Even nieuwsgierig of er hier ouders van brugklassers zijn die tegen hetzelfde aanlopen en hoe jullie er mee omgaan.
Mijn oudste is dit jaar naar het gymnasium gegaan, wilde al sinds hij klein was graag naar die school en zit er sociaal gezien echt eindelijk op zijn plek. Toen hij klein was was hij heel leergierig, maar problemen op de basisschool hebben geleid tot onderpresteren, school stom vinden en nergens zin in hebben.
Volgende week adviesgesprek I.v.m. de onvoldoendes. Als hij het niet kan ophogen laatste maanden van dit schooljaar moet hij dus naar een andere school. Probleem zit hem enerzijds in niet veel ervaring hebben met "leren leren", m.n. woordjes voor talen. Ik heb zelf een talenstudie gedaan en hij wilde liever advies van mij dan huiswerkhulp van school (want minder uren per week

Het is een wonder dat hij gemiddeld maar twee onvoldoendes staat met ongeveer 10 min schoolwerk per dag, dus hij moet het makkelijk kunnen. Wat doen anderen met kinderen met tegenzin hiermee vroeg ik me af? Allicht brengt het me nog inspiratie

Routines opleggen en overal bij meekijken of het wel gebeurt wekt bij mijn extreem anti-autoritaire kind zoveel onrust op dat het voor onze verstandhouding weinig goeds doet. Hij voelt zich ook oprecht zó rusteloos in die situaties dat er dan ook echt niets uit zijn handen komt.