Faalangst, onderpresteren en dyslexie
Geplaatst: ma 21 jun , 2021 11:57 am
Ik ga proberen het zo kort mogelijk te houden .
Onze Jongste is 7 jaar (eind oktober 8 jaar) en zit in groep 4. Al van dreumes af aan heeft ze last van haar eigen perfectionisme en faalangst. Type 'doet pas iets als ze zeker weet dat ze het kan' en 'oefenen doe ik niet want dat betekent dat ik het nog niet kan'. Het is een extreem gevoelig en observerend meisje met alles, ook in sociaal opzicht.
Op school scoort ze op de Cito's vrij gemiddeld met uitschieters naar boven voor lezen (eind groep drie Avi E5 niveau behaald) en uitschieters naar beneden voor spelling (IV/V). Op de methodetoetsen scoort ze over het algemeen bovengemiddeld/goed. Ze raakt in paniek als ze iets niet weet of als ze bang is dat ze haar werk niet afkrijgt. Ondanks een lieve juf legt ze zichzelf een enorme druk op. Dan kan het dus gebeuren dat de juf zegt 'Kinderen, jullie hebben zo hard gewerkt vandaag, nu gaan we stoppen met werken en iets leuks doen' en Jongste in paniek raakt en gaat hyperventileren omdat haar werk nog niet af is. Ook als de juf zegt dat ze genoeg heeft gewerkt en dat heel veel kinderen hun werk nog niet af hebben accepteert ze dat niet en maakt ze alsnog haar werk af terwijl de rest van de klas iets leuks doet.
Vanwege de discrepantie tussen lezen en spelling en het feit dat onze oudste is gediagnostiseerd met dysorthografie (=dyslexie maar dan alleen op spellingsgebied) hebben we Jongste laten testen. We krijgen het rapport pas in de zomervakantie maar de voorlopige conclusie van de onderzoeker is dat Jongste een zeer intelligent kind is met een spellingsstoornis. Precieze getallen weet ik niet maar hij zei dat ze zéker verdiepings- en verrijkingsstof nodig heeft en minimaal naar het VWO moet uitstromen. Onze andere kinderen zijn hoogbegaafd getest, dus in die zin verbaast het me niet. Máár Jongste is wel echt heel anders. Oudste en Zoon vielen al heel jong op vanwege taalgebruik, kennis en interesses. Jongste niet, dat is een kind wat het vooral heerlijk vind om met haar knuffels, lego en playmobile te spelen. Sociaal gezien zit ze ook prima op haar plek bij haar klasgenoten en als ze niet hoeft te werken heeft ze het naar haar zin op school. Thuis is ze ook ontspannen en zit ze over het algemeen goed in haar vel.
En nu? Jongste wil steeds vaker niet naar school omdat ze dan moet 'werken'. Ze zit zichzelf echt in de weg met haar faalangst, dus daar moeten we op korte termijn zeker iets mee. Ik heb ook al een verwijzing van het CJG liggen. Maar moeten we nu ook al bij school aan gaan dringen op extra verrijking en verdieping en het onderpresteren aanpakken? Leggen we dan niet te veel druk op Jongste? Mijn gevoel is dat we juist zo min mogelijk druk op haar moeten leggen, omdat ze dat zelf al zoveel doet. En we moeten ook nog iets met het stukje dyslexie. Maar in welke volgorde? Het enige wat wij willen is een meisje wat op school relaxt en gelukkig is en fouten mag maken van zichzelf. En of ze dan naar het VWO, Havo of VMBO gaat maakt mij echt niet uit (de opmerking van de onderzoeker over VWO vond ik wat voorbarig ). Aan de andere kant, doen we haar niet tekort door niet ook in te zetten op het stukje intelligentie?
Onze Jongste is 7 jaar (eind oktober 8 jaar) en zit in groep 4. Al van dreumes af aan heeft ze last van haar eigen perfectionisme en faalangst. Type 'doet pas iets als ze zeker weet dat ze het kan' en 'oefenen doe ik niet want dat betekent dat ik het nog niet kan'. Het is een extreem gevoelig en observerend meisje met alles, ook in sociaal opzicht.
Op school scoort ze op de Cito's vrij gemiddeld met uitschieters naar boven voor lezen (eind groep drie Avi E5 niveau behaald) en uitschieters naar beneden voor spelling (IV/V). Op de methodetoetsen scoort ze over het algemeen bovengemiddeld/goed. Ze raakt in paniek als ze iets niet weet of als ze bang is dat ze haar werk niet afkrijgt. Ondanks een lieve juf legt ze zichzelf een enorme druk op. Dan kan het dus gebeuren dat de juf zegt 'Kinderen, jullie hebben zo hard gewerkt vandaag, nu gaan we stoppen met werken en iets leuks doen' en Jongste in paniek raakt en gaat hyperventileren omdat haar werk nog niet af is. Ook als de juf zegt dat ze genoeg heeft gewerkt en dat heel veel kinderen hun werk nog niet af hebben accepteert ze dat niet en maakt ze alsnog haar werk af terwijl de rest van de klas iets leuks doet.
Vanwege de discrepantie tussen lezen en spelling en het feit dat onze oudste is gediagnostiseerd met dysorthografie (=dyslexie maar dan alleen op spellingsgebied) hebben we Jongste laten testen. We krijgen het rapport pas in de zomervakantie maar de voorlopige conclusie van de onderzoeker is dat Jongste een zeer intelligent kind is met een spellingsstoornis. Precieze getallen weet ik niet maar hij zei dat ze zéker verdiepings- en verrijkingsstof nodig heeft en minimaal naar het VWO moet uitstromen. Onze andere kinderen zijn hoogbegaafd getest, dus in die zin verbaast het me niet. Máár Jongste is wel echt heel anders. Oudste en Zoon vielen al heel jong op vanwege taalgebruik, kennis en interesses. Jongste niet, dat is een kind wat het vooral heerlijk vind om met haar knuffels, lego en playmobile te spelen. Sociaal gezien zit ze ook prima op haar plek bij haar klasgenoten en als ze niet hoeft te werken heeft ze het naar haar zin op school. Thuis is ze ook ontspannen en zit ze over het algemeen goed in haar vel.
En nu? Jongste wil steeds vaker niet naar school omdat ze dan moet 'werken'. Ze zit zichzelf echt in de weg met haar faalangst, dus daar moeten we op korte termijn zeker iets mee. Ik heb ook al een verwijzing van het CJG liggen. Maar moeten we nu ook al bij school aan gaan dringen op extra verrijking en verdieping en het onderpresteren aanpakken? Leggen we dan niet te veel druk op Jongste? Mijn gevoel is dat we juist zo min mogelijk druk op haar moeten leggen, omdat ze dat zelf al zoveel doet. En we moeten ook nog iets met het stukje dyslexie. Maar in welke volgorde? Het enige wat wij willen is een meisje wat op school relaxt en gelukkig is en fouten mag maken van zichzelf. En of ze dan naar het VWO, Havo of VMBO gaat maakt mij echt niet uit (de opmerking van de onderzoeker over VWO vond ik wat voorbarig ). Aan de andere kant, doen we haar niet tekort door niet ook in te zetten op het stukje intelligentie?