Tips voor dochter die ongemotiveerd is voor school

[Woei]

Hoi allemaal,
Ik ben benieuwd of mensen hier tips voor ons hebben.

In het kort: Mijn dochter van 8 (HB?) is na 2 dagen in groep 5 alweer ongemotiveerd en gaat met buikpijn naar school. 

In het lang: We weten niet of onze dochter HB is, maar ze vertoont er wel kenmerken van. Ze is een intelligent en (heel!) gevoelig meisje dat aan de lopende band kletst en vragen stelt. Ze heeft vanaf jongs af aan een vreselijk goed geheugen en kan zich de kleinste details herinneren. Ze heeft heel veel fantasie en kan daar helemaal in opgaan. Ze begon jong met praten en kende met 1.5 jaar de meeste letters. Ze heeft zichzelf rond 4 jaar leren lezen, iets wat op school destijds niet werd gezien. De juf van de kleuterklas gaf op een bepaald moment aan dat onze dochter al redelijk wat letters kon herkennen, terwijl ze thuis boeken op M5 niveau las. Wegens een verhuizing is ze in groep 3 op een andere school begonnen, de school heeft toen direct haar AVI niveau getest (AVI uit). Halverwege groep 4 werd ze door de vervangende IBer die van doorpakken wist volledig doorgetoetst. Hier kwam uit dat ze vooral op het gebied van taal en lezen voorloopt (begrijpend lezen scoorde ze t/m M6 op het hoogste niveau), met rekenen loopt ze ongeveer 1 jaar voor maar maakt ze, vooral als het makkelijk is, veel slordigheidsfoutjes. 

Thuis uit onze dochter haar frustraties, ze vindt het op school makkelijk en saai en kan zich vaak niet goed concentreren omdat ze het saai vindt en dan maar gaat dromen. We hebben al vaak met de docenten aan tafel gezeten, maar die hebben een afwachtende houding ("Ze moet eerst leren om netter te werken", "Haar pengreep is nog niet goed, dat moet eerst op niveau", "We zien dat ze haar werk niet af krijgt", "Ze is een dromertje", "Ze let niet altijd goed op").  Na het doortoetsen vorig jaar ging het een tijdje goed, mede door interventie van de (tijdelijke) IBer. Ze kreeg toen o.a. RekenXL, waar ze echt mega-enthousiast over is. Zelf geeft ze aan dat rekenXL eindelijk moeilijk is en dat ze haar hersens kan horen kraken. 
Deze week is het nieuwe schooljaar begonnen, en sinds woensdag gaat ze weer met buikpijn naar school. De juf wil eerst opstarten voordat ze gaat kijken welke kinderen RekenXL mogen doen. Aan de ene kant begrijpelijk, aan de andere kant is het voor mijn dochter frustrerend om hier op te moeten wachten en in plaats daarvan de tafel van 2 te moeten herhalen. Woensdag is ze, op eigen initiatief, stiekem in een leeg klaslokaal gaan werken omdat ze last had van de kinderen om haar heen. Donderdag mocht dat niet meer van de juf. 

We hebben al zo vaak met docenten gepraat, maar het lijkt steeds maar tijdelijk wat uit te halen. Elke keer moeten we die gesprekken opnieuw aangaan en ik heb het idee dat ze ons maar lastige, overambitieuze ouders vinden. Onze dochter wil ondertussen niet meer dat we met de juffen praten, bang dat ze als lastig kind wordt gezien. Maar op dag 3 al met tegenzin naar school lijkt ons ook niet de bedoeling. De tijdelijke IBer is helaas weer weg. 

Moeten we haar gaan testen? Op zoek naar een andere school? Toch maar weer geduldig het gesprek aan gaan? Ik weet het niet en ik ben benieuwd naar jullie ervaringen/tips. 

[Ilumen]

Helaas herkenbaar. Bij ons noemen ze de eerste weken "de gouden weken" en die zijn elk jaar rampzalig. Er wordt rustig opgestart en kennisgemaakt, waardoor we al snel een gefrustreerd kind hebben. Elk jaar weer. Ook al geven we het van te voren aan... En elk jaar opnieuw de leerkracht overtuigd krijgen is ook zo vervelend. Vaak denkt een leerkracht het wel beter te weten en moet zelf het kind ontdekken

Ik zou op korte termijn met de juf praten. Aangeven dat ze voor jouw dochter toch echt meer moeten doen omdat het problemen geeft. Het kan helpen als je aangeeft dat het problemen thuis geeft (en dat ze het dus niet op school zien). En het kan helpen als je sommige problemen wat groter maakt dan ze echt zijn (in ieder geval niet kleiner maken).

Testen zou ik alleen doen als je het echt ergens voor nodig hebt. Het kost een hoop geld, tijd en moeite. Als een school al "moeilijk" doet, gaat een rapport daar weinig verandering in brengen. Wij hebben getest, school wilde graag zo'n test en deed er vervolgens niks mee. Wij zijn naar een andere school overgestapt... Daar was het rapport wel welkom, worden we gezien, maar ook daar hebben we last van de opstartperiode op school. Het verschil nu is dat er wat mee wordt gedaan als wij aangeven dat iets niet gaat...

Als ik jouw verhaal zo lees, dan denk ik dat het gras best groener kan zijn aan de overkant (bij een andere school dus). Is er een hb-school in de regio? Of wellicht dat er een andere school dichtbij is die beter omgaat met hb-kinderen? Wij hebben onze nieuwe school gevonden m.b.v. de zorgcoordinator van ons samenwerkingsverband.

[boom]

Herkenbaar verhaal. Mijn advies: niet lijdzaam afwachten en het heft in eigen handen nemen. Ik zou dus wel alles alvast in gang zetten: een iq-test, een (spoed)gesprek op school (desnoods met de directeur als juf dat nu nog niet wil) en ik zou op zoek gaan naar een school met een passend (hb-)aanbod. Hoe eerder hoe beter.

En wees vooral niet bang zijn die zeurouder gevonden te worden. Dan maar een tigermom! Niemand kent je kind zo goed als jij/jullie. Gooi dus vooral die schroom van je af en sta op voor je kind. Ik zeg dit omdat ik het destijds zelf niet echt durfde. Ik kaartte het zo nu en dan aan en dan werd er weer eventjes een moeilijker boekje dit of rekensommetje zo aangereikt, maar passend werd het nooit. Er moet echt structureel iets veranderen in het aanbod als ze zo structureel aangeeft dat het niet passend is.
Succes, volg je gevoel!

[loekie]

Ik ben het met jullie eens dat dit niet te lang kan duren. Maar als ik zie wat er op leerkrachten afkomt in de eerste weken kan ik me ook voorstellen dat het aanbod de eerste week nog niet aangepast is. Ik zou wel snel aan de bel trekken, uitleggen wat voor gevolgen het voor je dochter heeft en vragen wanneer je dochter mag verwachten dat ze weer verder mag met RekenenXL (of ander verrijkingswerk). Als de leerkracht snel in gesprek gaat met je dochter, aangeeft wat ze kan verwachten en haar afspraken nakomt kan het nog best een goed jaar worden. Dat al je inspanningen maar tijdelijk werken is zeker erg jammer, maar als je kunt afspreken met school dat je steeds aan de bel komt trekken als je merkt dat je dochter weer ongemotiveerd raakt en school komt dan vrijwel meteen weer in beweging, is het wellicht het best haalbare. Kinderen ontwikkelen zich soms zo snel dat school al snel achter de feiten aanloopt als ouders niet aan de bel trekken.

[Hanneke]

Eens met voorgaande posts.

Ik weet uit ervaring wel dat iedere leerkracht zo'n 15 hb kids in de klas heeft. Volgens de ouders dan.
Zie daar maar eens een weg in te vinden.

[Paula]

Eens met Loekie. Die opstartweken zijn intensief voor de leerkracht, en veel kinderen vinden een nieuwe klas en een nieuwe juf/meest spannend en moeten nog wennen.

Maar ... ik denk ook dat het wél anders kan. Door je aan het eind van een schooljaar al goede afspraken te maken over de opstart van het nieuwe jaar, en eventueel al kennis te maken met de leerkracht van het volgende jaar, kan je m.i. veel ellende voorkomen.
Veel leerkrachten lezen het leerlingdossier niet, die willen 'onbevooroordeeld naar uw kind kijken'. Dat is leuk, en vaak misschien ook best goed, maar wanneer je kind een andere aanpak nodig heeft dan standaard, vind ik dat er een duidelijke overdracht moet plaatsvinden aan het eind van het schooljaar, zodat niet elke leerkracht elk jaar het wiel opnieuw hoeft uit te vinden. Een doorlopende leerlijn dus.
Niet elke school zal hier voor open staan, maar mijn ervaring is wel dat als je het hele jaar goed contact hebt met school, dit ook meestal geen probleem zal zijn. Voor onze kinderen lag er de meeste jaren een boekje klaar voor de eerste 1-2 weken zodat ze de 'langzame start' en de herhaling konden overslaan. Daarna startten ze met hun eigen programma. Niet dat dat zaligmakend was, maar het zorgde er wel voor dat die eerste 2 weken geen probleem vormden.

Maar goed, het jaar is begonnen, aan deze tip heb je op dit moment niets. Ik zou inderdaad op korte termijn een afspraak met de juf plannen, en als die dit niet nodig vindt of aangeeft geen tijd te hebben, dan zou ik een stap hogerop gaan. En dan inderdaad aangeven wat het doet met je dochter, hoe ze thuis is, etc.
Een psychodiagnostisch onderzoek (IQ test) kan zinvol zijn, maar dan moet je wel zeker weten dat school open staat voor de adviezen die hier uit rollen. Ze moeten het willen, maar ook kúnnen. Als dat niet het geval is, kan een schoolwissel soms een betere keuze zijn.

[merriedroom]

Over het gras is soms zeker wel groener aan de overkant: hier op de reguliere school is het normaal dat ingezette aanpassingen vanaf dag 1 in het nieuwe schooljaar doorgezet worden. Alle verrijking en eigen leerlijnen worden al op de eerste maandag aangeboden. Dat komt mede door een sterke ib’er die zorgt dan alle leerlingen een doorgaande leerlijn krijgen. Dit is een wettelijke verplichting voor scholen en geldt niet alleen voor de overgang tussen basisschool en middelbare school. Dat geldt voor elk schooljaar en zelfs voor elke schooldag.

Blijf niet te lang zitten met deze niet passende onderwijsplek. Als school niet kan of wil bewegen, dan is er hoop bij andere scholen in de omgeving. Je kunt altijd vrijblijvend een gesprek aangaan met die directeur(en) en ib’er(s).

[Ilumen]

Wij hebben onze nieuwe school gevonden m.b.v. de zorgcoordinator van ons samenwerkingsverband.

Ter aanvulling: wij hadden zelf geen idee welke school dan wel een betere optie zou zijn. Schoolgidsen en websites zien er altijd mooi uit, maar wat doet een school nou echt?

Wij hebben toen via de zorgcoördinator een paar opties doorgekregen. Een paar die ze dacht dat zou kunnen vanuit haar ervaring met diverse scholen, en ook nog een paar “officiële” opties vanuit de scholenstichtingen in onze woonplaats. Dat heeft ons geholpen om onze (reguliere) school te vinden. Nog steeds blij dat iemand ons op het bestaan van de coördinator heeft gewezen

[Woei]

Bedankt voor de tips allemaal!

Er zit wel een speciale HB school in de buurt maar die zit hartstikke vol en laat niet zomaar leerlingen toe, behalve als het in het reguliere onderwijs echt niet meer gaat. Bovendien weten we niet zeker of ze HB is, het zou mij niet verbazen als ze dat wel is, maar het zou mij ook niet verbazen als ze 'gewoon' erg slim is. Veel andere scholen in de buurt zitten ook vol, we hadden twee jaar geleden weinig keuze.

Het positieve aan de huidige school is dat ze, na heel veel getrek, wel in staat zijn om mijn dochter wat te bieden. Maar het is gewoon heel vervelend dat we er elk jaar opnieuw heel hard voor moeten knokken.

Het eerste (korte) gesprek vrijdagmiddag met de juf heeft voornamelijk irritatie opgeleverd, wat ik vanuit de docent ook snap. Het is natuurlijk ook hartstikke druk aan het begin van het jaar, ik kan mij voorstellen dat je dan weinig ruimte hebt voor dit soort leerlingen. Maar we hebben ons punt gemaakt, hopelijk wordt er deze week wat mee gedaan. Zo niet, dan gaan we een nieuw gesprek aanvragen met de IBer erbij, die heeft als het goed is een overdracht gehad van de vorige IBer.

[Paula]

Het positieve aan de huidige school is dat ze, na heel veel getrek, wel in staat zijn om mijn dochter wat te bieden. Maar het is gewoon heel vervelend dat we er elk jaar opnieuw heel hard voor moeten knokken.

Bij een school die weet waar ze mee bezig zijn, moet dit dus niet nodig zijn!

Bij ons is het allemaal al veel langer geleden (jongste is inmiddels 24), maar wij hebben destijd de leerplichtambtenaar benaderd voor tips m.b.t. een passende school. De LPA had weliswaar niet direct een gouden tip (hb stond nog niet zo op de kaart toen) maar zij dacht actief mee en dat hielp wel in onze besluitvorming.

[Hanneke]

Bedankt voor de tips allemaal!

Er zit wel een speciale HB school in de buurt maar die zit hartstikke vol en laat niet zomaar leerlingen toe, behalve als het in het reguliere onderwijs echt niet meer gaat. Bovendien weten we niet zeker of ze HB is, het zou mij niet verbazen als ze dat wel is, maar het zou mij ook niet verbazen als ze 'gewoon' erg slim is. Veel andere scholen in de buurt zitten ook vol, we hadden twee jaar geleden weinig keuze.

Het positieve aan de huidige school is dat ze, na heel veel getrek, wel in staat zijn om mijn dochter wat te bieden. Maar het is gewoon heel vervelend dat we er elk jaar opnieuw heel hard voor moeten knokken.

Het eerste (korte) gesprek vrijdagmiddag met de juf heeft voornamelijk irritatie opgeleverd, wat ik vanuit de docent ook snap. Het is natuurlijk ook hartstikke druk aan het begin van het jaar, ik kan mij voorstellen dat je dan weinig ruimte hebt voor dit soort leerlingen. Maar we hebben ons punt gemaakt, hopelijk wordt er deze week wat mee gedaan. Zo niet, dan gaan we een nieuw gesprek aanvragen met de IBer erbij, die heeft als het goed is een overdracht gehad van de vorige IBer.

En toch is het wel jammer dat dat nodig is, begrip hebben voor de leerkracht.
Natuurlijk is het druk, natuurlijk moet je even wennen aan je groep. Maar het is wel gewoon onderdeel van je werk, en wat Paula ook al zegt, op een goede school loopt de leerlijn ook gewoon door. Ieder jaar opnieuw het wiel uitvinden moet niet nodig zijn.
Zo ingewikkeld is het nou ook weer niet allemaal.

[Wombat]

Ik vind het toch een lastig verhaal. Mijn dochter (kleuterklas) loopt ook enorm voor en de eerste twee weken van het schooljaar deed zij ook gewoon mee met de klas, want, wennen en allemaal nieuwe kinderen die in groep 1 instromen en toch wat extra aandacht nodig hebben, etc. Dat vind ik echt wel begrijpelijk.
Maar daarna zijn ze volop met verrijking gestart en dat kan je (gelukkig ) ook merken aan haar gedrag.
Voor mij is het een groot verschil of een leerkracht/IB-er zich er van bewust is dat een kind voor loopt en extra aanbod nodig heeft en het al in de planning staat voor na de wenweken, of dat ze nu gewoon geen zin hebben om er over na te denken en ze van plan zijn na de eerste paar weken eens rustig af te wachten en te bekijken of een kind daadwerkelijk voor loopt en misschien extra aanbod nodig heeft.

Als een kind het jaar er voor extra aanbod nodig had, zou dat gewoon voor het jaar erna al duidelijk moeten zijn. Elk jaar opnieuw een andere leerkracht moeten overtuigen is echt heel vervelend, doodvermoeiend en schiet echt niet op.
Mijn ervaring is dat het dan wel helpt om het "bewijs" van een IQ-test te hebben. Al is het maar om zelf duidelijk naar de school te durven zeggen dat je kind hoogbegaafd is en behoefte heeft aan passende leerstof. Als je als ouder zelf steeds blijft twijfelen of het nodig is, is het veel lastiger om die gesprekken te voeren. Of school van plan is om iets te doen met het rapport, vind ik eigenlijk niet zo'n belangrijk argument om wel of niet te testen. Als ze er niks mee willen doen, zegt dat ook al heel veel, denk ik dan...

Ik ben geen onderwijsexpert, maar ik vind het verhaal over het doortoetsen ook een beetje verrassend. Als een kind meer dan een jaar blijkt voor te lopen op leerstof, zou ik verwachten dat er toch in ieder geval nagedacht zou worden over versnellen. Dan lijkt mij een foute pengreep als enige tegenindicatie voor versnellen toch een beetje magertjes. De vraag zou toch eigenlijk moeten zijn wat beter te doen is: haar in groep 5 passende stof geven bij alle vakken terwijl zij haar pengreep oefent, of in groep 6 makkelijker kunnen aansluiten bij het klasniveau, terwijl ze extra schrijfoefeningen uit groep 5 krijgt.... (afgezien natuurlijk van aansluiting in de klas en of ze zelf zou willen versnellen, wat ook enorm belangrijk is, maar ik kreeg vanuit het bericht niet het idee dat die dingen op school waren besproken.)

Hoe gaat het ondertussen op school?