Anders denken

Voor alle onderwerpen, vragen en discussies die niet direct kind-gerelateerd zijn.
Plaats reactie
Zoonmoeder01
Berichten: 124
Lid geworden op: vr 11 jun , 2021 1:11 pm

Anders denken

Bericht door Zoonmoeder01 »

Naar aanleiding van een ander topic bedacht ik, Ik ben zo’n ouder die denkt dat haar kind geen autisme heeft, maar denkt dat haar kind hoogbegaafd is. Dat neemt niet weg, dat ik altijd kritisch blijf kijken, want het gedrag van mijn kind is anders. Maar is dit afwijkende gedrag dan een (autistische) stoornis?

We gingen met zijn drieën (vader, moeder, kind) naar de Apenheul. Zoals gewoonlijk waren we onze zoon (al bijna jongvolwassen) al snel kwijt. Als moeder heb ik altijd andere verwachtingen van een gezinsuitje, maar de dingen zijn zoals ze zijn. Ik observeer mijn kind. Met grote intensiteit observeert hij de apen. Als ik hem app. dat de voedingsvoorstelling van de gorilla’s begint dan komt hij niet gezellig bij ons zitten. Ik kan maar één conclusie trekken dit is autistisch gedrag.

Later op de avond heb ik met hem over dit voorval. Hij komt met een volkomen plausibele verklaring. Als de voedervoorstelling van de gorilla’s begint dan is het een stuk rustiger in de dierentuin. Dat geeft hem de gelegenheid om de andere apen goed te bekijken zonder dat andere mensen in de weg staan. Bovendien heeft hij al eerder de voedervoorstelling van de voorstelling gezien. Na dit antwoord zie ik ineens iets anders, een jongen die goed nadenkt over de keuzes die hij maakt, iemand die heel erg autonoom is. Ik zie eigenschappen die ik veel meer bij zijn beoogde hoogbegaafdheid vind passen. Want naar mijn mening komen bepaalde eigenschappen wel degelijk vaker bij hoogbegaafden voor. Het betekent echter niet omdat je die of die eigenschap ziet, je kind dus hoogbegaafd is, een dergelijke conclusie is veel te kort door de bocht. Ik bedacht dat mijn kind ander denkt, dit is niet goed of fout maar anders. misschien zelfs wel slim.

Er valt mij nog iets op. Nu mijn zoon weer net iets lekkerder in zijn vel zit kan hij heel goed verwoorden hoe hij denkt. Hij weet heel goed dat anderen (waaronder zijn moeder) hem soms raar vinden. Mijn zoon heeft moeite om zich zelf te zijn. Eigenlijk zie ik in de dierentuin een kind die volkomen zich zelf is, een kind dat een top middag heeft gehad.

Halve mandarijn
Berichten: 134
Lid geworden op: wo 19 mei , 2021 11:29 am

Re: Anders denken

Bericht door Halve mandarijn »

Mag ik zeggen dat ik het gedrag van je zoon helemaal niet zo afwijkend vind?

loekie
Berichten: 189
Lid geworden op: za 27 feb , 2021 7:42 pm

Re: Anders denken

Bericht door loekie »

Dat je zoon het zo organiseert dat hij ergens gaat kijken op het moment dat het rustig is vind ik helemaal niet vreemd. Dat doen wij ook. Zo gingen we lekker fietsen als het Nederlands elftal voetbalde; lekker rustig in de duinen.
Ik vraag me op grond van je verhaal wel af of hij jullie laat weten dat hij er niet gezellig bij komt zitten of dat hij ergens anders gaat kijken.

merriedroom
Berichten: 531
Lid geworden op: vr 26 feb , 2021 4:41 pm

Re: Anders denken

Bericht door merriedroom »

Nu ja, klinkt eerder introvert en daar is niets mis mee. Wat wel lastig is, is dat jullie verwachtingen duidelijk anders zijn en dat die niet vooraf naar elkaar uitgesproken zijn. Ik merk dat als ik met bijvoorbeeld een ander gezin samen op pad ga, dat we moeten verwachten dat het ritme van de dag anders gaat. De een gaat van terrasje naar terrasje en de ander wil elk gebouw van binnen bekijken. Delen, accepteren, aanpassen en verwachtingen en wensen uitspreken zijn dan belangrijk voor een leuke dag.

Je zegt dat hij jongvolwassen is. Dé leeftijdsfase dat de omgeving het minste in beeld is. Bij brussen en neven en nichten ook allemaal gezien: een periode van een paar jaar dat opa en oma niet werden bezocht. Daarna kwamen ze langzaam weer op familiemomenten opdagen.

Gebruikersavatar
Hanneke
Berichten: 473
Lid geworden op: vr 26 feb , 2021 7:46 pm

Re: Anders denken

Bericht door Hanneke »

Je post 2 keer gelezen, maar ik lees niets anders dan volkomen normaal gedrag. Of ik moet zelf zo afwijkend zijn dat ik niet zie wanneer iets niet doorsnee is :lol:

Axator
Berichten: 128
Lid geworden op: di 02 mar , 2021 9:45 am

Re: Anders denken

Bericht door Axator »

Het klinkt eerder als mijn oudste.. Maar die is niet HB, wel begaafd.. En introvert. Hij is slim genoeg om situaties te wijzigen in zijn voordeel. Maar heeft niet de geniale ideeën van jongste (die had minstens geprobeerd om ons om te praten mee te gaan in zijn plan).

Oudste zit ook beter in zijn vel als hij meer zijn eigen gang kan gaan, minder prikkels heeft. En dan kan hij ook beter denken. Bij hem is HB nooit geopperd, wel autisme, maar dat laatste krijgt hij ook geen diagnose voor. Het functioneert prima, (net) binnen de "normale" lijnen. Prima, daar hoef ik niet met een vergrootglas boven te hangen. Want juist dat geeft extra druk en spanning.. Gewoon lekker chill blijven, dat werkt het beste bij mijn puber.

(maar hij zou wel op zo'n dag regelmatig even samen lunchen, een attractie doen etc. Hij geniet ook wel van het samen zijn met ons)

boom
Site Admin
Berichten: 911
Lid geworden op: wo 17 feb , 2021 1:19 pm

Re: Anders denken

Bericht door boom »

Ik denk dat ik snap wat je bedoelt, Zoonmoeder01. Je geeft een voorbeeld (ik neem dat dit soort dingen dan vaker gebeuren) van een onverwachte reactie van je zoon nav een impliciete vraagstelling. Jij vertelt dat de apen eten krijgen (m.a.w: kom jij naar ons toe?) en je zoon pikt dat niet op. Hij zegt niet even: dank, maar dan ga ik nu liever even ergens anders kijken. Hij doet dat gewoon. Achteraf kan hij het goed beredeneren, maar heeft misschien niet het invoelend vermogen, dat hij dat meteen zegt.
Bedoel je dus dat je de combinatie opvallend vindt: impliciete vraag niet begrijpen, maar achteraf wel goed kunnen uitleggen waarom hij iets doet?
Veel wind is oké, zorg enkel voor stevige wortels. 🌳

Bissi
Berichten: 343
Lid geworden op: vr 26 feb , 2021 9:37 pm

Re: Anders denken

Bericht door Bissi »

Hij weet heel goed dat anderen (waaronder zijn moeder) hem soms raar vinden. Mijn zoon heeft moeite om zich zelf te zijn.
Ik herken wat Boom zegt, dat hij niet uit zichzelf aan jullie laat weten wat hij wil doen, is het ongebruikelijke aan het voorval -dat was ook wat jou triggerde. Het gedrag op zich, de rust opzoeken in plaats van de drukte van het voederen, is heel logisch.
Ik vraag me af, is dit ook niet iets waar hij aan moet wennen? Hij is zo lang door anderen (en zichzelf) als autistisch betiteld. Dat doet iets met iemands zelfbeeld. Bovendien heeft er waarschijnlijk voor gezorgd dat hij nooit daar op aangesproken is, op summiere communicatie, omdat de omgeving dat passend gedrag vond.
Zou het kunnen zijn dat dit iets is waar hij en jullie samen aan moeten wennen, dus aan het feit dat je hem er wel op kunt aanspreken? Ik spreek mijn kinderen ook wel eens aan op gedrag dat ik een beetje egocentrisch vind. Niet beschuldigend of corrigerend, maar wel om mijn verwachting of grens aan te geven, bijv: ik vind het fijner wanneer je wel je telefoon opneemt of een berichtje terugstuurt wanneer ik je over iets dringends bel en app. Het komt anders op me over alsof.. enz. Zij kaarten op die manier ook dingen aan die wij doen en stellen er vragen bij.
Zo ontstaat dan een meer gelijkwaardig gesprek over onderlinge verwachtingen en hoe iets op een ander overkomt. Daar leren we allebei van.

Gebruikersavatar
Hanneke
Berichten: 473
Lid geworden op: vr 26 feb , 2021 7:46 pm

Re: Anders denken

Bericht door Hanneke »

Maar hij laat toch juist wel weten wat hij wil doen?

Het is alleen iets anders dan ts verwacht, en die trekt de conclusie: autisme.
Vervolgens legt haar zoon later uit waarom hij deed wat hij deed, en dat maakte dat ts opeens anders naar de situatie keek.

Dat is tenminste hoe ik de post begreep

Bissi
Berichten: 343
Lid geworden op: vr 26 feb , 2021 9:37 pm

Re: Anders denken

Bericht door Bissi »

@Hanneke: zou ook kunnen. Ik had het zo gelezen dat hij opeens verdwenen was (Zoals gewoonlijk waren we onze zoon (al bijna jongvolwassen) al snel kwijt.) en niet reageerde op het appje, maar pas 's avonds een uitleg gaf nadat Zoonmoeder hem ernaar gevraagd had.

Zoals ik al schreef, ik vind het niet een kenmerk van autisme. Maar het is wel iets waar je als ouder en kind over kunt praten. Ik denk dan aan de manier waarop dat bij geweldloze communicatie gaat:
Ik zag ...
Ik dacht ...
Wat ik erbij voelde was ...
Waar ik behoefte aan heb is ...
Dat probeer ik zelf zo te doen, omdat je het dan ook bij jezelf houdt. Je zegt dan: zo is het op mij overgekomen en hoe kijk jij er tegenaan?

Gebruikersavatar
Pompom
Site Admin
Berichten: 274
Lid geworden op: za 06 feb , 2021 1:36 pm

Re: Anders denken

Bericht door Pompom »

Bissi schreef:
zo 10 okt , 2021 5:22 pm
Hij weet heel goed dat anderen (waaronder zijn moeder) hem soms raar vinden. Mijn zoon heeft moeite om zich zelf te zijn.
[...]

Ik vraag me af, is dit ook niet iets waar hij aan moet wennen? Hij is zo lang door anderen (en zichzelf) als autistisch betiteld. Dat doet iets met iemands zelfbeeld. Bovendien heeft er waarschijnlijk voor gezorgd dat hij nooit daar op aangesproken is, op summiere communicatie, omdat de omgeving dat passend gedrag vond.
Opmerkelijk voor mij dat je dit zo zegt. Juist bij kinderen met autisme (of vermoeden ervan) (en trouwens ook bij kinderen waarbij de thuissituatie -hoe zeg je dat netjes - niet optimaal is) vertel ik juist vaak wat ik verwacht en wat mensen in het algemeen verwachten en wat dus wel / niet passend gedrag is. Wat misschien niet hetzelfde is als 'aanspreken op', want daar zit vaak een oordeel / bestraffende ondertoon in.
Luctor et emergo [snorkel]
Ik heb 2 kinderen
Ik ben leerkracht basisonderwijs

Bissi
Berichten: 343
Lid geworden op: vr 26 feb , 2021 9:37 pm

Re: Anders denken

Bericht door Bissi »

Het zal heel fijn zijn voor kinderen als een leerkracht zo duidelijk naar hen alles uitspreekt.
Wat ik ook vaak hoor, is dat mensen (waaronder leerkrachten) vooroordelen over autisme hebben en denken dat iemand dan niet in staat is sociaal en communicatief te zijn. Vanuit die gedachte gaat iemand dan geen feedback hierover geven aan een kind.

Zoonmoeder01
Berichten: 124
Lid geworden op: vr 11 jun , 2021 1:11 pm

Re: Anders denken

Bericht door Zoonmoeder01 »

Bedankt voor alle reacties, door omstandigheden, ik ben ziek, kon ik niet uitgebreid reageren.

Het is geen toeval dat ik alert ben op signalen van autisme want mijn beide kinderen hebben een autismediagnose. Ook al denk wij als ouders dat het geen autisme is, dan moeten wij toch alert blijven dat wij ongelijk hebben want ook het ontkennen van autisme is schadelijk. Inderdaad mede door eerder gestelde diagnoses ligt mijn kind al heel zijn leven onder een vergrootglas. Ik weet uit ervaring dat elke autismedeskundige in het gedrag tekenen van autisme zou kunnen zien. Er zijn zelfs hier leden op het forum die zijn gedrag, met autisme in hun achterhoofd (o.a. overprikkeling) precies kunnen verklaren. Dit terwijl ik in heel zijn leven hem niet op overprikkeling heb kunnen betrapen en hij zelf iets dergelijks ook zou ontkennen. Structuur in tijd, ruimte en activiteiten hebben dan ook nooit iets voor hem gedaan, behalve dat het verzet op roept. Mijn zoon heeft juist extreme behoefte aan autonomie, je moet hem letterlijk en figuurlijk de ruimte geven. Hij fiets rustig 20 kilometer om naar zijn gewenste kapper te gaan en betaald de rekening dan ook nog zelf. Mijn zoon is dan ook extreem zelfstandig en aanvaard geen hulp, terwijl iedereen wel eens hulp nodig heeft. Een van de doelen in zijn hb-traject is geweest dat hij hulp leert vragen, maar zijn top is dusdanig hoog, dat je dat punt bijna niet bereikt. Executieve functies. Je kan een kind proberen te leren plannen, maar als hij bijv. zijn Staatsexamen Engels met een zeer hoog cijfer haalt, zonder ooit woordjes geleerd te hebben, overdreven veel oefeningen gemaakt te hebben met een bijna perfecte uitspraak, dan zal hij niet de moeite gaan nemen om te gaan plannen. Maar als het moet zie ik ook dat hij prima plannen, bepaalde aspecten van autisme herken ik in het geheel niet.

Als ik die middag toch aan autisme denk, dan gaat het om het sociale stuk en de communicatie. Mijn zoon trekt er liever zelf op uit dan dat hij zich conformeert aan de groep en de waarheid dat is altijd zo geweest, dus ook als 4 jarige waren we hem altijd kwijt, Ik zag die middag dat er sinds die tijd niet wezenlijk iets was veranderd. Wat ik aan mij zelf merk (spiegel) dat ik ons gezin met andere gezinnen vergelijk en een oordeel geef hoe het hoort en niet hoort. Ik geef daarmee een oordeel hoe mijn zoon moet zijn of niet zijn. Maar het feit dat ik hier 's nachts loopt te typen geeft al aan dat ook ik niet standaard ben en dat er naar mijn oordeel (maar wie ben ik) is daar niet zoveel mis mee. Inderdaad als hij in staat zou zijn om beter te communiceren dan zouden wij hem beter begrijpen. Toen hij vertelde hoe hij een en ander had uitgedacht vond ik dat hij het anders dan ik het had bedacht, maar beslist niet autistisch. Fijn om te horen dat veel van jullie het ook niet afwijkend gedrag vinden.

Maar na die middag begint het malen. De theorie rond anders denken zoals ik geleerd heb over autisme, in vergelijking met het net anders denken zoals bijv. hoogbegaafden kunnen doen, schiet door mijn hoofd. Waar het anders denken van mensen met autisme soms vreemd kan overkomen bijv. iets letterlijk nemen terwijl het figuurlijk bedoelt is, zit er bij hoogbegaafden een logica achter, meer van, zo had ik er nog nooit over gedacht. Autisme of niet als mijn zoon beter zou communiceren, had de situatie op zijn voormalige school niet zo uit de hand gelopen. Als ik heel eerlijk ben dan snap ik heel goed waarom deskundigen (die hem in verhouding heel kort zien) aan autisme denken maar zij herkennen vaak niet wat wij ouders zien. Na één blik op wat schoolwerk begreep de GZZ-specialist destijds (nadat ik dat al jaren aangaf) dat ze mijn zoon verbaal flink had onderschat. Pas na jaren kreeg ze door dat ze geen compleet beeld had van de situatie en dat ze gekleurde/eenzijdige informatie van de ib-er door kreeg. Dat ook de observatie die was gedaan, totaal niet overeenkwam met de conclusie die was getrokken.

In ons geval hebben te maken met een kind met een zeer traumatisch schoolverleden, negatief ontwikkelde coping mechanismes en een laag zelfbeeld. Mijn zoon is zich dan ook totaal niet bewust van de gaven die hij heeft. Vanuit hem zal je ook nooit de term hoogbegaafd horen, voor hem is het de normale gang van zaken dat het je komt aanwaaien en als dat niet zo is dan is Leiden in last. Hij heeft nooit leren leren en zal dat ook niet leren op de middelbare school. Tussen anderen hoogbegaafden hebben we gezien dat hij sociaal is en op zijn werk heeft hij frequent klantcontact. Wij zien nu de schoolsituatie beter onder controle is (hij zit op het speciaal onderwijs) waar hij zich meer gezien en gehoord voelt dat hij langzaam weer beter gaat communiceren, ook al is dat in het beschreven voorbeeld achteraf. Hij is niet meer zo depressief en hij heeft opeens belangstelling voor uiterlijk en kleding. Hij laat net iets meer van zijn sarcastische humor zien want hij is zeker niet altijd dat introverte lieverdje, hij heeft ook een hele andere kant. Je ziet ook dat hij weer enigszins belangstelling krijgt voor sport en dat hij de laatste jaren behoorlijk is afgevallen. Je merkt dat nu hij zich lekkerder voelt hij meer autonomie pakt. Tot mijn verbazing blijven zijn cijfers op school nog steeds stijgen. Hij slaat geen gaten van frustratie in de muren, daagt geen leerkrachten uit, we zien weer een klein beetje van ons kind terug.

Ik vond het leuk om een beetje met de titel te spelen;

*Mijn zoon denkt soms anders dan ik
*Je hebt de theorie van autisme over anders denken
*Hoogbegaafden kunnen soms net anders denken
*Je moet voorzichtig zijn om op basis van observaties of beschrijvingen vergaande uitspraken te doen een en ander kan anders zijn dan je denkt
*Uiteindelijk wordt een diagnose autisme geven op basis van interpretatie van gedrag, de diagnose is niet hard (anders denken over diagnoses)
*Naarmate de middag vorderde ging ik anders over de situatie denken
*Ik nodig jullie uit tot discussie (anders te denken)
*Het oude forum heeft mij destijds geholpen om anders te denken

en om een beetje uit te dagen, In hoeverre doet een en ander je aan autisme denken of niet;

Verassend vond ik hoeveel mensen het normaal gedrag vonden maar er zijn beslist meer mensen met behoefte aan autonomie. Maar ik zeg ook eerlijk die middag in de Apenheul heb ik ze niet gezien. Soms ben ik jaloers op al die gezinnen/groepen die gezellig met elkaar meelopen, van elkaar selfies maken enz. De grootse act van autonomie die ik gezien heb was een zoon (ongeveer de leeftijd van mijn zoon) die terwijl hij meeliep formule 1 op zijn telefoon aan het kijken was. Ook mijn man kan in musea volkomen zijn eigen gang gaan dus een familie uitje heeft bij ons een hele andere betekenis dan in andere gezinnen :roll: Die middag bleef mijn man bij mij in de buurt omdat ik slecht liep.

Zoonmoeder

merriedroom
Berichten: 531
Lid geworden op: vr 26 feb , 2021 4:41 pm

Re: Anders denken

Bericht door merriedroom »

Zoonmoeder, je geeft heel veel om je zoon en hebt de wereld voor hem over. Dat spreekt uit jouw hele schrijven en dat raakt me wel. Bijzonder om te mogen lezen.

Je lijkt wel iemand te beschrijven die ik goed ken. Iemand die onlangs als volwassene toch eens is onderzocht omdat hij en zijn omgeving maar bleef twijfelen over autisme. In het vraaggesprek gaf hij aan eigenlijk geen behoefte te hebben aan contact. De psycholoog keek hem aan en zei: maar dat hoeft toch ook niet? Contact hebben is niet verplicht en geen contact willen is geen stoornis op zich. Introverten vallen al snel uit de toom in deze extraverte maatschappij. Hij is ook autonoom, stelt geen vragen, heeft een schooltrauma door stelselmatig geen uitdaging bieden, ruzie met leerkrachten, schooluitval, niet conformeren aan de maatschappij, slechte zelfverzorging in kleding en uiterlijk, ontwijkende coping, aangeleerde hulpeloosheid, fixed mindset, mensen krijgen geen hoogte van hem en interpreteren hem vaak verkeerd. Maar tegelijkertijd kan hij zich goed handhaven in een drukke, sociale omgeving, is niet bang voor contact, kan de ander goed begrijpen en tot steun zijn in 1-op-1-gesprekken en snapt sarcasme als de beste. Hij bevraagd de meest algemene zaken en neemt out-of-the-box-ideeën als maatstaf. Dat vinden mensen vreemd, maar hij doodnormaal. Uit dit onderzoek kwam geen diagnose rollen, er was geen sprake van autisme.

Zijn familie heeft wel eens moeite met hem. Hij hecht niet dezelfde waardes aan sociale omgang als bijvoorbeeld familie en vrienden. Dat leidt wel eens tot teleurstelling. En zeker als je een familiemens bent, kan die houding je raken. Maar ook hier gold dat het uitspreken van de eigen wensen en verwachtingen helpen bij een goede middenweg vinden. Zolang ze niet anti-sociaal zijn, kunnen en willen ze best wel een stap tegemoet komen. Sterker, ze zijn zeker gevoelig voor de gevoelens van anderen. Het staat alleen verder weg van het eigen referentiekader en daarom moet je er soms explicieter over praten. Ik hoop dat in de tijd jouw gezinsuitjes ook meer mogen aansluiten op je verwachtingen (en andersom).

Bissi
Berichten: 343
Lid geworden op: vr 26 feb , 2021 9:37 pm

Re: Anders denken

Bericht door Bissi »

Leuk om de achtergrond van je vraag ook zo te horen zoonmoeder. Ik heb recent twee interessante boeken gelezen, over ADD en over trauma. De theorie daarin doet me aan de overeenkomst tussen autisme en hoogbegaafdheid denken.
Bij AD(H)D is er volgens de auteur (arts en zelf ADD-er) sprake van een onderliggend intergenerationeel trauma, waardoor ouders moeite hebben om goed contact te houden met hun baby. Dit leidt ertoe dat de kinderen later minder goed zijn in sociale signalen interpreteren, waardoor het contact met anderen ook als ofwel te veel ofwel te weinig ervaren wordt. Dat is niet beschuldigend richting ouders bedoeld, maar dat is wel bepalend voor de behandeling die hij aanbeveelt. ADD ziet hij dus niet als een aangeboren functiebeperking. Dat houdt in dat je je erin kunt ontwikkelen, ook al kan dat heel moeilijk zijn.

(In een ADD handboek dat ik ooit las, merkte de auteur op dat kenmerken van ADD en HB sterk overeen komen, behalve het hoge IQ. Maar dat terzijde)

In het boek over trauma wordt o.a. beschreven wat de impact ervan is op kinderen, ook als ze volwassen zijn. Daar zie je dat kinderen een zeker wantrouwen ontwikkelen richting anderen, met name naar volwassenen, waardoor ze ook afstandelijk overkomen, minder behoefte hebben aan contact, daardoor ook minder goed sociale cues op leren pikken enz. Daarnaast worden ook zaken als een groot rechtvaardigheidsgevoel genoemd, emotionele uitbarstingen, overgevoeligheid voor aanraking of kleding, snellereoverprikkeling.
De kenmerken daarvan zijn deels herkenbaar in die van autisme, deels in hoogbegaafdheid.

Zoonmoeder, zou bij jouw zoon en Merriedroom , bij jouw vriend, het schooltrauma niet een grote rol kunnen spelen bij de zwakker ontwikkelde communicatieve vaardigheden en geringere behoefte aan contact? En dit zonder dat ik wil suggereren dat ze zouden moeten veranderen in hun gedrag. Als ze zelf gelukkig zijn met wie ze zijn, is het prima lijkt mij. Maar EMDR bijvoorbeeld blijkt bij trauma 's op latere leeftijd redelijk effectief te kunnen zijn.

Autisme wordt meestal beschreven op basis van gedragskenmerken. Maar dezelfde kenmerken kunnen bij verschillende oorzaken voorkomen.

Zoonmoeder01
Berichten: 124
Lid geworden op: vr 11 jun , 2021 1:11 pm

Re: Anders denken

Bericht door Zoonmoeder01 »

merriedroom schreef:
do 28 okt , 2021 10:28 am

Je lijkt wel iemand te beschrijven die ik goed ken. Iemand die onlangs als volwassene toch eens is onderzocht omdat hij en zijn omgeving maar bleef twijfelen over autisme. In het vraaggesprek gaf hij aan eigenlijk geen behoefte te hebben aan contact. De psycholoog keek hem aan en zei: maar dat hoeft toch ook niet? Contact hebben is niet verplicht en geen contact willen is geen stoornis op zich. Introverten vallen al snel uit de toom in deze extraverte maatschappij. Hij is ook autonoom, stelt geen vragen, heeft een schooltrauma door stelselmatig geen uitdaging bieden, ruzie met leerkrachten, schooluitval, niet conformeren aan de maatschappij, slechte zelfverzorging in kleding en uiterlijk, ontwijkende coping, aangeleerde hulpeloosheid, fixed mindset, mensen krijgen geen hoogte van hem en interpreteren hem vaak verkeerd. Maar tegelijkertijd kan hij zich goed handhaven in een drukke, sociale omgeving, is niet bang voor contact, kan de ander goed begrijpen en tot steun zijn in 1-op-1-gesprekken en snapt sarcasme als de beste. Hij bevraagd de meest algemene zaken en neemt out-of-the-box-ideeën als maatstaf. Dat vinden mensen vreemd, maar hij doodnormaal. Uit dit onderzoek kwam geen diagnose rollen, er was geen sprake van autisme.
Heel bijzonder Merriedroom om te lezen hoe groot de overeenkomsten zijn tussen de persoon die jij kent en mijn zoon. En inderdaad is bij die persoon waarschijnlijk geen sprake van autisme, maar er zijn naar mijn mening wel punten waaraan gewerkt zou kunnen worden. Het is bijv. niet standaard dat jezelf uiterlijk verwaarloosd. Daar zit zoals jij al beschrijft een hele wereld achter. Het doet mij een beetje denken aan, "Hotter than my daughter", op het eerste gezicht zijn mensen heel tevreden over hun uiterlijk, maar daar achter zit dan vaak een schreinend verhaal. Ik bedoel daarmee niet alleen het uiterlijk, ik stel mijzelf de vraag zou die persoon daadwerkenlijk geen contact willen? Ik weet dat mijn zoon diepe behoefte heeft aan contact en toen hij naar de peergroep ging (hoogbegaafden) kwam hij dansend thuis. Ondanks dat hij met zijn oude vrienden (basisschool) nog amper contact had en hij in een depressie weg slipte, heeft hij nog maanden gehuild om zijn "vrienden" toen hij moest blijven zitten om o.a. aan zijn vaardigheden te werken en zij wel overgingen. Ik denk dat als ik mijn zoon het nu zou vragen, dat hij zou aangeven dat hij geen behoefte heeft aan contact, dat hij weet niet waarover hij met anderen moet praten enz. Zijn intresses zijn soms ook specifiek. In de peergroep was connectie maken geen probleem. Hij nam leiding, werkten samen, er werd echt gepraat. Helaas ligt zijn peergroep door covid al 1,5 jaar stil. Ik vraag mij dus af als de persoon die jij kent een peer zou ontmoeten of hij misschien dan wel behoefte heeft aan contact. Uit ervaring weet ik dat een mens een muur om zich zelf heen kan bouwen. Ik weet, dat achter de muur van mijn zoon nog een ander persoon zit. Eentje die als laatste de dansvloer verlaat.

Zoonmoeder01
Berichten: 124
Lid geworden op: vr 11 jun , 2021 1:11 pm

Re: Anders denken

Bericht door Zoonmoeder01 »

Bissi,

Ik ga later nog eens uitgebreider reageren op je post. Jouw reactie maakt van alles los en ineens weet ik weer een beetje hoe één en ander in elkaar zit. Maar ik zou zeker voor mijn zoon een vorm van traumabehandeling willen maar dan zou hij wel moeten erkennen dat hij problemen heeft. Daarnaast zou hij over zijn gevoel moeten communiceren. Dat vertrouwen is er (nog) niet. In zijn peergroep (hoogbegaafden) werd wel heel langzaam aan bepaalde doelen gewerkt maar door covid ligt die groep al 1,5 jaar stil. Om echt een doorbraak te bereiken is de frequentie bovendien te laag. Daarnaast heeft zijn school prioriteit omdat hij mede door de covidperiode nog een schooljaar is verloren. (De andere waarheid is dat hij toen al een jaar niet daadwerkenlijk les had gehad) Doordat hij op het specaal onderwijs zit, relatief lang moet reizen, maakt mijn zoon lange dagen. Eigenlijk zijn we ook bang in de fuik van de reguliere GGZ te komen en dat we bijv. weer naar een autismeafdeling worden door verwezen. Jarenlange reguliere "hulpverlening" heeft bij ons de nodige trauma's achter gelaten. En hoewel ik zijn ontwikkeling sneller op gang zou willen brengen zie ik recent allerlei positieve signalen, we hebben gisterenavond zelfs samen tv. gekeken. Het is misschien voor een 17 jarige een ongebruikenlijk onderwerp (ik wist ook niet dat hij daarvoor belangstelling had) het ging over het verzet tegen plaatsing van windmolens, maar hij liet voor het eerst weer iets van zijn belangstelling zien. Natuurlijk is hij tussendoor ook met andere dingen op zijn telefoon bezig. Na dit programma hebben we ook nog 3 afleveringen van Deep shit gekeeken, in absurde humor vinden we elkaar. We kijken eigenlijk nooit samen tv. Hij kijkt nauwenlijks tv. zelfs geen Netflix. Vandaag bleek dat hij nieuwe kleren had gekocht. Dezelfde jongen die enkele jaren geleden zelfs zijn haar niet kamde. De wisseling van school heeft hem goed gedaan.

Bissi
Berichten: 343
Lid geworden op: vr 26 feb , 2021 9:37 pm

Re: Anders denken

Bericht door Bissi »

Zoonmoeder, misschien is voor hem dit een tijd om te ervaren en ontdekken wat er allemaal eigen is aan hem, wie hij nu is en wat hij wil. Juist zonder hulp van externen. Die vrijheid kan heel erg helend werken. En uit wat je beschrijft neemt hij die ruimte en maakt hij een positieve ontwikkeling door. Die veerkracht, dat is toch prachtig.

Zoonmoeder01
Berichten: 124
Lid geworden op: vr 11 jun , 2021 1:11 pm

Re: Anders denken

Bericht door Zoonmoeder01 »

Misschien heb je wel gelijk. Ik ben ook heel trots op de veerkracht van mijn zoon. Uit de meest ellendige situaties heeft hij zich weer enigszins opgericht maar we zien helaas ook steeds de terugval.

Het is voor mij persoonlijk ook een lastige worsteling:

Terwijl ik ( en zijn hulpverlener) vond dat mijn kind positieve vooruitgang maakte, oordeelde een instantie op basis van een vragenlijst dat hij toch eerst voor zijn depressie behandeld moest worden. In hun advies is geen rekening gehouden dat hij niet tegen de hulpverlening praat.

Ook de PMT-trainer, aanwezig op de drop-out groep zag een ernstig getraumatiseerd kind. Hij gaf ons ouders de schuld omdat we zijn autisme niet erkende. Zoon mocht daarom ook bepaalde opdrachten voor Cambridge niet doen, ondanks dat hij dat zelf graag wilde, omdat hij dan nog meer overbelast zou raken. (Op het speciaal onderwijs kreeg hij complimenten voor zijn Engels en mocht hij een jaar eerder examen doen)

Dit is nog maar een hele kleine selectie, van adviezen, oordelen en beschuldigingen die in de loop van de jaren zijn geuit. Het doet mij aan het oordeel van mijzelf twijfelen, zie ik het wel goed. De waarheid is dat de strijd voor mijn twee kinderen ook mij heeft getraumatiseerd. Het brengt onbewust ook oud zeer naar boven, de muur om iemand heen is mij niet onbekend. Uit ervaring weet ik hoe frustrerend het is als andere mensen (hulpverleners) je niet begrijpen. Mijn zoon heeft de leeftijd dat hij zijn eigen proces door moet en dat ik moet loslaten. Ik weet het en tegelijk is dat zo moeilijk.

Bissi
Berichten: 343
Lid geworden op: vr 26 feb , 2021 9:37 pm

Re: Anders denken

Bericht door Bissi »

Het nadeel van veel hulpverleners is dat ze graag hulp verlenen op hun manier. Het aantal misdiagnoses bij hoogbegaafden rechtvaardigt niet de stelligheid die soms vertoond wordt in de zorg. Er is weliswaar een omslag bezig naar het ondersteunen van mensen in zelfmanagement, met inzet van eigen sterke punten. Maar zo te lezen hebben je kinderen en jij veel met de oude manier te maken gehad.

Je schrijft dat hij ook vaak een terugval heeft gehad. Vaak zouden we willen dat leren en ontwikkelen in een rechte lijn naar boven gaat, als een soort trap. Maar in werkelijkheid gaat ontwikkeling niet zo. In het echt leer je je vaardigheden in steeds meer verschillende situaties inzetten. En in bepaalde specifieke situaties lukt dat nog niet zo goed en vertoon je dan weer minder effectief gedrag. Het woord terugval dat we dan gebruiken doet eigenlijk te weinig recht aan de rest van de geleerde lessen. Je gaat niet terug naar af, het gaat de ene keer beter dan de andere keer en daar valt steeds weer iets van te leren.

Dat je zo opkomt voor jouw zoon is zo belangrijk, je hebt steeds zijn welzijn en belang voor ogen. Je staat open voor andere visies. Je durft op te komen voor je kind. Dat is krachtig en ook eenzaam en zwaar. Je draagt dan de last van de twijfel: zie ik het echt goed, klopt dit wel, lukt het zo? En de last van schuldgevoel: had ik toch dat eerder moeten doen, meer moeten doen of juist eerder loslaten? Als moeder / vader willen we het liefst alles meteen goed doen. Elke beslissing heeft z'n voor en tegens. Hoe goed overdacht ook, het kan toch weer anders uitpakken.

Kinderen helemaal loslaten zal wel nooit lukken denk ik. Mijn dochter heb ik beloofd toen ze ging studeren, dat ze ruimte en vrijheid zou krijgen om haar eigen weg te vinden. Die hele omslag in hoe je met elkaar omgaat vind ik zelf heel erg wennen, ook al weet ik hoe je dat kunt aanpakken. Emotioneel blijft het lastig. heb toch het gevoel dat ik mijn vleugels om hen heen moet slaan . Maar zij moeten juist de vrijheid krijgen om op zichzelf te leren vertrouwen.

ElisHug
Berichten: 31
Lid geworden op: ma 15 mar , 2021 1:00 pm

Re: Anders denken

Bericht door ElisHug »

Bissi schreef:
do 28 okt , 2021 6:41 pm
Zoonmoeder, zou bij jouw zoon en Merriedroom , bij jouw vriend, het schooltrauma niet een grote rol kunnen spelen bij de zwakker ontwikkelde communicatieve vaardigheden en geringere behoefte aan contact? En dit zonder dat ik wil suggereren dat ze zouden moeten veranderen in hun gedrag. Als ze zelf gelukkig zijn met wie ze zijn, is het prima lijkt mij. Maar EMDR bijvoorbeeld blijkt bij trauma 's op latere leeftijd redelijk effectief te kunnen zijn.
Deze pik er even uit. Mijn Oudste is onder behandeling van een psycholoog (met hb als specialisme) en is nu bezig met EMDR vanwege schooltrauma's. Ze is van zichzelf extravert en sociaal, maar begon steeds meer als een kluizenaar te leven. Ze vindt, vanwege haar op de basisschool opgelopen trauma én omdat ze anders denkt en mentaal een paar jaar voorloopt, sociaal contact met leeftijdsgenoten moeilijk. Het is nu nog te vroeg om er echt iets over te zeggen, maar het lijkt een positief effect te hebben.

Plaats reactie