Hoogbegaafdheid in de media

[Zoonmoeder01]

Regelmatig komt hoogbegaafdheid in de media voor. Positief of negatief. Hoogbegaafdheid heeft vele gezichten.


[https://www.omroepgelderland.nl/nieuws/ ... n-verloren][/url]

[Zoonmoeder01]

Vervolg artikel:

[https://www.omroepgelderland.nl/nieuws/ ... tten-thuis][/url]

[merriedroom]

Dank je wel voor het delen. Herkenbaar. Afgelopen jaren is het op en af gelukt hier op school om zoveel mogelijk herhaling weg te houden bij haar en wanneer dat niet voldoende lukte, werd ze baldadiger. Het blijft hopen dat er voldoende aanpassingen gedaan worden om zoveel mogelijk herhaalmomenten en oefenstof weg te laten. Ze gaat er anders zo aan onderdoor. Voor komend jaar heb ik nog niets gehoord over de mogelijkheden tot aanpassingen. Ik knijp hem wel een beetje. Zonder aanpassingen was mijn kind ook geëindigd waar deze jongen nu is. Ja, heel kwetsbaar.

[boom]

Herkenbaar inderdaad, zelfs bij een begaafdheidsprofielschool.
Onwetendheid is nog enigszins te begrijpen, maar onwil om je in hb-problematiek te verdiepen, niet.

[Anne72]

ik vind je laatste zin erg mild, zeker voor een begaafdheidsprofielschool. Dat die ook nog iets te leren hebben dat mag en kan zeker. Maar onwetendheid? Dat gaat wel ver. Juist daar zou je meer inzicht en compassie verwachten.
En in ieder geval de bereidheid om hoogbegaafdheid als onderdeel van geen zorgprofiel te zien.

Anne72

[boom]

Ik vind je laatste zin erg mild, zeker voor een begaafdheidsprofielschool.

Anne72

Van binnen kook ik nog, maar mijn soep wordt niet zo heet opgediend…

[Bissi]

Dit is niet echt 'in de media', maar het gaat wel over hetzelfde onderwerp: https://stichtinghoogbegaafd.nl/actie/ ... halen-ho/ . Ervaringsverhalen van hoogbegaafden in het onderwijs, vrij recent gepost.
Spoiler alert: ze zijn niet positief.

[boom]

Ervaringsverhalen van hoogbegaafden in het onderwijs, vrij recent gepost.
Spoiler alert: ze zijn niet positief.

Klopt, die van ons staat er ook tussen.

[Hanneke]

Heb je niet kunnen vinden Boom.......

[boom]

@Hanneke: stuur ik je wel even per pb.

[Zoonmoeder01]

Herkenbaar inderdaad.

Onwetendheid is nog enigszins te begrijpen, maar onwil om je in hb-problematiek te verdiepen, niet.

Na jaren problemen in het onderwijs is mijn zoon buiten het systeem gevallen. (Zo noemen ze dat doodleuk) Omdat hij o.a. gedragsproblemen vertoonde moest hij naar het speciaal onderwijs. In eerste instantie in onze eigen regio waar niet het gewenste niveau en ook niet het gewenste profiel (NT/NG) werd aangeboden maar met veel moeite (strijd) is het mij gelukt om hem buiten de regio, een niveau lager (havo) op een SO te plaatsen. Hoewel ook deze school naar mijn mening niet daadwerkelijk verstand heeft van begaafdheidsproblematiek, staan ze er wel enigszins voor open. Ze hebben meer jongeren met dit soort problematiek op deze school en zijn naar mijn indruk van goede wil. Het is de eerste school waar mijn zoon bij wiskunde, eerst de afsluitende oefentoets mag doen om erachter te komen wat hij nog niet beheerst. Er wordt (hoewel dat door corona niet door is gegaan) in het "talentklasje" zelfs een hb-deskundige ingeschakeld om aan bepaalde vaardigheden te werken. Op deze school mag hij zelfs een jaar eerder zijn Engels examen (staatsexamen) doen. Er gebeurt dus wel degelijk iets maar ik heb regelmatig de indruk dat ze de brede problematiek die kan spelen nog niet daadwerkelijk hebben begrepen. Ik lees bijv. mijn zoon heeft moeite met lange instructie, terwijl de waarheid is, dat hij vaak geen instructie nodig heeft en hij al op beheersniveau zit, dat is naar mijn mening dus heel iets anders. En hoewel hij dit jaar voor de verandering goede cijfers heeft, betrappen ze hem erop dat hij tijdens de les iets anders doet. Toch ik heb niet de indruk dat ze zelfs denken aan onderpresteren, want omdat hij goede cijfers heeft werkt hij hard! Ik zie een kind die geen interesse heeft in welke toets hij morgen heeft, want het maakt toch niks uit, uiteindelijk heeft hij toch wel een voldoende. Uiteindelijk ben ik blij met een kind wat enigszins weer met plezier naar school gaat maar aan zijn "uitdagingen" wordt niet gewerkt. Toch is deze school, de eerste school die voorbij de autismediagnose kijkt en niet automatisch in de standaard autisme aanpak en veronderstellingen blijft hangen. Ik hoop dat hij hier volgend jaar zijn startkwalificatie gaat halen. Wat ik indirect wil zeggen dat ook op het speciaal onderwijs (afhankelijk van de school) langzaam meer aandacht komt voor problematiek rond begaafdheid en dat voor sommige jongeren een kans kan zijn.

[boom]

Fijn, zoonmoeder01, dat jouw zoon nu met enig plezier naar school gaat. Ik herken veel in jouw verhaal. Hopelijk allebei een startkwalificatie volgend jaar zomer!

[merriedroom]

Door de bomen. Over Tim (18) die uitzonderlijk hoogbegaafd is.

Bekijk 2Doc Kort: Door de bomen op https://www.npostart.nl/VPWON_1325887
Dinsdagavond op NPO2, maar nu al online.

Eindigt met ‘Er zijn naar schatting 15.000-20.000 thuiszitters. Betrokkenen vermoeden dat het merendeel (uitzonderlijk) hoogbegaafd is. Ondanks de grote gevolgen is er nog weinig onderzoek gedaan naar waarom deze kinderen uitvallen.’

Schrijnend.

[boom]

Door de bomen. Over Tim (18) die uitzonderlijk hoogbegaafd is.

Bekijk 2Doc Kort: Door de bomen op https://www.npostart.nl/VPWON_1325887
Dinsdagavond op NPO2, maar nu al online.

Eindigt met ‘Er zijn naar schatting 15.000-20.000 thuiszitters. Betrokkenen vermoeden dat het merendeel (uitzonderlijk) hoogbegaafd is. Ondanks de grote gevolgen is er nog weinig onderzoek gedaan naar waarom deze kinderen uitvallen.’

Schrijnend.

Dank voor het delen, merriedroom. Herkenning houdt helaas niet op bij de titel...

[Querzyx]

Mooie docu. Mijn respect voor ouders van uhb-kinderen is nog groter geworden, wat een puzzel moet dat zijn.

[Zoonmoeder01]

Eindigt met ‘Er zijn naar schatting 15.000-20.000 thuiszitters. Betrokkenen vermoeden dat het merendeel (uitzonderlijk) hoogbegaafd is. Ondanks de grote gevolgen is er nog weinig onderzoek gedaan naar waarom deze kinderen uitvallen.’

Schrijnend.

Het was zeker een interresante en schrijnende documentaire maar aan het eind wordt wel een beetje met cijfers gestrooid. Wie maakt die schatting? Wie wordt er nu precies met de betrokkenen bedoelt? Waar komt dat vermoeden vandaan? Persoonlijk vind ik de eindconclusie iets te vaag. Daarnaast de ouders hadden €46000 uitgeven maar mij was niet helemaal duidenlijk waaraan, behalve dat ze voor de test hadden betaald. Maar was hij ondanks dat het taxivervoer niet door de gemeente was geregeld, nu juist wel of niet naar een Leonardoschool gegaan? Zo ja, was dat voor hem een oplossing of liep hij daar ook vast? Het verhaal was niet volledig. Ik kreeg de indruk dat in dat elite klasje vooral jongens zitten, klop dat? Waarom zou dat zo zijn? Wie betaald dat klasje? Het is duidenlijk de documentaire riep bij mij ook veel vragen op. Dat er meer onderzoek gedaan moet worden naar thuizitters dat is duidenlijk maar ik vond de beweringen op het eind, op basis van het persoonlijke verhaal, dus iets te kort door de bocht. Ook vraag ik mij af wat maakt het dat er ook (uitzonderlijk) hoogbegaafde kinderen zijn die het wel redden binnen een schoolsysteem? (Misschien is overleven voor sommigen een betere term?) Waarin zit binnen deze specifieke groep de verschillen?

[Zoonmoeder01]

https://www.rtlnieuws.nl/editienl/artik ... schauffeur

[Bissi]

Ook vraag ik mij af wat maakt het dat er ook (uitzonderlijk) hoogbegaafde kinderen zijn die het wel redden binnen een schoolsysteem? (Misschien is overleven voor sommigen een betere term?) Waarin zit binnen deze specifieke groep de verschillen?

Ik heb laatst een workshop uhb gevolgd van Noks Nauta. Uit haar presentatie bleek dat er inderdaad weinig onderzoek naar gedaan is. Ze noemde als voorbeeld in Nederland een paar bekende namen: Floor Sietsma, Erik van den Boom en Laurent Simons. Kenmerkend aan hen is dat ze zeer snel versneld zijn, vooral op het vo. Erik van den Boom zat op een montessorischool en zijn moeder vond 1x versnellen genoeg. Op het gymnasium heeft hij op eigen verzoek klas 1-4 in 1 jaar gedaan. Met 13 jaar eindexamen, Floor Sietsma met 12 jaar en Laurent nog veel jonger. Wel is het zo dat ze daarna ook gewoon hun eigen weg zijn gaan zoeken. Erik Arborum maakte op de basisschool al zijn eigen muziek en componeerde jong muziek voor de film avatar. Hij is na een jaar gestopt met natuurkunde studeren en is muzikant/dj geworden. Floor Sietsma promoveerde in de Informatica op dacht ik haar 21ste, maar switchte later naar Pedagogische wetenschappen. Laurent haalde in Eindhoven aan de TU elk vak in 1 week, waar normaal 10 weken voor 3 vakken voor staat.
Zij zaten dus wel op vo-scholen die flexibel waren, maar zetten zich daarbinnen zelf in om hun opleiding te halen. Ze waren redelijk evenwichtig qua sociaal-emotionele ontwikkeling. Ze hadden muziek en andere hobby's ernaast.
Op de basisschool hadden hun ouders lage verwachtingen van verrijking e.d.

Dit is maar een heel beperkt overzichtje met weinig kenmerken, dus je kunt er geen conclusies uit trekken. Maar er ontstaat het begin van een beeld uit dat verder onderzocht moet worden.

Noks had het ook over een film getiteld Rise, van een opleiding uit Canada met uhb jongeren. Ik heb de trailer bekeken.

https://www.daimoninstitute.com/product ... dly-gifted

Wat zien jullie erin?

[Vlinder42]

Ik heb de trailer van Rise gekeken. Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik zie. Ik vind het lastig om heel analytisch te kijken omdat ik me op dit moment erg emotioneel betrokken voel over dit onderwerp bij mijn eigen kind. Ik zie vooral heel getalenteerde kinderen, veel ambitie, hoogsensitiviteit en het bewustzijn van eenzaamheid/ niet in het gangbare stramien passen. Maar het is ook mooi om te zien dat al die kinderen wel een manier vinden om zich te uiten in de wereld en gepassioneerd zijn over dingen.

Wat zag jij erin?

[merriedroom]

Interessant Bissi, dank voor het delen van dit verhaal. Je ziet hier bij deze drie kinderen het model van Renzulli terugkomen: de intelligentie (ability), creativiteit en taaktoewijding.

Zag ik afgelopen week een poll voorbijkomen over waar hb-kinderen nu tegenaan lopen op school. Veruit de meeste kinderen ontwijken/weigeren moeilijkere opdrachten, aldus hun ouders. Dat kan verschillende redenen hebben uiteraard, maar het verbaasde me wel. Waar is de leerhonger? Het blijkt niet zo zwart-wit te zijn om deze kinderen gewoon maar moeilijker werk te geven en dan komen ze er wel. Ook op voltijd hb-onderwijs vallen hb-kinderen uit het onderwijssysteem en komen thuis te zitten. Het is allemaal zoveel maatwerk en uitproberen waardoor interventies onzekere uitkomsten blijven houden. En we moeten het nu nog steeds stellen met anekdotisch bewijs. Wat meer (wetenschappelijke) onderbouwing in de aanpassingen die we loslaten op onze kinderen zou ik geen overbodige luxe vinden.

[Anne72]

Ik heb door de bomen ook bekeken vond het een mooi verhaal. Dat zijn moeder nu nog moest huilen over zijn opmerking over school in groep 4 greep mij echt aan.
Onze ervaringen zijn zo anders. Terwijl ons menneke ook 145+ scoorde en onze dochter ook al bij de kleuters de kring voorlas.

Mooi ook om te zien dat het nu beter met hem gaat. Hij kwam nog kwetsbaar / fragiel over. Mooi om iets te zien van de ondersteunende gesprekken die hij kreeg. Tegelijkertijd is de setting ook vreemd met zo’n camera enzo. Dus misschien klopt mijn beeld wel niet.

Het zou mooi zijn als onderzoek zou kunnen helpen grip te krijgen wat maakt dat een deel het wel redt en een deel niet. Voor mijn gevoel (maar ja wat zegt dat) gaat het niet alleen om ruimte krijgen om te versnellen

@zoonmoeder: die €46000 was ook voor Leonardo scholenende taxi volgens mij.
De school waar hij nu zit kost incl kosten inwoning en inschrijfgeld ook iets van €17.000 voor 1 jaar. Heb ik van de site.
Mij viel ook op dat er nauwelijks meiden zaten. Apart. Je leest wel eens dat meiden zich beter aan kunnen passen. Zou het daar door komen?

Anne72
.

[Tapijt]

Ik zocht er ook meiden bij die plek. Op de website vond ik er wat meer dan in de documentaire. Maar niet veel.

[Bissi]

Wat zag jij erin?

Voor mijn gevoel (maar ja wat zegt dat) gaat het niet alleen om ruimte krijgen om te versnellen

Wat ik zie, is dat ruimte om te versnellen een middel is om zonder verveling en oponthoud eerder bij de activiteiten uit te komen die je interessant vindt.
Dat vond ik ook terug in de Rise film. Zo'n jongen die graag in het lab werkt en het heeft over docenten bij wie hij merkt dat ze minder slim zijn dan hijzelf. Misschien niet letterlijk zo, maar zo herinner ik het me.
Ik vond het een teken van zelfvertrouwen en zelfkennis dat hij dat inzag.

Leerkrachten zijn niet allemaal hb en vele die ik ben tegengekomen hadden de neiging zichzelf slimmer te vinden dan hb kinderen. En laten dat ook merken. Vooral wanneer je als slim kind wat foutjes maakt, gaat het snel van 'zie je wel dat je niet zo slim bent en niet alles weet '. En aan de andere kant woordgrappen of goede inzichten van een kind juist niet begrijpen, vanwege beperkte kennis en inzicht als leerkracht. Ik weet het, dit is heel kort door de bocht en ik doe er mensen mee tekort. Maar het leidt er toe, dat een intelligent kind een verkeerd zelfbeeld krijgt, een imposter syndroom ontwikkelt. Hoe meer hb, hoe eerder dat gebeurt.

Het mooie aan die jongen in de Rise film vond ik dat hij dat doorzag en bij zichzelf bleef, vertrouwde op zijn eigen inzicht en zelfbeeld. En zijn eigen weg daardoor kon blijven volgen.
Voor zo iemand is sneller bij het werk of de studie uitkomen die je het allerleukst vindt, o.a. door met grote stappen door het vo te gaan, dan wel een oplossing.

[Vlinder42]

Ik ervaar het niet dat je mensen daarmee tekort doet. Natuurlijk is niet elke docent zo, maar ik ben zulke docenten in mijn eigen leven en in het leven van mijn kinderen ook tegen gekomen. Maar ook bijv een pedagogisch medewerkster van het kinderdagverblijf, die niet op een normale toon over mijn kind kon praten, maar alleen van ‘Haha, nou het is wel een wijsneusje, hoor!’ Dan kom je dus geen stap verder, als iemand zo in het eigen ongemak blijft hangen. Zulke dingen hebben impact.

Het is voor volwassenen denk ik vaak moeilijk om te zien dat slimheid en soms iets beter weten van een kind (en het dan ook echt beter weten) niet hetzelfde is als respectloos zijn. Het past een beetje in het straatje van authoriteit en respect voor oudere mensen. De volwassene weet het. De docent weet het. Kinderen horen te luisteren en te leren. Als dat niet zo is, dan zijn de rollen niet zoals het hoort.

In die trailer van Rise overviel mij ook wel een gevoel van vervreemding bij dat jongetje dat een gedicht voordraagt. Het zijn mensen die talent hebben dat de meeste volwassenen te boven gaat, alleen zitten ze in een kinderlichaam. Die asynchroonheid is moeilijk om mee om te gaan.

[Noelle]

Was benieuwd naar door de bomen naar de berichtjes hier. Was wel geraakt door de moeilijke zoektocht. En ook hoe het de moeder nog raakte.

Leuk iets te zien van mandeville-zag er uit als een fijne omgeving.

Herkennen doe ik heel weinig zoals Anne ook al aangaf. En hier idd ook kinderen die dolfje weerwolfje lazen voor ze naar de basisschool gingen en ongetwijfeld weinig te leren hadden op school. Ook nu nog wel de vraag / constatering (inmiddels bovenbouw) je moet je erg vervelen maar de dames zeggen altijd het leuk te vinden op school. Hier wel alleen meiden. Ik vraag me ook wel eens af hoe het kan dat een hoog iq het voor sommigen zo lastig kan maken en voor andere de weg is naar excelleren. Dat klinkt wellicht wat vervelend naar de kinderen die het zwaar hebben - het is niet verkeerd bedoeld. En misschien is de gedachte dat de ‘wonderkinderen’ van deze tijd het niet moeilijk hebben of ook een heel hoog iq hebben wel onjuist. Dat durf ik ook niet te zeggen...

[Bissi]

Het zijn mensen die talent hebben dat de meeste volwassenen te boven gaat, alleen zitten ze in een kinderlichaam. Die asynchroonheid is moeilijk om mee om te gaan.

Dat zeg je heel mooi. Daarom is weten wat je kunt en wil en daar op af kunnen gaan dan ook zo fijn met zo'n talent.
Een paar jaar geleden werd op het forum ook deze link gedeeld naar een Britse documentaire over uhb kinderen getiteld Child Genius. : https://youtu.be/Q2Mc6eiOsIs
Daar zijn ook nog vervolgopnames van, waarin je een deel van deze kinderen ook op latere leeftijd ziet.

[Noelle]

Ik heb gekeken. Ben benieuwd wat anderen ervan vonden. Hier mixed feelings - wel erg onder de indruk van de talenten van de kids. Hoop dat ze hebben bereikt wat ze graag wilden - ben heel benieuwd naar t vervolgd maar vond die niet. Weet jij Bissi waar die te vinden

[JannekeT]

Wij herkenden wel veel in de docu; ondanks dat onze oudste nog 6 is. Voor uHb kinderen en ook voor veel hb kinderen is ander onderwijs noodzakelijk.. plusklasje onvoldoende en school vaak zelfs schadelijk. Helaas hebben wij dit ondervonden en is onze oudste Inmiddels uitgevallen. Ook zijn wij al duizenden euro’s aan kosten verder (niet alleen voor passend onderwijs maar oa ook voor therapieën, vervoer, opvang omdat bso ineens niet meer kan etc).. daar werd hierboven ook een vraag over gesteld.. maar ja; het verhaal klopt!

Inmiddels is er ook een onderzoek gedaan en de noodzaak vastgesteld.. zie link..
https://hbscholen.nl/rapport

Verder ook niet onbelangrijk.. mogelijk kunnen jullie dit ook doorsturen naar jullie schoolbesturen:

GEZOCHT: STEUNBETUIGENDE SCHOLEN

De hb-scholen die het onderzoek naar de noodzaak van hb-scholen hebben laten uitvoeren en deze voorzien van een brandbrief naar het ministerie OCW en de Tweede Kamer hebben gestuurd, bieden op de site de mogelijkheid voor hb-scholen én reguliere scholen om zich bij hun oproep aan te sluiten. Hoe meer scholen zich aansluiten, des te krachtiger het geluid natuurlijk zal zijn als de brandbrief op 30 maart tijdens het commissiedebat passend onderwijs besproken zal worden…
Zullen wij als ouders een handje helpen door zoveel mogelijk scholen hierop te attenderen?
Tekenen kan op: https://hbscholen.nl/doe-mee/

[Zoonmoeder01]

Wij herkenden wel veel in de docu; ondanks dat onze oudste nog 6 is. Voor uHb kinderen en ook voor veel hb kinderen is ander onderwijs noodzakelijk.. plusklasje onvoldoende en school vaak zelfs schadelijk. Helaas hebben wij dit ondervonden en is onze oudste Inmiddels uitgevallen. Ook zijn wij al duizenden euro’s aan kosten verder (niet alleen voor passend onderwijs maar oa ook voor therapieën, vervoer, opvang omdat bso ineens niet meer kan etc).. daar werd hierboven ook een vraag over gesteld.. maar ja; het verhaal klopt!

Hoi JannekeT,

Mijn kritische vragen komen niet voort omdat ik de situatie niet herken, in tegendeel, maar ik vind vooral dat er meer onderzoek moet worden gedaan. Het is een feit dat er ook hoogbegaafde kinderen zijn die het wel redden binnen het systeem. Ik zou willen weten hoe dat komt, waar zitten de verschillen? Het is te vaag om te roepen (zeker naar de buitenwereld): "waarschijnlijk bestaat de grootste groep thuiszitters uit hoogbegaafde kinderen", zonder dat daar harde cijfers voor zijn. Ik denk bovendien dat veel hoogbegaafde kinderen in het onderwijs overleven of helemaal niet als thuiszitter worden gemeld. Er zijn ouder die er alles aan doen of gedwongen worden om hun kind binnen het schoolsysteem te houden. Niet omdat ze dat een goed idee vinden maar omdat ze bijv. de kans lopen om uit de ouderlijke macht te worden gezet. Er zijn kinderen die helemaal van zich zelf niet weten dat ze hoogbegaafd zijn en ook niet door de buiten wereld worden "gezien". Er zijn kinderen die hoogbegaafd zijn maar een misdiagnose krijgen. Er zijn hoogbegaafde kinderen die het ook op een hb-school niet redden (is dat bij desbetreffende jongen uit de documentaire) ook het geval? Een IQ van 145+, dat kan in werkelijkheid 148 zijn maar in principe ook 180. Maakt dat de kans op uitvallen groter? Men maakt ook wel eens het onderscheid tussen "gewoon" hoogbegaafd en creatief hoogbegaafd, zit vooral in die laatste groep de uitvallers? Ik ben de fase van voorbeelden voorbij, ik wil onderbouwing.

[merriedroom]

Dat was precies wat die afsluitende tekst mij als boodschap meegaf: ‘we vermoeden, we denken, de gevolgen zijn zeer ernstig op individueel niveau, maar niemand heeft er ooit onderzoek naar gedaan.’ We doen maar wat in het onderwijs en als beleidsmakers en de effecten kunnen zeer desastreus zijn. Dat kan toch niet?

Maar waarom is dit onderzoek er nog niet? Het gaat al direct mis: de groep thuiszitters is al niet bekend, niet geregistreerd. De definitie van thuiszitter is ook niet eenduidig: pas na 3 maanden? Al na drie weken? Ook als je nog wel 1 of 2 dagen naar school gaat? Ook als je niet meer bent ingeschreven? En wat als je 2 maanden thuiszit, een week naar school gaat en dan weer thuis zit? En een reboundvoorziening of zorgvoorziening, is dat ook thuiszitten?

En dan willen we deze in relatie zetten tot hoogbegaafden. Maar van hoogbegaafden hebben we net zo goed geen definitie. We kunnen van alle kinderen of van een steekproef een iq-test afnemen, maar wat doe je met de betrouwbaarheidsinterval, met scores die 127 of 129 zijn? Met creatief hoogbegaafden die ook wel eens minder hoog op een iq-test scoren? Er zijn genoeg ouders die stellen een hoogbegaafd kind te hebben, maar die dubbel bijzonder zijn (ass, adhd, dyslectie, depressief) en daarom (op dat moment) lager scoren, die tellen dan niet mee?

Wat dat betreft snap ik dat er geen onderzoek is en ook dat er geen cijfers zijn. Toch kun je wel indrukken geven, zeker de mensen die veel met dit onderwerp bezig zijn. Maar laat dit ook geen excuus zijn om dan maar niets te gaan doen. Hoor 30 kinderen en hun ouders uit over thuiszitten waarvan bekend is of het sterke vermoeden is dat het kind hoogbegaafd is en kijk waar zij tegenaan lopen. Ik kan me haast niet voorstellen dat hier geen gemene delers uit te halen zijn om het onderwijs of wetgeving te verbeteren.

[Gerbera]

Ik heb het zelf niet gelezen, maar Kim Castenmiller heeft een uitgebreid stuk over thuiszitters geschreven dat mogelijk meer informatie geeft:

https://onderwijsaffaire.nl/wp-content/ ... miller.pdf

Deze site geeft ook info over dit onderwerp:

https://onderwijsaffaire.nl/onderzoeken ... ak-uitval/

[JannekeT]

In mijn vorige bericht staat een onderzoek met veel antwoorden die dus vorige week gepubliceerd is… hiermee gaan ze met een brandbrief naar de 2e kamer en daarmee in debat… dus lees vooral het Rapport even door…

Kleine opsomming uit de conclusies:
- 88% ervaarde leerproblematiek, bij 41% (zeer) ernstig voor overgang naar voltijd HB PO
- Bij 92% zijn de leerprestaties (sterk) verbeterd na de overstap naar voltijd HB PO
- 88% ervaarde welbevindklachten, bij 50% (zeer) ernstig voor de overgang naar voltijd HB-onderwijs
- Bij 96% van hen is het welbevinden (sterk) verbeterd na de overstap naar voltijd HB-onderwijs
- De voltijd HB-school en ‘peer’ omgeving hebben in bijna alle gevallen positief bijgedragen en bij 88% zelfs (heel) veel
- 45% afname van buitenschoolse zorgondersteuning na de overstap naar voltijd HB-onderwijs
- Hoe later het kind instroomt in voltijd HB-basisonderwijs, des te vaker de leerproblematiek en de emotionele of fysieke welbevindklachten
- Licht grotere leerproblemen en welbevinden klachten zijn ontstaan in het regulier onderwijs met plusvoorziening t.o.v. regulier onderwijs zonder plusvoorziening.
- IQ is een goede risicovoorspeller voor uitval. Hoe hoger IQ, des te meer kans op…

[JannekeT]

En het is gewoon klote dat er niet eerder veel meer onderzoek gedaan is.. en er is nog een hoop werk aan de winkel… helaas. Maar er komt langzaam verandering..

[Bissi]

Het is een heel document, dat ik doorgenomen heb.
Al lezende denk ik -kort door de bocht- dat het gunstiger zou zijn voor de doelgroep van dit forum wanneer er vanuit de overheid niet zo zeer programma's voor alle thuiszitters zouden zijn, maar specifiekere oplossingen.
Aan de oorzaken en onderzoeken waar naar verwezen wordt te zien, lijkt het niet zo te zijn dat er 15-20.000 uhb kinderen in Nederland uitvallen op school, zoals gesteld in de documentaire.

[Ollie]

15-20.000 UHB thuiszitters is gezien de bevolkingsaantallen in Nederland letterlijk onmogelijk. Een IQ boven 145 komt immers eens op de 1000 mensen voor, dat zou dus alleen kunnen bij 15-20 miljoen kinderen die leerplichtig zijn.

[JannekeT]

Er zijn 15-20.000 thuiszitters.. er staat niet dat dit uhb kids zijn? Dit is het totaal aantal thuiszitters, ongeacht de problematiek..

[Ollie]

Excuus, ik reageerde op de reactie van Bissi. Maar dan nog, de documentaire stelt aan het eind:

‘Er zijn naar schatting 15.000-20.000 thuiszitters. Betrokkenen vermoeden dat het merendeel (uitzonderlijk) hoogbegaafd is. Ondanks de grote gevolgen is er nog weinig onderzoek gedaan naar waarom deze kinderen uitvallen.’

Het meerendeel is wel erg stellig gesteld. In Nederland hebben we ongeveer 2,6 miljoen kinderen in de leeftijd van 4 t/m 18 jaar. Daarvan zijn de 4-jarigen nog niet leerplichtig, dus het aantal leerplichtige kinderen zal iets lager liggen. Desalniettemin, gezien de statistieken hebben we het dan over 2600 UBH'ers in de leeftijd van 4 t/m 18 jaar. In het hypothetische geval dat deze allemaal zijn uitgevallen hebben we het over 13 tot 17 procent van de thuiszitters. Dat is iets heel anders dan 'het meerendeel'.

Ik wordt altijd een beetje narrig van dit soort boute uitspraken, laat wel onverlet dat er meer aandacht mag en moet zijn voor de 'bovenkant'. Het zou goed zijn dat er een breed besef komt dat voor een deel van die bovenkant het reguliere onderwijs niet volstaat. Het zou bijvoorbeeld een goed begin zijn om in elke regio binnen het speciaal onderwijs ook een cluster HB op te nemen. Daarmee ben je er alleen nog niet, want waar goed HB onderwijs dan uit bestaat, daarover verschillen de meningen nogal. Het is niet zo simpel als gewoon meer cognitieve uitdaging bieden in een omgeving van ontwikkelingsgelijken. De benadering van het kind vraagt ook iets anders van leerkrachten.

[Zoonmoeder01]

De kosten.

Stel dat het klopt, dat het bij mijn beide zonen om een misdiagnose gaat, maar inderdaad ik kan hun vermoedelijke hoogbegaafdheid niet met een IQ-getal bewijzen. Bij mijn jongste zoon wordt door meerdere hb-deskundigen zelfs zeer hoogbegaafdheid vermoed. Als we dan kijken naar de kosten die verspilt zijn dan hebben we het over:

-gesprekken met de huisarts
-gesprekken en observaties door het VTO-team
-In totaal minstens 8 pyschiaterische en psychologische onderzoeken die steeds een andere uitkomst hadden
-begeleiding van MEE
-Thuisbegeleiding autisme
-1,5 jaar klinische opname autismegroep (Na de opname, de strakke structuur er uit gegooid, werkte veel beter)
-parttime opname autismegroep. (duurde maar enkele weken, we stefende rechtstreeks af op een crisis)
-psychologische begeleiding van moeder (om mij staande te houden in de gesprekken met school en de jeugd- GGZ)
-maatschappelijk werk (o.a. om mij staande te houden in de gesprekken met school)
-Minstens 6 jaar speciaal onderwijs (cluster 4) waarvan ik achteraf zeg dat het niks heeft opgebracht behalve frustratie bij mijn kind (toen ik zelf met zoon aan de slag ging kwam de doorbraak)
-2,5 jaar voortgezet speciaal onderwijs
-1 jaar drop-out voorziening
-PGB (hb-pubergroep, ouderbegeleiding, individuele begeleiding)
-de kosten om hb-deskundigen in te huren
-De nutteloze begeleiding vanuit cluster 4 op school (Als ouder wist ik dat het nutteloos was)
-Mede door de problemen met de kinderen werkte ik als ouder niet buitenhuis (Inmiddels begrijp ik waarom mijn kinderen als kleuter niet naar school wouden)
-Eindeloze gesprekken met ib-ers, directeuren, zorgcoördinators, jeugd GGZ enz.
-hb-kamp
-onnodig blijven zitten op het VO (terwijl hij op de basisschool was versneld)

De kosten zijn niet te overzien. Maar op basis van de IQ-uitslag hadden ze nooit naar één hb-school gemogen terwijl ze daar wel baat bij hadden gehad. In ieder geval knapte jongste zoon op toen hij nog naar de hb-pubergroep kon.

Als we niet met bepaalde instanties hadden meegewerkt dan was ik denk ik mijn kinderen kwijtgeraakt. Wij als ouders kregen de schuld van de problemen.( De eerste ruzie met de ib-er onstond, om het feit waarom ik hem niet op tijd op school kreeg)

Naast de geld kant wil ik niet denken aan wat eeen ellende het mijn kinderen heeft gekost, maar ze hebben een enorme veerkracht getoond. Maar mijn kinderen hadden echt wel extra aandacht nodig en vorm van speciaal onderwijs voor (hoog)begaafde kinderen.Toen ik één van de Tessa Kieboom haar boeken las, dacht ik nu snap ik wat er aan de hand is. Mijn kinderen zouden er beslist niet met alleen maar meer uitdaging er zijn gekomen. Ook al is het waarschijnlijk geen autisme, toch zijn mijn kinderen complex. Ook hebben/hadden we te maken met traumagerelateerd gedrag.

Naar mijn mening weet ik echt wel waarover het gaat, maar de conclusies op het eind stonden na genoeg los van het persoonlijke verhaal wat de documentaire liet zien. Het verhaal eindigde ook nog als een sprookje met salsa lessen en alles. Elk kind zou van zo'n rijke leeromgeving profiteren. Ik vond het leuk om die school te zien, maar die school is maar voor weinig kinderen weggelegd.

[JannekeT]

Dat kosten plaatje begrijp ik helemaal.. jouw verhaal is precies waar het vaak om draait.. met gewoon verrijken komen ze er niet; vaak is echt maatwerk nodig.en nog veel onbegrip bij scholen en ib-ers. De kennis is vaak beperkt. Op dit moment worden gezinnen vaak eerst kapot gemaakt (ook wij krijgen inmiddels hulp als ouders anders ga je er aan onderdoor; hier is de diagnose adhd inmiddels compleet weg en blijkt het toch echt gewoon (u)hb te zijn). erkenning vanuit de regering is noodzaak; niet alleen voor goed passend onderwijs, maar zeker ook voor onderzoek! Het staat nog zooooo in de kinderschoenen..dit onderzoek is een begin; maar er is nog een lange weg te gaan..

[JannekeT]

https://petities.nl/petitions/passend-v ... ?locale=nl

[Bissi]

15-20.000 UHB thuiszitters is gezien de bevolkingsaantallen in Nederland letterlijk onmogelijk. Een IQ boven 145 komt immers eens op de 1000 mensen voor, dat zou dus alleen kunnen bij 15-20 miljoen kinderen die leerplichtig zijn.

Ik refereerde aan de quote uit Door De Bomen die Merriedroom ook in haar bericht had gezet:

Eindigt met ‘Er zijn naar schatting 15.000-20.000 thuiszitters. Betrokkenen vermoeden dat het merendeel (uitzonderlijk) hoogbegaafd is. Ondanks de grote gevolgen is er nog weinig onderzoek gedaan naar waarom deze kinderen uitvallen.’

Ik vond dat ook een uitzonderlijk hoog aantal en vroeg me af welke betrokkenen dit dan waren en hoe ze erbij kwamen. Ik vond het cijfer terug in het document uit de link van Gerbera. Daar stond het vermeld als het totale aantal thuiszitters.

Over aantallen uhb thuiszitters zijn er m.i. geen betrouwbare gegevens. En die kunnen er ook niet komen lijkt me.

Op het vorige forum hadden we draadjes over het verschil tussen 130 en 145 IQ. Redelijk wat forumleden hadden kinderen met verschillende IQ scores, variërend in die range, met de toen gangbare tests bepaald. Uhb was toen niet goed meetbaar, wat natuurlijk niet wil zeggen dat het niet bestond.
Uit die draadjes herinner ik me dat 145+ helemaal niet betekende dat er meer problemen op school waren. Soms wel, maar veel vaker niet. Het ligt ook aan de houding en het karakter van het kind en aan allerlei bijkomende factoren, zoals reacties van leerkrachten, experts, zorgprofessionals of ouders. Dat zag je ook wel terug op de hb-school waar mijn zoon op zat. Het is echt niet alleen het IQ dat allesbepalend is.

Je hebt er als ouder of school maar deels grip op.
Je kunt vanalles proberen en een deel daarvan pakt goed uit voor bepaalde kinderen. Maar niet alles werkt dan voor iedereen. HB-ers zijn onderling ook erg verschillend.
Bovendien zijn op scholen ouders en leerkrachten vaak gericht op voldoende cognitieve uitdaging of tijdig flink versnellen. Voor kinderen tellen ook hele andere zaken, zoals deel uitmaken van een groep, een inspirerende lieve leerkracht met humor, verbondenheid, niet-cognitieve ontwikkeling e.d.
Niet voor niets zijn veel hb-ers als kind ook gebaat bij intensief sporten of muziek maken.

[Vlinder42]

Ik vond op internet dit rapport over voltijd HB-onderwijs in het primair onderwijs.

https://mandevilleacademy.nl/wp-content ... enberg.pdf

[Baloo]

https://www.volkskrant.nl/editie/202202 ... I-e47lOtzw

[boom]

Over thuiszitters:
https://www.hartvannederland.nl/persoon ... ngen-thuis

[Bissi]

Artikel over hoogbegaafde Nederlandse Simone Eringfeld, onderwijskundige en muzikant.

https://talenten.fd.nl/talents/202213/simone-eringfeld

[Zoonmoeder01]

https://dvhn.nl/meningen/Opinie/Kindere ... 07111.html

[Nefertiti]

Vond het programma van de school in de docu inspirerend, maar voor velen zal het I.v.m. de hoge kosten nooit haalbaar zijn.

Realiseer me opeens iets, n.a.v. de opmerkingen of vragen over waarom sommige uhb's het wél redden op een gewone school. Voor mijzelf, mijn eigen broer en mijn oudste zoon, die daar allen onder vallen, denk ik dat het regulier onderwijs net aan goed is uitgepakt omdat we zijn gaan onderpresteren. Leerhonger is doodgebloed op de basisschool en daardoor was de extra uitdaging op de middelbare niet meer nodig want we hadden daar toch geen zin meer in.

Ik schrik hier eigenlijk wel van. Ik raakte laatst in een nogal nare commentduscussie op een vd social media met iemand over hoe ik volgens haar naïef voorstelde iemand die een oplossing zocht voor een thuiszitter toch nog eens een andere reguliere school te proberen. Dit omdat er in die situatie direct naar thuiszitten was gegaan zonder überhaupt een andere school te proberen. Maar misschien dat de succeservaringen in onze familie komen doordat wij allemaal ons hebben aangepast. Eigenlijk heel schrijnend maar dit zie ik nu wel in, ook in latere werksituaties. Mijn broer heeft meer succes met werkgevers omdat hij beter is in zijn mening inslikken en diplomatiek omgaan met situaties. Dus misschien is aanpassingsvermogen wat het verschil maakt, maar is dit uiteindelijk niet positief?

[Noelle]

Ik denk dat t kwestie van tijd is voordat duidelijk is waar sommige (u)hb kinderen prima functioneren op regulier onderwijs en baat hebben bij makkelijk leren terwijl het voor andere kinderen juist dingen lastig maakt. Er zullen ongetwijfeld veel dingen een rol spelen en een combinatie van (karakter)eigenschappen...

[Marthe]

Dus misschien is aanpassingsvermogen wat het verschil maakt, maar is dit uiteindelijk niet positief?

Ik denk dat dat er helemaal aan ligt wat het aanpassen uiteindelijk met jezelf doet.
Je raakt na verloop van tijd stukken van jezelf kwijt en dat gaat zich wreken.
De leerhonger die weg gaat vallen, niet je hele leervermogen mogen/kunnen gebruiken. Het zijn allemaal stressfactoren.
Ik heb zelf gemerkt wat het doet. Niet alleen fysiek, ook psychisch heeft het nogal wat ellende opgeleverd. Dat wil ik voor mezelf niet meer en zeker niet voor mijn kinderen.

[loekie]

Ik denk dat dat er helemaal aan ligt wat het aanpassen uiteindelijk met jezelf doet.
Je raakt na verloop van tijd stukken van jezelf kwijt en dat gaat zich wreken.

Dat kan gebeuren, maar dat hoeft niet altijd te gebeuren. Onze oudste paste zich op school behoorlijk aan, maar thuis, bij de sport- en de muziekvereniging heeft hij op één of andere manier genoeg kunnen leren en ervaren om zichzelf niet kwijt te raken en om vervolgens op de universiteit en nu op zijn werk goed te kunnen functioneren.

[Zoonmoeder01]

Ik heb vandaag weer zo'n nadenkdag. Waarin zitten nu die verschillen tussen hoogbegaafden?

Dit weekend kwam ik verschillen artikelen tegen over Laurent Simons die omdat ik geen abonnement heb niet allemaal volledig kan lezen maar hier is wel iets bijzonders aan de hand:

https://www.metronieuws.nl/in-het-nieuw ... ma-fysica/

Laurent heeft waarschijnlijk geen IQ van 145 maar een IQ van 145+, dat is echt iets anders. Misschien heeft deze jongen wel een IQ van 170 of meer. Ben je dan een wonderkind? Dit is hoe de buitenwereld een hoogbegaafd kind ziet. Zou ik als ouder de publiciteit zoeken? Wat je ook evt. van zijn ouders denkt (veel oordelen en vooroordelen) zij creëren voor hem een omgeving waarin zijn cognitieve voorsprong optimaal tot ontwikkeling komt. Ik bedacht, dat als het welzijn van deze jongen (door zijn ouders) ernstig zou worden geschaad, dit uiteindelijk ook zijn cognitieve prestaties zou remmen. Hoewel dat door sommige mensen wordt gedacht, de ouders zijn niet het probleem, je kunt een kind niet pushen om op 12 jarige leeftijd zijn masterdiploma te halen, dat moet een kind ook willen. Zou dit kind ook gelukkig zijn? Zouden we (ik) die vraag ook stellen als het op een sportprestatie gaat?

Tegelijkertijd speelt er iets anders in mijn hoofd. Omdat de moeder ook de media heeft opgezocht met haar verhaal, ze heeft zelfs een boek geschreven, durf ik wat mij bezig houdt, hier te benoemen. Een jongen, die bij mijn oudste zoon in de klas heeft gezeten heeft enkele jaren geleden, zelfmoord gepleegd. Ik was daar zeer ontdaan van omdat juist deze jongen, korte tijd vriendjes met mijn zoon was. Als ouder had ik de vurige wens dat de jongens vrienden zouden worden want mijn zoon heeft zich jaren eenzaam op het SO gevoeld. Deze jongen was in groep 8 van het speciaal onderwijs bij mijn zoon in de klas gekomen en mede daardoor was de vriendschap maar van korte duur. Deze jongen ging naar het speciaal voortgezet onderwijs, en mijn zoon ging (na veel praten) naar het reguliere onderwijs. Na 6 jaar speciaal onderwijs, met kleine klassen enz, bleek achteraf, toen ik zelf met zijn onderwijs ging bemoeien, dat mijn zoon jarenlang ver onder zijn kunnen had gepresteerd. Meerdere hb-deskundigen deden mij later inzien, dat hij waarschijnlijk (ook) hoogbegaafd was nadat we omwille van onze jongste contact met hun zochten. De frustraties op 7 jarige leeftijd, als hij uit school kwam, waren één van de hoofdredenen geweest om hem klinische te plaatsen want wij ouders kregen zijn gedrag niet onder controle. Vreemd genoeg had de school (SO) geen probleem, hij kon zich dus prima aanpassen (ik denk hierbij aan eerdere reacties in dit topic) maar thuis kwamen de frustraties eruit. Hoe meer structuur ik oplegde (''autisme'') des te groter werden de problemen. Het verhaal van "het vriendje" kende ik niet, Ik weet niet waarom er ineens een klik was, mijn zoon had niet veel op met zijn klasgenoten.

Inmiddels jaren later, heeft de moeder van deze jongen een boek geschreven over haar zoon. Daardoor kwam haar verhaal (in het kort) in de krant. Hoewel ze dat zelf niet rechtstreeks benoemd, had ik aan de hand van het verhaal meteen door dat het om een hoogbegaafde jongen ging. Inderdaad is ook de diagnose Asperger gesteld maar op basis van mijn ervaringen (en wat ik in het verhaal teruglees) vraag ik mij serieus af of dat klopt. Een van de grote onderwijsproblemen was, dat hij op de basisschool zoveel vragen stelde en daarom werd hij als vervelend gezien! Of het desbetreffende ASS-etiket nu wel of niet klopt, met zijn verleden (vervelend!) en een DSM- diagnose op zak, is een enkeltje speciaal (voortgezet) onderwijs gegarandeerd. Als een kind zich dan tegen die plaatsing verzet, wordt de eerder gestelde diagnose alleen maar bevestigd en kan je niet meer terug naar het regulier onderwijs. Op een gegeven moment zal het kind zelf gaan geloven dat het niks waard is. Deze spiraal naar beneden, een nekhernia, een Wajong-uitkering = geld, werd zijn ondergang, hij ging aan de drugs. Ooit was dit een nieuwgierige peuter, die al heel snel goed kon praten en die inderdaad zoals ik vermoede (ik heb contact met de moeder gezocht) een hoogbegaafde score op zijn intelligentietest haalde. Deze jongen was goed met zijn handen maar de nekhernia verpeste alles. Hij kon goed tekenen en had heel graag iets willen doen met scheikunde, maar het VSO bij ons in de buurt, waar hij dus heen ging biedt geen NG of NT-profiel. Dit kind is mede door gebrek aan gepast onderwijs, kapot gemaakt. Waarschijnlijk had ook een hb-basisschool dit "vervelende kind" met bovendien de diagnose "autisme" niet willen hebben. Inmiddels is in deze regio een klasje, voor "vervelende" hoogbegaafde basisschoolkinderen, waar een gedragsaanpak wordt gehanteerd. "We krijgen die vervelende kinderen er wel onder" Ik huil als ik dit verhaal lees. Ik weet dat zonder mijn ingrijpen, mijn gevecht tegen het systeem, het heel anders met mijn kinderen afgelopen zijn. Nog is niet alles ideaal maar er is inmiddels hoop. Het verhaal van deze moeder, deze jongen grijpt mij aan omdat zoveel herkenbaar is. Eigenlijk durf ik het boek niet goed te lezen. Ik weet hoe het is om als ouder met je rug tegen de muur te staan, maar het verhaal van deze moeder is natuurlijk nog erger, zij is haar kind kwijt. Deze kinderen moeten gezien en gehoord worden. Zijn moeder gaf aan dat haar zoon zo lief was..

Twee kinderen met een enorme potentie. Twee verhalen met totaal verschillende uitkomsten. Het verschil zit niet alleen in het karakter maar ook in hun omgeving.

[merriedroom]

Wow zoonmoeder, heftig verhaal. Bedankt voor het delen. Ik ken deze puzzelgedachtes maar al te goed.

In de ontwikkelingspsychologie is de omgeving een hele grote factor. Zie ook de kinderen die psychologisch volledig verwaarloosd worden en zo niet tot een normale ontwikkeling komen. We hebben contact met anderen nodig om ons te kunnen ontwikkelen. We hebben ook een omgeving nodig die ons motiveert en inspireert. Ik denk dat voor Laurent die omgeving optimaal was en is om tot deze prestaties te kunnen komen en om die motivatie vast te houden. Ik realiseer me dan ook hoe kwetsbaar we zijn dat we blijkbaar ook zo afhankelijk zijn van die omgeving waar we - zeker als kind - zo weinig invloed op hebben. Waar je wieg staat, bepaalt voor een groot deel je uitkomst, en dat is zelfs al op gezinsniveau het geval.

[Vlinder42]

Op NPO3 is afgelopen week een 4-delige documentaire uitgezonden door de EO ‘Verloren kinderen’.

Eén van de gezinnen die gevolgd worden, is een gezin met hb kinderen en thuiszit-problematiek.

Voor geïnteresseerden een tip op terug te kijken.

[Hanneke]

Vandaag toevallig de eerste aflevering gezien. Heel triest.

[Halve mandarijn]

Ik ben er ook mee gestart. Schrijnend.

[Axator]

Ook gezien, allemaal inmiddels. Helemaal dubbelop met de problematiek van de moeder uit haar jongere leven. De kinderen met dubbel diagnoses (Hb en ass-achtige dingen).
Maar ik denk dat het door al die diagnoses wel een unieke situatie is. Schrijnend voor hun blijft het wel.

[Bissi]

Ik kwam dit tegen, over de hersenen van hoogbegaafden en hoe je dat kunt doorvertaling naar leerbehoeften: https://lifearchitect.ai/brains-on-fire ... -thinkers/

[boom]

Op NPO3 is afgelopen week een 4-delige documentaire uitgezonden door de EO ‘Verloren kinderen’.

Eén van de gezinnen die gevolgd worden, is een gezin met hb kinderen en thuiszit-problematiek.

Voor geïnteresseerden een tip op terug te kijken.

Schrijnend. De moeder van het hb-gezin spande wel de kroon. Ik hoop dat het nu beter met ze gaat.

[Anne72]

Op NPO3 is afgelopen week een 4-delige documentaire uitgezonden door de EO ‘Verloren kinderen’.

Eén van de gezinnen die gevolgd worden, is een gezin met hb kinderen en thuiszit-problematiek.

Voor geïnteresseerden een tip op terug te kijken.

Schrijnend. De moeder van het hb-gezin spande wel de kroon. Ik hoop dat het nu beter met ze gaat.

Wat bedoel je met spande de kroon?

[boom]

Heb je de afleveringen gezien, Anne72?

[merriedroom]

Wel lastig om heftige situaties met elkaar te vergelijken. Bij de ‘verloren hulpverleners’ zei er een dat dat gezin met dochtertje met ass zei dat dat nog best een normaal gezin was. Dat soort uitspraken zijn ernstig. Die moeder zat er zo hard doorheen en dat kwam omdat het juist niet normaal was allemaal. Je hebt zeer grote nood en iemand - een gespecialiseerd hulpverlener - zegt dat het best wel meevalt…

Het is al lastig en pittig als 1 gezinslid extra ondersteuning nodig heeft, maar allemaal? Hoe ga je dat doen? En hb is ook iets wat toch vaak extra ondersteuning vraagt omdat het niet passend is in een gemiddeld systeem. Kwetsbaar toch wel.

[Hanneke]

Het is ook niet goed in te schatten op deze manier
Je ziet iets op tv, je ziet niet alles.

Bij het gezin waar dochter ASS had dacht ik wel regelmatig: met een paar tools kun je dit misschien toch wel anders doen, waardoor het mogelijk minder escaleert. Moeder was bijvoorbeeld wel erg sturend aanwezig, wat juist iemand met ASS ook weer veel prikkels kan geven. Maar ja, wat was eerder, de kip of het ei. Moeder was in ieder geval ernstig overbelast. Dan wordt opvoeden en nadenken over opvoeden sws al dubbel moeilijk.

En nogmaals......tv. Dus eigenlijk ook weer niets over te zeggen.

[JannekeT]

https://www.tweedekamer.nl/downloads/do ... 2022D49879

[boom]

https://www.tweedekamer.nl/downloads/do ... 2022D49879

Super! Komt net wat te laat voor de onze, maar fijn voor de komende generaties hb’ers.

[Paula]

https://www.tweedekamer.nl/downloads/do ... 2022D49879

Super! Komt net wat te laat de onze, maar fijn voor de komende generaties hb’ers.

Ik las het vanmorgen op LinkedIn. Mooie ontwikkeling.

[merriedroom]

Is het amendement aangenomen? Vooral het structurele kijk ik naar uit. Die tijdelijke pilots de afgelopen jaren hangen me inmiddels de strot uit. HB is ook geen pilot en ook niet tijdelijk.

[JannekeT]

Hij is unaniem aangenomen… en nu snel actie!
De directeur van onze stichting heeft een nieuwe visie (lees: hb kinderen weer retour klas met pluswerk en voltijd hb alleen nog curatief )

[merriedroom]

Pff, hier willen ze (samenwerkingsverband) een externe plusklas ook niet meer ondersteunen. Met hun knipperlichtbeleid hebben ze voor nu namelijk weer even een eigen. Kinderen zijn geen boekjes die je even in een andere kast zet… het wordt eens tijd voor structurele, duurzame ondersteuning.

[Bissi]

Gezien op LinkedIn: Marieke van de Zee heeft een boek voor hb ouders geschreven: het geheim van de rivier, hie je tolk wordt van je begaafde kind.
Misschien interessant voor ouders hier

[Bissi]

Dit stond in de Mare, van universiteit Leiden: http://ow.ly/YyS950MQuGU
Een vak over hoogbegaafdheid op de universiteit Leiden

[Vlinder42]

Niet over hoogbegaafdheid specifiek, maar over passend onderwijs.

Helft ouders is ontevreden over Passend Onderwijs.
https://oudersenonderwijs.nl/nieuws/sta ... de-leraar/

[merriedroom]

Niet zo positief nieuws, Vlinder. Ik bedacht me net hoe ik die vraag zou beantwoorden. Ik denk wel voldoende en we hebben voor beiden een opp. MAAR ik realiseer me nu ineens dat dit ‘groeidocument’ alleen gericht is op versterken wat zwak is, maar eigenlijk is er helemaal geen ruimte om talent te laten bloeien. We zitten alleen te sleutelen op microniveau: hier een cursusje gedrag, daar een testje voor inzicht en zo een uurtje verbreding.

[Zoonmoeder01]

Voor sommigen van jullie, helaas herkenbaar:

https://pointer.kro-ncrv.nl/hoogbegaafd ... ar-waar-of

[Axator]

https://www.2doc.nl/documentaires/2023/ ... Sofie.html

Onderwijsspecialist Sofie start een klas op om hoogbegaafde kinderen onderwijs te bieden op hun eigen niveau. Maar lukt het Sofie om de weerstand tegen haar manier van werken te overwinnen?

[Zoonmoeder01]

Wat een top juf die Sofie. Wat een anti climax dat zij weg moet. Wat is het mooi om de ontwikkeling van de kinderen te zien. Wat een herkenning op vele fronten. Mooi hoe er aan de emotionele ontwikkeling wordt gewerkt. Weer wordt benoemt hoe belangrijk het is om gezien te worden.

[Axator]

Wat een top juf die Sofie. Wat een anti climax dat zij weg moet. Wat is het mooi om de ontwikkeling van de kinderen te zien. Wat een herkenning op vele fronten. Mooi hoe er aan de emotionele ontwikkeling wordt gewerkt. Weer wordt benoemt hoe belangrijk het is om gezien te worden.

Ik snap wel dat ze "lastig" is voor haar collega's met haar bevlogenheid. Ik hoop dat ze haar bevlogenheid, betrokkenheid en energie kan gebruiken om meer van dit soort projecten op kan zetten, zodat veel meer kinderen gebruik kunnen maken van dit soort lokale voorzieningen.

Dat gezien worden is echt wel een ding idd. Ik merk het ook bij mijn kind.

[boom]

Mooie docu. Niks dan voor juf Sofie. Ik voel met haar mee om alles in de vijfde versnelling te willen doen. En dan krijg je dit , voelt je net een alien. Hé, toeval of niet, maar deze emoji heet “alien2”. Die gaat als een raket, net als juf Sofie. You go girl!

[Bissi]

Column van Elken Deckwitz in de NRC van 10 september

Vroeger woonde in mijn dorp een jongen over wie de hele buurt fluisterde dat hij zo bijzonder was. Hij kon lezen op zijn vierde, verbeterde leraren op zijn zesde, sloeg een klas over op zijn zevende, las op de basisschool al de krant en bezocht in zijn vrije tijd wetenschapsbeurzen. Iedereen was het erover eens dat hij later op zijn minst een Nobelprijs zou krijgen en misschien wel twee want hij was even geobsedeerd door wiskunde als economie. Toen de puberteit aanbrak verloren we elkaar even uit het oog, tot ik hem op een dag zag hangen in het stadspark. Hij bleek van school te zijn getrapt en verdiende zijn geld met dealen. Het onderwijs was niets voor hem, zei hij.

„Maar je wilde zo graag de wetenschap in. Wil je die droom niet achterna?” vroeg ik.

„Wat heb je aan dromen in een wereld als deze”, mompelde hij, en nam nog een hijs van zijn joint.

Daarna zagen we elkaar sporadisch. Het laatste wat ik over hem hoorde was dat hij websites bouwde voor bedrijven en daar flink mee verdiende, en ik was dan ook verbaasd toen ik hem enkele jaren geleden opeens tegenkwam op de universiteit waar ik toen lesgaf.

„Ik ben toch maar gaan studeren”, zei hij verlegen. In drie jaar tijd had hij een mastertitel, en inmiddels heeft hij een baan aan de faculteit waar hij promoveerde.

Dit weekend liep ik hem tegen het lijf. Ik feliciteerde hem met zijn droombaan, maar vroeg hem ook waarom hij zo’n omweg had genomen. „Ik hield gewoon niet van al die verwachtingen”, zei hij. „Het verlamde mij.” „En nu doe je een post-doc.” „Ja. Oeps”, giechelde hij. „Waardoor besloot je toch aan de bak te gaan?”

„Toen ik een keer echt heel erg high was”, grijnsde hij, „stuitte ik online op een schilderij van Brueghel, De val van Icarus. Het grootste deel van het doek bestaat uit een boer die zijn land ploegt, met op de achtergrond zee en schepen. De ondergang van Icarus is maar een detail, je moet echt zoeken om hem te vinden. Dat raakte me. Iedereen voorspelde me altijd zulke hoogtes dat ik niet eens meer durfde te beginnen, bang dat elke mislukking breed zou worden uitgemeten. Nu zag ik dat het eigenlijk niets uitmaakte. Elke daad is maar een voetnoot in het grote plaatje. En ik dacht ook: als ik nu niets doe ben ik erger dan Icarus. Dan ben ik gewoon laf.”

„En toen besloot je toch maar op te stijgen.”

„Ja joh. Ik was door niets te doen eigenlijk al neergestort. Nu kon het alleen nog maar opwaarts.”

[Paula]

Oef. Mooi en herkenbaar. Alleen ken ik helaas ook mensen die zich niet hebben kunnen herpakken, en die in een neerwaartse spiraal terecht gekomen zijn en daar niet meer uit lijken te komen. Ik gun al die mensen zo'n Icarusmomentje.