Hyperhoogbegaafd? En is dit een belangrijk gegeven?

Voor alle ervaringen met hb kids en teens op de middelbare school en thuis.
Plaats reactie
Eekhoorntje76
Berichten: 247
Lid geworden op: vr 26 feb , 2021 3:42 pm

Hyperhoogbegaafd? En is dit een belangrijk gegeven?

Bericht door Eekhoorntje76 »

Sorry, het is een lang verhaal.

Scrollend door mijn facebook zie ik wat berichten mbt hyperhoogbegaafdheid. Nu zijn mijn kinderen beide een 5 jaar geleden getest met de WISCIII en kwam er bij beide 145+ uit. Inmiddels zijn we wat jaren verder. Kinderen hebben op een voltijd hb school gezeten na de test en dat ging op zich wel goed en ze zitten nu beide op het Gymnasium, en ook daar lijkt het wel goed te gaan. (Zoon is net gestart in de 1e, dochter zit in de 3e).

Maar nu vraag ik me wel af of we ze nu wel moeten scharen onder de hyperhb-ers, want op zich lijkt het gewone onderwijs wel te passen. (Er worden vaak uitspraken gedaan dat hyperhb echt niet gaat op een gewone school). Nu zijn de afgelopen twee jaar natuurlijk niet normaal geweest en zien we ook wel dingen die niet super gaan. Maar vraag ik me soms wel af of we voor begeleiding bv juist moeten zoeken in die richting.

Dochter bv bijt nagels, dit heeft ze ook een tijd gedaan op de lagere school (toen ook incl kleding kauwen). Op de lagere school is het een tijdje weg geweest omdat ze meer uitdaging kreeg. Dus doet ze het nu weer omdat ze toch te weinig uitgedaagd wordt? Ook schrijft ze regelmatig op haar handen/armen/ soms ook op kleding (bv vakjes inkleuren van een ruitjes broek) Of moeten we meer kijken in de richting van reflexintergratie? En zoals iemand mij wel eens vroeg, wie heeft er een probleem mee, zij of ik. (Ik, want ik vindt het punt 1 zonde van haar nagels, en punt 2 de hele tijd die vingers in haar mond als we bv een film zitten te kijken vind ik ook vervelend.)
We hebben al kauwstokjes voor haar en die gebruikt ze dus bij het film kijken bv. Ze heeft een extra schrift in haar tas, zodat ze daar op kan doedelen ipv van op haar vingers, maar nu mocht ze die bij Latijn er niet bijhouden dus waren haar handen weer helemaal ondergekalkt, ze leek wel een gangster met tatoos op haar handen. (Dus weer ben ik dan degene die er last van heeft).
Ook is dochter slordig en vergeet ze soms basic dingen (bv doortrekken van wc), is snel afgeleid, droomt weg, etc. Dus moeten we wat met haar executieve functies, of is ze gewoon een puber? Heeft ze meer uitdaging nodig, of moeten we haar laten?

Zoon is heel gevoelig en heeft ook een zeer lage pijngrens, dus als hij zich ergens aan stoot is het huis te klein. Hij zat vorig jaar met maar 11 kinderen in een klas, dus moet nu erg wennen aan een klas met 30 leerlingen en elk uur een andere docent. (Op de HB school waar hij zat heeft hij in gr 4, 7 en 8 dezelfde leerkracht gehad (dus vertrouwt). De eerste indruk van de mentor was dat het heel goed ging dat hij ook heel zelfverzekerd door de school loopt enzo. Ik wilde de mentor niet van te voren mailen, want ik wil ook niet dat er gelijk al een bepaald vooroordeel komt, want hij was ook nog maar 10 toen hij starten ( hij wordt deze week 11) Maar deze week is er een film voor de 1e en 2e klas en dat wordt Hunger Games, dus daar gaat hij niet heen, want hij durft nog niet eens een Disney tekenfilm te kijken. (Hij durft inmiddels wel in games de Bosses te verslaan, dus hij is hier ook al heel erg in gegroeid.)

Waar ik dus nu eigenlijk mee zit: gaat het wel zo goed met mijn kinderen? Moet ik wat met de probleempjes die ze( of ik) nu ervaren? En als ik er wat mee moet, moet ik er dan vanuit gaan dat ze hyperhb zijn. Is dit een belangrijk gegeven? Het lijkt nu dus best goed te gaan.

Maar school is niet echt gericht op hb. Het is een gewoon cathegoraal gymnasium. Waar het wel redelijk normaal is dat er meerdere kinderen in de klas zitten die een klas over hebben geslagen. Moet ik wel met de mentor of zorgcoödinator gaan praten hierover, of juist zijn gang laten gaan.
Dochter (april 2008) 5 Gym
Zoon (september 2010) 3 Gym

loekie
Berichten: 189
Lid geworden op: za 27 feb , 2021 7:42 pm

Re: Hyperhoogbegaafd? En is dit een belangrijk gegeven?

Bericht door loekie »

Onze oudste scoorde maximaal op de WISC en kon als 6-jarige rekenstof van groep 7 bevatten. Als je hyperhb als aparte categorie zou willen gebruiken zou hij daar wel in vallen. Ik weet alleen niet of dat nodig is. Ik denk dat het meer zin heeft om per kind te kijken wat de onderwijsbehoeften zijn en wat stimulerende en belemmerende factoren zijn. De verschillen tussen twee kinderen in dezelfde 'categorie' (hb of hhb) kunnen groter zijn dan tussen twee kinderen uit verschillende categorieën.
Mijn oudste is uiteindelijk goed door het gewone onderwijssysteem gekomen (op basisschool 1 versnelling, gymnasium, bachelor en 2-jarige master volgens planning; op 22-jarige leeftijd master in financiële wiskunde behaald). Dat betekent niet dat er geen problemen zijn geweest. Met name op de basisschool waren die er wel (broekplassen; minder aansluiting dan gewenst). Maar door veel uitdaging buiten schooltijd te zoeken (sport en muziek) heeft hij de vaardigheden ontwikkeld die hij nodig had.
Als je dochter minder nagels beet toen ze meer uitdaging kreeg zou het een signaal kunnen zijn dat ze meer uitdaging nodig heeft als ze weer nagels bijt; daarvoor hoef je m.i. niet te weten of ze hb of hhb is. Bij mijn oudste was het overigens wel zo dat hij die extra uitdaging op de basisschool enorm waardeerde, maar daarna veel minder.

Eekhoorntje76
Berichten: 247
Lid geworden op: vr 26 feb , 2021 3:42 pm

Re: Hyperhoogbegaafd? En is dit een belangrijk gegeven?

Bericht door Eekhoorntje76 »

Dank je Loeke voor jouw verhaal. Dochter had ook naast school wat verrijking doordat ze bijvoorbeeld naar de Museumjeugduniversiteit ging. Het interesses lopen nl van Oudheden naar Sterrenkunde, maar nu is ze daar te oud voor, dus moeten we weer op zoek. Ze gaat nu wel twee keer per week sporten, dus ze heeft wel wat dingen buiten school. Maar ik blijf het lastig vinden.
Dochter (april 2008) 5 Gym
Zoon (september 2010) 3 Gym

Axator
Berichten: 128
Lid geworden op: di 02 mar , 2021 9:45 am

Re: Hyperhoogbegaafd? En is dit een belangrijk gegeven?

Bericht door Axator »

Ik vermoed dat als je hoger zit qua score, de kans op problemen misschien wel toenemen. Maar het hangt natuurlijk ook erg af van de rest van het plaatje (sociaal, emotioneel, executieve functies etc). Hoe meer alles in evenwicht is, hoe makkelijker vaak.

De mijne (groep 7) zit net op de grens qua score, precies 145. Het cijfertje zegt verder niks, de problemen wel.. In zijn geval is dat een achterblijvende emotionele ontwikkeling en daar kan wel een zetje bij gebruikt worden. Dus dat zijn we nu aan het opstarten. Hij geeft daar zelf ook bij aan dat het een probleem begint te worden.
Hij heeft dan wel weer aansluiting in de klas, dus daar is weer geen probleem.

Ik zou vooral kijken naar wat heeft het kind nodig.. Is dat uitdaging zoals bij je dochter, ga kijken waar je dat in kunt vinden. Sommige mensen zijn nou eenmaal frunnikerts/doodelaars.. Ze hebben ruimte in hun hoofd en die gebruiken ze dan. Mijn jongste had tijdens de online lessen een fidgetcube in zijn handen om bezig te blijven. En ik zie ook regelmatig tekeningen op broek/been/arm terug. Het is niet te erg, dus dat laten wij voor nu.

Als je zoon zelf vindt dat het prima gaat dan zou ik het voor nu verder laten. Zeker op een categoraal gymnasium zijn ze heel wat gewend qua slimme/jonge kinderen.

Noelle
Berichten: 211
Lid geworden op: wo 10 mar , 2021 6:27 am

Re: Hyperhoogbegaafd? En is dit een belangrijk gegeven?

Bericht door Noelle »

Misschien een hele simpele reactie maar de dingen die jij beschrijft herken ik wel. Niet helemaal 1:1 maar dat lijkt me iig in mijn ogen een detail...ik zit in de beleving dat mijn kinderen weinig/geen problemen hebben ....

Bissi
Berichten: 343
Lid geworden op: vr 26 feb , 2021 9:37 pm

Re: Hyperhoogbegaafd? En is dit een belangrijk gegeven?

Bericht door Bissi »

Op de lagere school, zeker op een hb school, kun je als ouder helpen met het regelen van extra uitdaging en gaat een kind dat daarna ook meestal doen -met goed gevolg.

Op het vo zie je als ouder nog steeds vanalles, maar is een kind aan het leren zich los te maken van ouders en eigen keuzes te maken. Meestal onder sterke invloed van klasgenoten. Dat is voor pubers heel stressvol. Ze maken zich over vanalles druk, zichzelf, de wereld, het klimaat. Ze piekeren over: wat vinden de anderen van mij, doe ik het goed, pas ik erbij? Inhoudelijke uitdaging die van buitenaf aangeboden wordt is m.i. dan niet meer het juiste antwoord op de vraag. Executieve functies los trainen ook niet. Veel vo scholen bieden uitdaging ook alleen nog aan wanneer een kind er zelf om vraagt.

Ik denk dat je als ouder een andere aanpak moet ontwikkelen, heel clichématig: meer coachend en reflectief. Je kind ondersteunen in het leren beantwoorden van vragen als: wie ben ik? Wat vind ik belangrijk? Waar sta ik voor? Daarbij veel ruimte geven voor opvattingen die afwijken van de jouwe, maar de discussie wel respectvol aangaan. Wel je eigen grenzen aangeven, maar je adviezen en wensen voor je kind even opzij zetten -tenzij ze er om vragen. En steeds een groot vertrouwen tonen in de capaciteiten van je kind om zijn of haar eigen weg zelf te vinden.

Zelfstandigheid zorgt voor succeservaringen (ik kan mezelf redden) en daarmee voor zelfvertrouwen. Met enig vallen en opstaan gaat dat gepaard, waarbij ze ook keuzes maken waar je niet helemaal achter staat. Keuzes die risicovol lijken, waar je dan ook gelijk in blijkt te hebben, maar die ze toch willen maken. Ook dat hoort erbij: wij hebben al geleerd situaties beter in te schatten. Zij zijn zorgeloos en gaan gewoon iets doen. Ze overzien niet alles en worden verrast. En dan is het voor hen een hele geruststelling dat ze altijd bij jou terecht kunnen en weten dat je het niet voor ze gaat oplossen, maar hen helpt hun eigen oplossingen te vinden.

jamathi mv 4
Berichten: 28
Lid geworden op: za 27 feb , 2021 11:49 am

Re: Hyperhoogbegaafd? En is dit een belangrijk gegeven?

Bericht door jamathi mv 4 »

Ik zie het ook op fb voorbij komen, m.n. van één HB-specialiste die zich inmiddels helemaal toelegt op uitzonderlijk hoogbegaafde kinderen (of hyperhoogbegaafd, ze doelt op 145+). Ik merk dat me dat best stoort. Ze brengt het alsof deze kinderen allemaal totaal anders zijn dan een HB kind dat geen 145+ scoort. En ik merk dat ouders van hb kinderen hier ook aan mee gaan doen (door haar, of andere sociale media uitingen, dat weet ik natuurlijk niet).

Allereerst denk ik dat het heel belangrijk is dat we ons realiseren dat IQ testen in Nederland (wellicht dat dit voor de KIQT+ anders is, die is anders opgezet en genormeerd, maar die is nog maar net nieuw, daar is nog weinig mee getest) niet goed in staat zijn om onderscheid te maken in IQ's boven de 130. En dat we dus aan die verschillen niet al teveel waarde zouden moeten hechten.

Toch zijn er uiteraard kinderen die op de IQ testen wel overduidelijk die 145 grens passeren. Zoals mijn 2de dochter, die allemaal maximale scores haalde op de subtests en met aanzienlijk lagere scores nog steeds over die 145 grens zou zijn gegaan (aldus de orthopedagoge).

Maar, die dochter doet het inderdaad prima op regulier onderwijs. In de onder- en middenbouw van de basisschool was het wel nodig om haar vrij flink te versnellen, maar dat hebben we later ook deels terug kunnen draaien. Nu in 3 gym doet ze het hartstikke goed. Ze heeft super goed ontwikkelde executieve vaardigheden, sociale vaardigheden en alles lijkt behoorlijk vanzelf te gaan. Ook als ze wel even echt haar best moet doen en ergens op moet studeren lukt haar dat.

Mijn andere 2 tieners zitten tussen de 130 en 140 en hebben veel meer moeilijkheden in het onderwijs. Bij de oudste is de grens tussen over- en onderprikkeling heeeel dun, ook is het snel te makkelijk, of te moeilijk, ook daar is het balanceren over een dun lijntje, ze heeft wat moeite met overzicht behouden (in haar hoofd, plannen en organiseren) kan ze dan wel weer goed en heeft veel last van faalangst. Zoon heeft een traag werktempo en belabberde executieve functies.
Die 2 hebben echt aanpassingen nodig gehad op de basisschool en ook nu op het VO loopt het allemaal niet vanzelf. Bij de 145+-er juist wel.

Ik vind het daarom dus echt storend dat er dit onderscheid gemaakt wordt op basis van een statistische grens, die weinig betrouwbaar is. Kijk naar het individu en stop ze niet in hokjes.
Moeder van 3 heerlijke hb-tieners en een nieuwsgierige en ontdekkende peuter.
Oudste dochter 2006-> studeert
Middelste dochter 2007 -> 5 gymnasium
Zoon 2010 2 hv
Jongste dochter 2020 voorlopig nog even thuis

Eekhoorntje76
Berichten: 247
Lid geworden op: vr 26 feb , 2021 3:42 pm

Re: Hyperhoogbegaafd? En is dit een belangrijk gegeven?

Bericht door Eekhoorntje76 »

Fijn alle reacties tot nu toe.

Dank ook Jamathi voor dit perspectief, beide kinderen zaten er bij de WISCIII ook ruim boven. Maar ik vind het inderdaad (op het nagels bijten en kliederen op haar handen) goed gaat met oudste. Ze blijft ook best wel haarzelf, en dat vind ik heel knap. (Mentor van vorig jaar NA docent hebben ze dit jaar en zei de eerste les ik vind het fijn dat ik jullie weer heb en Dochter stelt weer moeilijke vragen….)

Bissi, jouw bijdrage is ook heel fijn. Ik probeer inderdaad meer te ondersteunen en zo min mogelijk zelf te regelen. Ik hoop dat ik genoeg ondersteun, maar zie bij oudste wel dat ze het nog steeds moeilijk vind om om hulp te vragen.
Dochter (april 2008) 5 Gym
Zoon (september 2010) 3 Gym

Gebruikersavatar
Paula
Berichten: 466
Lid geworden op: za 27 feb , 2021 6:34 pm

Re: Hyperhoogbegaafd? En is dit een belangrijk gegeven?

Bericht door Paula »

Ik sluit me aan bij wat Bissi schrijft.

Er zijn zoveel andere factoren die een rol spelen bij het wel/niet problemen ervaren, IQ is niet allesbepalend! De ene hb'er ervaart andere of sterkere problemen in het onderwijs dan de andere. En ik ben er niet van overtuigd dat de grens daarbij door de hoogte van het IQ wordt bepaald. Zaken als karakter, omgeving (zowel school als thuis), verwachtingspatronen, flexibiliteit, veerkracht en aanpassingsvermogen spelen daarbij ook een rol.

Onze oudste had op de basisschool aanpassingen en 2 versnellingen nodig maar zij is relatief probleemloos het VO doorgekomen. In de onderbouw zag ik als ouder ook dat ze regelmatig onvoldoende cognitieve uitdaging kreeg, maar ze wilde niet dat wij ons ermee bemoeiden. Dat hoort bij het proces van losmaken, erbij willen horen en niet willen opvallen. Uiteindelijk heeft ze zelf de eerste stap gezet om bij wiskunde om verdieping te vragen. En in de bovenbouw heeft ze alle 4 de profiels gedaan. Door de overlap in roosters moest ze noodgedwongen compacten en kon ze niet alle lessen bijwonen. Dat beviel haar uitstekend! Het vroeg wel wat van haar plannings- en organisatievermogen, maar dat was bij haar sterk ontwikkeld en heeft nooit tot problemen geleid. School liet haar ook geheel vrij, omdat ze zagen dat haar resultaten uitstekend bleven en ze goed in haar vel zat.
Jongste had nog meer aanpassingen en 3 versnellingen nodig om cognitief en sociaal enigszins op zijn plek te komen. Het VO ging bepaald niet vanzelf, en dat had minder te maken met zijn hoge IQ en meer met een asynchrone ontwikkeling die én voor hemzelf lastig was, én niet door alle docenten begrepen werd.

In grote lijnen kan ik zeggen dat mijn kinderen het vooral moeilijk hadden in een omgeving waarin ze niet gezien/gehoord/erkend/begrepen werden. Wanneer de basisveiligheid gegarandeerd was, en er was daarnaast voldoende cognitieve uitdaging en voldoende peercontacten, dan ging het verder ook goed.
Op de basisschool voerden wij als ouders de gesprekken met school, nadat we thuis in gesprek geweest waren met de kinderen. Hun mening telde! en werd meegenomen in de aanpassingen die we probeerden te bewerkstelligen. In groep 8 gingen ze mee naar de gesprekken. Op het VO gingen we in eerste instantie nog mee naar gesprekken met school maar de kinderen gingen die gesprekken steeds meer zelf voeren. Voorbereiden deden we thuis samen. In de bovenbouw waren wij nauwelijks nog in beeld, alleen in 'noodgevallen'. Toen ze naar de uni gingen, waren ze zelfredzaam en in staat om hun eigen zaakjes te regelen

Plaats reactie