Het zit zo: dochter, bijna 14, hoge intelligentie en autisme. Gaat naar de derde klas. Zit bij een jeugdorkest en is nu een orkest opgeschoven. Hier zitten leeftijdsgenoten en iets oudere kinderen. Orkest is wat serieuzer van aard; meer optredens in zalen door het land en ook een optreden in het buitenland. Dit optreden staat bekend als een hoogtepunt binnen het orkestgebeuren en ik vind het zelf ook heel erg gaaf!
Echter, dochter schrok nogal van de mailtjes die binnenkwamen. Alle activiteiten, het meer verplichtende karakter en het feit dat zij straks ook weer 3 dagen op kamp moet om elkaar beter te leren kennen. Komt nog bij dat ze ook geen activiteiten meer doet met haar jongere zus die een orkest lager zit en oudste leunt in sociaal opzicht toch wel wat op haar. Dit komt ook door haar autisme. Ze vindt het lastig om contact te maken. Ik zie onzekerheid.
Met haar nu afgesproken dat we in ieder geval naar de kennismakingsbijeenkomst gaan om te kijken of die mailtjes echt zo streng zijn als ze lijken. Dochter wil eigenlijk stoppen. Moest ook huilen toen we erover spraken. Ik heb aangegeven dat dit altijd een optie is en dat we haar niet gaan dwingen, maar dat ik ook denk dat er manieren zijn om aan haar behoeften tegemoet te komen. We kunnen bijv. het studieweekend inkorten, een aantal concerten overslaan. Sowieso met de orkestleiding in gesprek gaan om te vertellen over autisme en wat voor dochter daarom een uitdaging is.
Ze geeft ook aan dat het lastig voor haar is dat veel kinderen niet haar interesses delen. Ze houdt van wat hardere muziek (wij allemaal in het gezin) en voelt zich vaak alleen hierin buiten het gezin. Ik snap dat dit heel moeilijk is, ik heb dat als tiener ook gehad. Ik hoop toch dat ze wat overeenkomsten kan vinden met andere orkestleden.
Hebben jullie nog tips of andere invalshoeken die ik mee kan nemen? Wordt zeer gewaardeerd.
