Vermelden bij scouting/sport of niet?

[JannekeT]

Onze zoon gaat binnenkort meekijken bij de scouting.
We hebben heel lang moeten nadenken wat leuk voor hem zou kunnen zijn. Sporten in teams is veel te druk (erg prikkelgevoelig) en bij individuele sporten moet je vaak luisteren (schopt erg tegen autoriteit).. dus dachten wij de scouting..
Nu twijfelen wij of we de leiding voor moeten bereiden en moeten vertellen dat hij “anders” is.. aan de ene kant twijfelen we omdat we ons dan opscheppers voelen; en aan de andere kant denken we dat inlichten misschien wel handig is, gezien zijn soms afwijkende gedrag.. ze moeten hem dan niet behandelen als een doorsnee kleuter, want dan zijn we bang dat hij afhaakt..
wat zouden jullie doen? heeft iemand al ervaring hiermee?

[Anne72]

Hier twee kinderen die bij scouting zitten. Zelf hebben we vooraf niets gezegd. Onze kinderen zijn ook vrij eenvoudig in de omgang. Het is in de loop ter tijd wel ooit ter sprake gekomen.

Mij valt op dat er meer bijzondere kinderen bij scouting zitten. Meestal zie ik dat het wel goed gaat.

De leiding verschilt natuurlijk sterk van groep tot groep: in ervaring en in aanpak. Het zijn vrijwilligers met een hart voor kinderen en buiten actief zijn. Natuurlijk zijn ze geschoold alleen zou ik er niet van verwachten dat ze heel erg maatwerk kunnen leveren of gespecialiseerde begeleiding.
Kinderen moeten een beetje mee kunnen met de flow van de groep. En dat is meer een kwestie van een klik dan van veel info vooraf. Zeker bij de jongere kinderen is er best veel tijd bij halen en brengen om even met de leiding te praten.

Ik zou het dus niet zeggen denk ik. Niet omdat je anders zou opscheppen maar om het gewoon een beetje los te laten in vertrouwen.

Anne72

[Halve mandarijn]

Oh, ik snap je twijfel. Onze zoon (6) zit sinds een paar weken op schaakles, fantastisch vindt hij het (mede omdat hij na een paar lessen mij al kan verslaan, ik ben niet heel goed). Maar we hebben ook scouting en judo overwogen. Uiteindelijk niet vermeld dat hij pienter is en zich soms wat anders gedraagt omdat we dachten dat ze bij schaken wel meer van dat soort vogels voorbij hebben zien komen de laatste jaren.
Misschien zou ik bij scouting wel de bijzondere gedragingen vermelden en welke omgang bij hem het beste werkt, maar meer niet.

[Paula]

Ik zou eerst even aftasten hoe de begeleiding is (bij ons waren het studenten die erg hun best deden maar zeker niet specifiek opgeleid waren - het lukte hen niet om dochter te bereiken en bij haar aan te sluiten) en hoe flexibel/creatief ze zijn. De ene scouting is de andere niet, heb ik geleerd.
Onze dochter (toen 7) ging naar scouting maar zij vond het telkens dezelfde (ren)spelletjes doen na een paar maanden niet leuk meer. Ze wilde "echt" op avontuur: speurtochten, hutten bouwen, met touwen in de weer, etc. Ze kreeg te horen dat ze daar te jong voor was, dat kon pas in de volgende groep. En die volgende groep daar mocht ze pas over 2 jaar naar 'overvliegen'. Een gesprekje met de leiding en wat uitleg hoe dochter in elkaar zat en waar ze behoefte aan had, hielp niet. Regels waren regels. Na een half jaar hielden we het voor gezien en koos dochter zelf voor judo. Daar was haar 'anders zijn' geen enkel probleem, er werd gewoon gekeken naar het niveau.

[Anne72]

Dat er weinig ruimte is om af te wijken van de leeftijdsgrenzen herken ik ook: in het jaar dat je 7, 11 of 15 wordt ga je door. Langer blijven is eenvoudiger dan eerder door. De regels vanuit Scouting Nederland zijn wat dat betreft ook vrij strikt.

Wat er tijdens opkomsten gebeurt verschilt ook erg per groep. Onze groep is vrij technisch bijvoorbeeld: werken veel aan insignes ook bijv ehbo en weervoorspellen.
Sommige andere groepen zijn veel speelser en losser.

Als er meerdere groepen in de buurt zijn loont het dus ook om op meerdere plekken te gaan kijken.


Anne72

[ElisHug]

Mijn ervaring is dat bij scouting best wat niet-doorsnee kinderen rondlopen. Ook veel hb kinderen op onze groep. Als het goed is, is voor elk kind genoeg ruimte. Ik zou het niet gelijk zeggen.

[Marthe]

Wij hebben vanwege die leeftijdsindeling bij de scouting niet gekozen voor de scouting maar voor het zeekadettenkorps.
Daar lopen alle leeftijden door elkaar heen van 9 tot 25. Voor onze kinderen heel prettig omdat ze zowel met leeftijds- als met ontwikkelingsgenoten omgaan.

[merriedroom]

Ik zou het bij sport en scouting ook niet vertellen. Dochter heeft wel een handleiding, maar ik vertrouw de leiding erop dat ze het aangeven als ze daarin wat hulp kunnen gebruiken van de ouders. Het is ook mijn ervaring tot nu toe dat ze hierom vragen. Ik stel me ook bereikbaar op bij halen en brengen. Als je het van te voren vertelt zonder dat er een vraag is bij de leiding, kan dat ook verwarring opleveren, want ze kunnen op zoek gaan naar waar het probleem dan moet zijn. Terwijl je juist wil dat de kinderen positief en open benadert worden.

[JannekeT]

Bedankt voor alle reacties.. ik denk dat we het gewoon even gaan aankijken..

[Petrak]

Mijn man (scoutingleiding) geeft aan dat hij wel graag weet wanneer een kind anders kan reageren dan andere kinderen, en hoe hij daar beste mee kan omgaan. Liefst dus vantevoren zodat hij direct op een goede manier kan starten. Beter dan dat het kind direct de eerste keer op de verkeerde manier benaderd word en daardoor niet meer wil.

Bij hem zitten ook een aantal hb kinderen (en onze eigen dochter is hb). De leeftijdsgrens is bij ons niet zo strikt, er word vooral gekeken naar het kind, en eerder of later overvliegen is zeker mogelijk. (Er is ook weleens een bever naar de welpen gegaan zonder officieel overvliegenmoment, puur omdat dat nog een paar maanden zou duren en de bever toe was aan de welpengroep). De regels van scouting Nederland zijn dus niet zo strikt als hierboven genoemd werd. Maar het ligt wel heel erg aan de scoutingvereniging en de vrijwillige leiding.

[loekie]

Als vrijwilliger bij een sportvereniging heb ik al verschillende keren gemerkt dat een kind te veel op zijn kop krijgt of te weinig wordt beschermd als de vrijwilligers niet weten dat een kind een speciale aanpak nodig heeft.

[Noelle]

Ik denk als je iets wilt benoemen / denkt dat dat nodig is heel concreet zijn. Wat voor gedrag heb je in gedachten en wat voor (niet gebruikelijke) aanpak is wenselijk. Je noemt prikkelgevoelig in je post zij het in een ander verband. Ik kan me van prikkelgevoelig en bv behoefte even stil plekje te zoeken voorstellen dat je aangeeft dat daar in zo’n situatie behoefte aan is.

Ik zou zelf even kijken hoe het loopt en gaat en maar bevind van zaken al dan niet aangeven wat voor je kind werkt qua aanpak in bepaalde situaties.