Zoonlief eindelijk geholpen.

[MamPap]

Hoi, hoop dat het goed gaat met de meesten hier.
Het is alweer een tijd geleden, dat we hier aanwezig zijn geweest.
Ik geloof 2 jaar terug. Alles zat tegen en we hadden daarom ook even geen behoefte meer om ons
avontuur mede te delen.

Toen Zoonlief 3 was hebben we hem laten testen in de hoop handvaten te kunnen krijgen op school.
Helaas was daar niks uitgekomen, daar zoonlief gewoon wilde spelen tijdens de test.
Wij vermoeden, dat de tester er ook niet veel zin in had, daar ze vantevoren al een paar keer aangegeven had
het liever te doen als zoonlief 5 was. We hadden van haar collega te horen gekregen, dat ze veel ervaring hadden met
het testen van zeer jonge kinderen ( 2,5 en ouder ).
We konden niet geloven, dat deze tester niks aan zoonlief gemerkt had.

Zelf hebben we daar natuurlijk een enorme knauw van overgehouden.
Ondertussen waren we verhuisd en ging zoonlief wel naar de peuterschool, maar bij de peuterschool, wilden
ze er niks van weten, vaak meegemaakt dat zoonlief huilend naar school ging. Heel triest dat je dan wordt opgescheept
met starre mensen, die vonden, dat dit maar een peuterschool is. We wonen in een dorpje met enkel maar 1 basisschool en
daar moet je het mee doen. Toen Zoonlief naar groep 1 ging hebben we het natuurlijk weer aangekaart. Gelukkig wilden ze luisteren
en schakelden een hb specialist in om te observeren. We waren zo blij, dat zij zag, wat we al jaren zien en voor aan het vechten zijn.
En zo mocht Zoonlief allemaal extra werkjes doen. Voorlezen in de klas. Met een kindje van groep 8 meelezen. Vanaf volgende maand
mag hij een paar uur in de week naar groep 3 om aan de structuur te wennen, om volgend schooljaar naar groep 4 te gaan.
We waren dus helemaal tevreden en zoonlief moest nog maar zelden huilen voor het naar school gaan. Echter op advies van de hb specialist
toch geadviseerd om hem te laten testen, aangezien ze nog nooit zelf een kind had meegemaakt, die zo voorliep.
Eindelijk was de dag daar dat zoonlief kon gaan testen, na maandenlange getouwtrek van pgb aanvraag en toestemmingen van de gemeente. De eerste test t93n zoonlief 3 was, hadden we zelf bekostigd, we waren natuurlijk doodsbang om weer alles zelf te bekostigen
met als resultaat weer een slecht bericht. Sommige kinderen zijn immers niet te testen. Vandaar dat we het via de gemeente en pgb hebben
gespeeld en gelukkig wilden ze ons hiermee helpen.het
Afgelopen vrijdag getest, het verslag moeten we nog ontvangen, maar de uitslag van de test hadden we die middag nog binnen.
Zoonlief heeft een gemiddeld iq van 151. Mijn vrouw moest ervan huilen en we kregen voor ons gevoel eindelijk die bevestiging, wat
we al jaren wisten. Helaas hoort bij goed nieuws ook weer nieuwe problemen en uitdagingen. Volgens de hb specialist, kan zoonlief
niet op zijn huidige reguliere school blijven, aangezien hij op den duur doodongelukkig daar zou worden en als we er zelf over nadenken, beseffen we ons dat hij idd wel eens op zijn 7de basisschool klaar is qua leren. Komende weken met school en hb specialist brainstormen
over de mogelijkheden. Zoonlief heeft net vriendjes gemaakt. Het zou ons hart breken als die vriendschappen verwateren, maar het zou
ook ons hart breken om hem ongelukkig te zien.

In ieder geval, hopen we af en toe een update te kunnen plaatsen, waarschijnlijk met tussenpozen als het weer eens tegen zit.
In ieder geval, fijn om hier weer eens wat te schrijven. Ow ja, zoonlief zit nu dus in groep 2.

Groetjes MamPap.

[boom]

Wat geweldig fijn, deze bevestiging! En nu inderdaad lastige keuzes maken. Gelukkig valt er nog wat te kiezen, aangezien hij pas in groep 2 zit. Veel wijsheid gewenst! En vooral op jullie gevoel blijven vertrouwen, die heeft het al die tijd al bij het juiste eind gehad.

[Noelle]

Ik snap dat er veel onzekerheid is nu. En ik ken jullie zoon niet en lees alleen een iq cijfer maar dat alleen dat een reden is waaronder op een reguliere school ongelukkig zou worden vind ik wat kort door de bocht. Ik denk oprecht dat de vraag of dat wel of niet zo is veel
complexer is en veel kind afhankelijker. Ik heb op onze reguliere basisschool kinderen zien vertrekken op die leeftijd omdat ze dachten dat voltijds hb beter was. Ik heb hb en uhb kinderen zien komen omdat ze goede verhalen hoorden over dezelfde reguliere scbool die andere kinderen om die reden verlieten. En ik heb hb en uhb kinderen zien blijven tot volle tevredenheid. Allemaal eigen verhalen. Ook op regulier kan het echt prima gaan en niet ieder (u)hb kind heeft problemen. Maar wellicht hebben jullie al redenen waarom er bij jullie wel problemen zouden kunnen ontstaan natuurlijk buiten puur het iq...maar omdat ik ook lees dat t goed gaat rijst bij mij de vraag waarom het niet goed zou kunnen blijven gaan..:

[loekie]

Fijn dat jullie zoon gezien worden. Verder eens met Noelle. Niet alle kinderen met een vergelijkbare score worden ongelukkig op een reguliere school. Onze oudste scoorde vergelijkbaar op 6-jarige leeftijd. Het was zeker niet allemaal koek en ei op de basisschool, maar hij heeft van groep 1 t/m 8 op dezelfde reguliere basisschool gezeten. Hij is één keer versneld, kreeg wat verrijkingswerk en is vervolgens naar een gymnasium gegaan. Verder hebben we voor (heel) veel buitenschoolse activiteiten gezorgd (sport, muziekles, bibliotheek, spelotheek, musea, spelmiddagen van Hint) en dat is erg positief geweest voor zijn ontwikkeling.

[MamPap]

Wat geweldig fijn, deze bevestiging! En nu inderdaad lastige keuzes maken. Gelukkig valt er nog wat te kiezen, aangezien hij pas in groep 2 zit. Veel wijsheid gewenst! En vooral op jullie gevoel blijven vertrouwen, die heeft het al die tijd al bij het juiste eind gehad.

Dank je, boom.
We zijn ons ervan bewust, dat we allert moeten blijven, maar juist deze overwinning op dit moment, doet ons en zoonlief goed,
wetende, dat er naar ons verhaal en naar Zoonlief, zoveel mogelijk aangeboden wordt, tenminste binnen wat mogelijk is.

[MamPap]

Ik snap dat er veel onzekerheid is nu. En ik ken jullie zoon niet en lees alleen een iq cijfer maar dat alleen dat een reden is waaronder op een reguliere school ongelukkig zou worden vind ik wat kort door de bocht. Ik denk oprecht dat de vraag of dat wel of niet zo is veel
complexer is en veel kind afhankelijker. Ik heb op onze reguliere basisschool kinderen zien vertrekken op die leeftijd omdat ze dachten dat voltijds hb beter was. Ik heb hb en uhb kinderen zien komen omdat ze goede verhalen hoorden over dezelfde reguliere scbool die andere kinderen om die reden verlieten. En ik heb hb en uhb kinderen zien blijven tot volle tevredenheid. Allemaal eigen verhalen. Ook op regulier kan het echt prima gaan en niet ieder (u)hb kind heeft problemen. Maar wellicht hebben jullie al redenen waarom er bij jullie wel problemen zouden kunnen ontstaan natuurlijk buiten puur het iq...maar omdat ik ook lees dat t goed gaat rijst bij mij de vraag waarom het niet goed zou kunnen blijven gaan..:

Ben het ook met je eens, dat er overal waarschijnlijk minpunten en pluspunten voor zijn.
Zelf vinden wij het belangrijk, dat zoonlief een klankbord heeft in de vorm van vriendschappen.

Ik zal eerst iets vertellen over zoonlief zelf.
Hij is zeer gevoelig, zowel emotioneel als sensorisch- kan dus makkelijk afgeleid zijn en gekwetst zijn.
Knippen plakken puzzelen tekenen, dat zijn niet zijn dingen. Nu op het moment krijgt hij 1 uur per week begeleiding van de hb specialist.
Daarnaast in de klas zo nu en dan iets extra's.
Rekenen zit hij op groep 7, lezen hebben we nog geen echt beeld van school gekregen, maar thuis leest hij jip en janneke, pluk van de petteflet, als stripboeken, de Donald duck op youtube kijkt en begrijpt hij tekenfilmseries van 15 minuten lang in het Engels zonder ondertiteling. Laatst nog een Engelse documentaire gekeken over zwarte gaten en de woorden die ze gebruiken en het begrip doen volwassenen met een normaal iq nog klappertanden.

Maar okay.
De laatste paar weken begint hij dus negatief gedrag te vertonen op school, waarvan de hb specialist en wij vermoeden aan onderprikkeling.
Het laatste wat we willen, is dat hij een pestkop wordt of gepest wordt. Allebei even erg.
De juf geeft aan, dat zoonlief extra werkjes krijgt, maar dat ze ook nog 20 andere kinderen in de klas heeft.
Het is een hele lieve juf en we begrijpen haar zekers. Maar we beseffen ons natuurlijk ook dat dit in elke klas daar op school een ding zal zijn.
Aan de andere kant willen wij zijn vrienden niet ontnemen.
Wat is wijsheid ?

Maar zoals gezegd, gaan we daar met zijn allen over brainstormen.

[MamPap]

Fijn dat jullie zoon gezien worden. Verder eens met Noelle. Niet alle kinderen met een vergelijkbare score worden ongelukkig op een reguliere school. Onze oudste scoorde vergelijkbaar op 6-jarige leeftijd. Het was zeker niet allemaal koek en ei op de basisschool, maar hij heeft van groep 1 t/m 8 op dezelfde reguliere basisschool gezeten. Hij is één keer versneld, kreeg wat verrijkingswerk en is vervolgens naar een gymnasium gegaan. Verder hebben we voor (heel) veel buitenschoolse activiteiten gezorgd (sport, muziekles, bibliotheek, spelotheek, musea, spelmiddagen van Hint) en dat is erg positief geweest voor zijn ontwikkeling.

Sorrie, commentaar hieronder.

[MamPap]

Fijn dat jullie zoon gezien worden. Verder eens met Noelle. Niet alle kinderen met een vergelijkbare score worden ongelukkig op een reguliere school. Onze oudste scoorde vergelijkbaar op 6-jarige leeftijd. Het was zeker niet allemaal koek en ei op de basisschool, maar hij heeft van groep 1 t/m 8 op dezelfde reguliere basisschool gezeten. Hij is één keer versneld, kreeg wat verrijkingswerk en is vervolgens naar een gymnasium gegaan. Verder hebben we voor (heel) veel buitenschoolse activiteiten gezorgd (sport, muziekles, bibliotheek, spelotheek, musea, spelmiddagen van Hint) en dat is erg positief geweest voor zijn ontwikkeling.

Laten we hopen, dat wij hier naar toe zouden kunnen werken.
We beseffen ons, dat een nieuwe school met nieuwe kindjes een enorme impact heeft voor zo'n klein manneke.
Maar gezien de snelheid in zijn leren, het lijkt of het met de week sneller gaat. Soms hebben we het gevoel, dat we een tiener in huis
rond hebben lopen in zijn doen en laten, maar ook zekers met de manier hoe we met hem praten.
Van ons hoeft hij niks te presteren hoor. Als hij loodgieter zou willen worden, zou dat ook goed zijn.

[Noelle]

Ik zal eerst iets vertellen over zoonlief zelf.
Hij is zeer gevoelig, zowel emotioneel als sensorisch- kan dus makkelijk afgeleid zijn en gekwetst zijn.
Knippen plakken puzzelen tekenen, dat zijn niet zijn dingen. Nu op het moment krijgt hij 1 uur per week begeleiding van de hb specialist.
Daarnaast in de klas zo nu en dan iets extra's.
Rekenen zit hij op groep 7, lezen hebben we nog geen echt beeld van school gekregen, maar thuis leest hij jip en janneke, pluk van de petteflet, als stripboeken, de Donald duck op youtube kijkt en begrijpt hij tekenfilmseries van 15 minuten lang in het Engels zonder ondertiteling. Laatst nog een Engelse documentaire gekeken over zwarte gaten en de woorden die ze gebruiken en het begrip doen volwassenen met een normaal iq nog klappertanden.

Maar okay.
De laatste paar weken begint hij dus negatief gedrag te vertonen op school, waarvan de hb specialist en wij vermoeden aan onderprikkeling.
Het laatste wat we willen, is dat hij een pestkop wordt of gepest wordt. Allebei even erg.
De juf geeft aan, dat zoonlief extra werkjes krijgt, maar dat ze ook nog 20 andere kinderen in de klas heeft.
Het is een hele lieve juf en we begrijpen haar zekers. Maar we beseffen ons natuurlijk ook dat dit in elke klas daar op school een ding zal zijn.
Aan de andere kant willen wij zijn vrienden niet ontnemen.
Wat is wijsheid ?

Lastig inderdaad. Het lijkt me vooral belangrijk of je zoon het naar de zin heeft. Negatief gedrag kan een fase zijn- welk kind is altijd ideaal- maar ook betekenen dat het het niet naar de zin heeft. Geen affiniteit met de meer creatieve dingen/knutselen etc lijkt me overigens wel lastig. Mijn ervaring is dat kinderen die dat leuk vinden (hier nog steeds een voorliefde voor bv tekenen en techniek en inmiddels ook technische studies) meer tot hun recht komen in de onderbouw. vriendschappen zullen nog komen en gaan denk ik. Al draagt het absoluut bij aan het fijn hebben in de klas als dat goed zit en was het voor mijn kinderen een belangrijke pijler om het naar de zin te hebben in de klas. Overigens vraag ik me af als ik je verhaal lees of er geen activiteiten buiten school zijn die bv kunnen helpen om uitdaging te vinden. Hier vonden en vinden ze dat buiten techniek gerelateerde en creatieve dingen ook in muziek en sport...

[MamPap]

Het lijkt me vooral belangrijk of je zoon het naar de zin heeft. Negatief gedrag kan een fase zijn- welk kind is altijd ideaal- maar ook betekenen dat het het niet naar de zin heeft. Geen affiniteit met de meer creatieve dingen/knutselen etc lijkt me overigens wel lastig. Mijn ervaring is dat kinderen die dat leuk vinden (hier nog steeds een voorliefde voor bv tekenen en techniek en inmiddels ook technische studies) meer tot hun recht komen in de onderbouw. vriendschappen zullen nog komen en gaan denk ik. Al draagt het absoluut bij aan het fijn hebben in de klas als dat goed zit en was het voor mijn kinderen een belangrijke pijler om het naar de zin te hebben in de klas. Overigens vraag ik me af als ik je verhaal lees of er geen activiteiten buiten school zijn die bv kunnen helpen om uitdaging te vinden. Hier vonden en vinden ze dat buiten techniek gerelateerde en creatieve dingen ook in muziek en sport...

Bedankt voor je berichtje.
We gaan eerst het verslag afwachten en dan met de hb specialist en school om de tafel zitten. Dus op het moment gaan we er verder nog
niet over nadenken. Zolang zoonlief zich goed voelt, is het voor ons goed.

Buiten school, krijgt hij om de 2 weken muziekles ( algemeen ). Daarnaast elke vrijdag sport en spel. We zijn al een jaar aan het wachten
dat zoonlief op zwemles kan ( pffffffff ) er is ons gezegd een plek te hebben in maart. Een paar keer per week heeft hij speeldates,
Hoewel hij graag met die kindjes speelt, zien wij natuurlijk de kloof in intelligentie bij die kindjes. Sommigen kunnen amper tellen.
Er is wel 1 kindje dat ook al kan lezen, maar geen zijn zover als zoonlief. Zolang hij nog graag met ze speelt is het goed, maar er zal een dag
komen dat zoonlief erbij stil zal staan, dat hij zijn ei niet kwijt kan bij deze kindjes.

Verder qua hoogbegaafde organisaties is hier in Limburg vrij weinig te vinden. Het meeste zit in het midden en noorden van het land.
Vandaar dat een schooltje voor hb wel een optie is in onze ogen, om hem toch in aanraking te laten komen met andere kindjes,
die hem zouden kunnen begrijpen.

Enfin, ik loop weer uit op de zaken. Eerst afwachten op ons eerstvolgende gesprek, als het verslag binnen is.

[Vlinder42]

Als je zoon zich nu fijn voelt met die vriendjes, dan zou ik hem daar zo lang mogelijk van laten genieten. Je weet niet wanneer dat besef komt en alle fijne sociale interactie is meegenomen.

De kleutertijd valt niet mee. De verschillen zijn dan nog zo groot met lezen, praten, begrip, interesses. Als je dat enigszins door kunt komen met een niet al te ongelukkig kind, is er al veel gewonnen.

Mijn dochter had ook weinig aansluiting. Dat gaat eigenlijk nu pas beter. Ze heeft een klas over geslagen en zit nu beter op haar plek op school. Ze heeft niet echt vriendinnen in haar eigen klas, maar wel vriendjes en vriendinnetjes uit andere klassen en van sport. Die zijn niet hb, maar wel lief voor haar. Ze heeft het met die kinderen gezellig en ze delen bepaalde interesses. Je kunt ook aansluiting hebben op andere niveaus dan alleen cognitief. Maar ook daar kwam eigenlijk pas ruimte voor toen ze het in de klas qua leerstof etc beter had.

We hebben haar op een clubje gedaan voor hb kinderen, omdat we dachten dat peers goed voor haar zouden zijn. Maar op dat clubje zaten vooral jongetjes, die zich met elkaar erg druk gedroegen. De conclusie van mijn dochter was dat die jongetjes hb waren en zij niet, want zij gedroeg zich niet zo…

Hb kinderen zijn net gewone kinderen. Dat ze ook hb zijn, wil niet zeggen dat ze ook je vriend zijn. Al kan dat ook zeker wel het geval zijn. Mijn kinderen zijn ook wel eens op een kamp geweest voor hb kinderen en daar hebben ze wel vriendschap aan overgehouden.

[Karan_1]

Bij onze jongste was de keuze vrij simpel, want er zijn bij ons in de regio geen HB-scholen. Een voordeel daarvan was dat we ook niet voor de keuze kwamen te staan. Onze zoon is redelijk goed door de basisschooltijd gerold (met twee versnellingen en een eigen leerlijn, interne en externe plusklas). En een hobby, die veel slimme kinderen trekt. Heel erg simpel gezegd denk ik dat een HB-school voor hem weinig verschil had gemaakt.

Ik denk dat je ook voorzichtig moet zijn met algemene uitspraken als "met een hoog IQ heb je niets op een gewone school te zoeken". Kijk vooral naar je kind en geniet van elk jaar dat het goed gaat en kijk niet te ver vooruit. En zoek vooral een school die meedenkt (onze school vraagt ons als ouders vaak naar tips bijvoorbeeld).

Het IQ van onze jongste is nooit getest en dat vind ik wel prettig voor hem. Het is duidelijk dat hij makkelijk leert, maar hoe slim hij is weet niemand, wijzelf ook niet en ik vind dat zelf erg fijn (ook dit zal voor iedereen anders zijn). Anderzijds kan een test ook waardevolle informatie opleveren, iedereen zal die overweging voor zichzelf moeten maken. Kind heeft lastige periodes gehad en dat was meestal reden voor mij om in gesprek met school gegaan (na aanpassing in werk verbeterde zijn gedrag dan meestal weer).

We hebben overigens ook een kind (onze oudste), die altijd een normaal schoolcurriculum heeft gevolgd en nooit extra of makkelijker werk heeft gedaan. Ze heeft die behoefte ook nooit gehad, ging graag naar school en zocht uitdaging vooral in hobby's. Nu in haar studie moet ze voor het eerst leren en dat vindt ze wel ook wel weer leuk (alhoewel het haar nog steeds makkelijk afgaat naar mijn idee).

[Axator]

Ik denk dat je ook voorzichtig moet zijn met algemene uitspraken als "met een hoog IQ heb je niets op een gewone school te zoeken". Kijk vooral naar je kind en geniet van elk jaar dat het goed gaat en kijk niet te ver vooruit. En zoek vooral een school die meedenkt (onze school vraagt ons als ouders vaak naar tips bijvoorbeeld).

Nou, dat inderdaad. Kijk vooral naar je kind en wat het nodig heeft. Er zijn reguliere scholen die veel kunnen bieden aan hb-ers. Er zijn hb-scholen die best rigide zijn in hun denken. Plus elk kind is anders..

Mijne(iq=145) zit nu in groep 8, is van eind december, dus erg jonge leerling (normaal blijven najaarskinderen hier lang kleuteren). Cognitief draait hij prima mee, hij kon wel verder zijn, maar hij krijgt sinds groep 4 zoveel ander werk dat hij niet echt uitloopt. (externe plusklas ochtend in de week+schoolwerk). Daarnaast zit hij in een combiklas 6-7-8 en speelt hij daar met de jongens uit groep 7. Lekker rondrennen op het schoolplein, ouwehoren, gewoon gezellig. Dat zijn geen jongens met HB. Gewoon mavo/havo niveau. Hij heeft ook wel vrienden in groep 8, meer voor het online minecraften. Ook prima. Dat zijn wel de slimmere kinderen. Al die kinderen komen hier over de vloer.

Sociaal zit hij dus ontzettend op zijn plek in deze groep. Emotioneel is hij jong. Cognitief zou hij wel voor kunnen lopen. Hij snapte in groep 5 het wiskunde huiswerk van mijn 1VWO-er ook al. Maar hij heeft die stof dus verder niet gezien.