Heimwee op vakantie

[Died1010]

Hallo allemaal,

Ik ben even benieuwd of jullie dit herkennen. Wij zijn dit weekend een weekend weggeweest naar Centerparcs. Mijn dochtertje van 2,5 jaar heeft het hele weekend heimwee naar huis. De eerste avond was ze helemaal overstuur en riep ze steeds dat ze naar huis wilde. Ik heb ‘s nachts ook bij haar moeten slapen. Overdag als wij aan het zwemmen waren ging het wel. Maar ze heeft ook vrijwel het hele weekend niks gegeten en was in haar gedrag ook snel van slag, snel huilen, baldadig en bozig. Ze vroeg steeds of wij weer naar huis gingen en ze zei dat ze verdrietig was en zich niet fijn voelde.

Hebben jullie misschien tips om hiermee om te gaan?

[Vlinder42]

Hopelijk gaat het beter als ze wat groter wordt.

[merriedroom]

Dat is wel heftige heimwee. Heeft ze dit ook bij een logeerpartijtje? Het kan met ouder worden minder worden, maar misschien kom je er achter wat ze zo sterk mist. Eigen deken en kussen, slaapknuffel, eten zoals thuis? Of langzaam wennen met alleen een nachtje logeren: na het avondeten brengen en na het ontbijt meteen ophalen. Dat houdt het kort en overzichtelijk en hopelijk daarom een positieve ervaring. Toch vervelend als jullie van de zomer niet weg zouden kunnen.

[Died1010]

Dat is wel heftige heimwee. Heeft ze dit ook bij een logeerpartijtje? Het kan met ouder worden minder worden, maar misschien kom je er achter wat ze zo sterk mist. Eigen deken en kussen, slaapknuffel, eten zoals thuis? Of langzaam wennen met alleen een nachtje logeren: na het avondeten brengen en na het ontbijt meteen ophalen. Dat houdt het kort en overzichtelijk en hopelijk daarom een positieve ervaring. Toch vervelend als jullie van de zomer niet weg zouden kunnen.

Ze heeft eigenlijk nog nooit ergens geslapen zonder mij en mijn vrouw. Maar een tijdje geleden is ze een nachtje gaan slapen bij opa en oma samen met mijn vrouw en toen sliep ze ook heel slecht en was ze heel bang. Wij hadden haar nu wel voorbereid door op de planner te schrijven dat wij op vakantie gingen etc. En ze had er steeds zin in, tot aan vrijdag de dag waarop wij gingen. Ze zei toen al dat ze niet wilde en dat ze thuis wilde blijven. Wij kunnen ook niet echt onze vinger er opleggen wat het dan is. Wij hadden alle knuffels uit haar bed meegenomen, brood van thuis etc. Ze wilde zelf ook geen speelgoed mee. Waar ze vorig jaar de kinder disco bijvoorbeeld nog heel leuk vond en mee danste zonder schaamte, wilde ze nu niet meer dansen. Ze gaf aan dat ze bang was dat anderen vonden dat ze niet goed zou dansen. Etc. Het leek erop alsof het ook met het huisje te maken had. Het slechte eten etc deed ze in het huisje. Zondagavond zijn wij uiteten geweest en toen at ze wel ineens heerlijk haar pizza. Dat was de laatste dag. En vanmiddag kwamen wij thuis en was ze ineens weer dat heerlijke enthousiaste meisje wat wij kennen! Met praatjes voor 10 en heerlijk spelen en zich vermaken.

Misschien toch inderdaad een keer proberen om ergens te slapen en dat uit te breiden!

Dankjewel voor je tips!

[loekie]

Onze oudste vond dat ook heel lastig. Dat is uiteindelijk helemaal goed gekomen door stapsgewijs opbouwen en heel (heel heel) veel begeleiding van onze kant. Thuis al in het kampeerbedje laten slapen, inderdaad eigen deken/knuffels/speelgoed/voorleesboekje etc. meenemen, routines en tijden van thuis aanhouden.

[Hanneke]

Hier idem. Hier ging het wel goed/ beter als wij er bij waren.
Nog altijd heeft oudste moeite met het slapen bij anderen
( doet hij nooit)
Logeren deden de oudste twee ook nooit.

Alles wat je gedaan hebt aan voorbereiding etc. lijkt me al heel prima. En misschien wordt het beter als ze ouder wordt ? Middelste hier ( 19) vindt het nog steeds moeilijk, maar ze doet het wel.

[boom]

Vervelend voor haar en ook wel beperkend voor het gezin, lijkt me.

Even een out of the box: mocht het een aanhoudend probleem zijn, dan zat ik (als camper-fetisjist zonder heimwee-ervaring) te denken dat een tweede huisje op wielen misschien een idee kan zijn? Dan kun je thuis alvast op de oprit wennen en dan zonder zorgen op vakantie gaan? Of een tent die je opzet in de tuin en daar elk jaar mee op vakantie gaan?

[Bissi]

Mijn zoon had ook veel heimwee op vakantie als jong kind. Bij hem werkten extra logeerpartijjies op jonge leeftijd helemaal niet positief.
Wel dat we er samen over praatten, over wat hij dan miste van thuis en zo. Tekeningen maken van hoe hij zijn kamer zag hebben we ook gedaan.
We namen vaak zijn bestek en bord van thuis mee. En niet te veel doen, op tijd aankondigingen wat er zou gaan gebeuren de volgende dag zodat hij zich erop kon instellen. We maakten ook plakboeken van wat we allemaal gedaan hadden op een dag in de vakantie, met plaatjes en tekeningen.
Later maakte ik bij reizen waarbij we op meer dan 1 plek waren een soort reisboek dat ze konden bekijken, waarbij er voor de dagen een aparte pagina was om te lezen en in te vullen. Bijv het lekkerste ijsje hier heet ... of een paar woorden in een andere taal of zo.

Ik denk dat het een soort gevoel van controleverlies was. En heel veel dingen moeten verwerken die allemaal anders zijn. Het is vanzelf weer overgegaan in de loop van de tijd.

[loekie]

Bissi, ik was het alweer vergeten, maar veel van wat jij opnoemt (op tijd aankondigen, niet te veel doen, plakboek maken) deden wij ook.