HB Kind Forum

.

En hier gaan we weer verder.

Hoe is het met jullie eerste klassers?
Oudste is zeer verheugd over het feit dat ze weer naar school mag.
Toetsweek leren in de vakantie gaat goed. Ze heeft wel moeite met Frans. Dat lijkt voornamelijk met de motivatie te maken te hebben - ze vindt het geen leuk vak. De cijfers zijn wel hoog.

Heel herkenbaar, Dee, die motivatie voor Frans. Wat ik zie van zoon is het vooral woordjes stampen. Doet me denken aan 35 jaar geleden..., zou dat nou echt niet anders kunnen inmiddels?

Bij andere talen heeft ze totaal geen moeite met woordjes stampen - Engels en Chinees gaan als een trein. Latijn dan weer net iets minder en dat is ook duidelijk een kwestie van motivatie. Maar al met al zeker niet slecht!

Ik weet niet of stampen helemaal verbannen moet worden of niet. Het kan zeker wel nuttig zijn, maar misschien moeten scholen actiever kijken naar de verschillende manieren om te stampen? Ik wilde bijvoorbeeld dochter aanleren om het al schrijvende te doen, omdat ik zelf schrijvend goed automatiseer. Ik heb gemerkt dat dit voor haar toch anders werkt - ze doet veel op de computer.

Verder snap ik dat ze het vak niet leuk vindt. Iedereen heeft minder leuke vakken en heel toevallig vond ik Frans zelf ook niet het leukste vak. Perspectief besproken: van klas 1 t/m 3 heb je Frans, dat is wat school wil, zorg dat je een voldoende staat en vanaf de 4e kan je zelf kiezen.

Ze heeft het soms ook over Grieks. Dat lijkt haar zo moeilijk met al die nieuwe tekens. Even gewezen op het vak Chinees, qua vreemde, nieuwe tekens. Dat was een 'ohja' momentje. Het grappige is dat ze bij Latijn dan weer wel aangeeft dat ze de grammatica leuk vindt. En de mythologie, maar het stampen dan weer minder. Ik ben heel benieuwd hoe ze Grieks volgend jaar zal vinden en wat ze dan uiteindelijk voor keuze maakt. De keuze atheneum staat ook open.

Frans is hier vooralsnog het enige echte struikelblok. Dochter begint langzaam te beseffen dat ze daar echt voor moet leren Deze week heeft ze nog online les, ze kijkt reikhalzend uit naar het fysieke onderwijs dat volgende week dan eindelijk begint op haar school.

Wat fijn dat ze er zo naar uitkijkt Inde. Eindelijk kan het weer!

Deze toetsweek verloopt een beetje bijzonder. Qua leren gaat het redelijk tot goed. Is ook redelijk ontspannen.
Verder is ze een hele berg opdrachten voor de creatieve vakken vergeten in te leveren. Dat levert veel enen en tweeën op. Ik ben een beetje in twijfel over hier mee om te gaan. Ik heb haar wel gestimuleerd de docenten te mailen en uit te leggen wat er fout is gegaan. Een docent heeft eind januari al gemaild met wat ze nog moest doen om de opdracht compleet in te leveren, maar dochter doet daar dan vervolgens niets mee. Enerzijds snap ik dat ze haar structuur voor een deel kwijt is door het thuisonderwijs en dat het door haar ASS lastig is om het overzicht te houden. Anderzijds heeft ze de afgelopen 1,5 jaar veel hulp gehad bij plannen en organiseren, bij het haar draai vinden op het VO. Moet ik het nu maar even op z'n beloop laten? Met Chinees had ze bijvoorbeeld ook een 1 gehaald voor een opdracht die ze niet had ingeleverd, maar daarna een 9 voor een toets gehaald waardoor ze weer een 8 gemiddeld staat. Dus erop vertrouwen dat ze dit leermoment nodig heeft en dat ze het zelf kan oplossen?

Dee, vergeet ze het inleveren doordat het niet in haar agenda staat of doordat ze niet in haar agenda kijkt?

@Dee: Soms komen die leermomenten ook gewoon niet ... of pas jaren later ... zoonlief vergat op het VO regelmatig opdrachten die dan een 1 opleverden. Dat boeide hem matig. In plaats van de opdracht alsnog inleveren (en dan b.v. maximaal een 6 of 7 kunnen halen omdat je te laat inleverde), koos hij er dan voor om de 1 te laten staan en voor een volgende toets net iets meer z'n best te doen. Zo bleef zijn gemiddelde altijd goed genoeg. Niet de werkhouding en instelling die je als ouder graag ziet, maar voor hem werkte deze vorm van 'efficiëntie'. Op de uni is hij nog nooit te laat geweest met een opdracht . Hij is gemotiveerd en is zelfs degene in zijn werkgroep die de kar trekt als het gaat om plannen en organiseren . Dat had ik echt nooit kunnen dromen .

Daar zeggen jullie wat. Een agenda gebruikt ze niet eens - alles staat in magister en ze gebruikte de planner van huiswerkbegeleiding en volgens mij gebruikt ze die niet meer sinds de lockdown. Tenminste, dat zou goed kunnen. Zo'n open deur eigenlijl, bedankt voor de reminder.

@Paula, Chinees was een 1 voor de poster die niet ingeleverd is en daarna kwam er een 9,3 voor een toets. Dus gemiddeld nog steeds een 8.3. Andere vakken echt wel aanzienlijk gedaald en geloof niet dat ze er voor zorgt dat ze dan bij een volgende toets extra gas geeft. Ik hoop vooral dat de regelmaat van weer naar school gaan z'n werk gaat doen.
Die motivatie die je zoon nu op de uni heeft zien we hier vooral terug bij Chinees.

Dee, dochter hier wil ook niet aan de planner. Kijkt liever in Magister en Zermelo. Vorige week had ze door haar gebrek aan overzicht haar huiswerk niet op tijd ingeleverd, waardoor ze een aantekening kreeg van de docent, dit terwijl ze de laatste tijd juist zeer gemotiveerd is om haar huiswerk zo snel mogelijk af te hebben.

Mijn jongste begint na de zomer in de brugklas. Zij MOET wat mij betreft echt een planner. Is zo chaotisch dat ze haar hoofd nog zou kwijtraken als het niet vastzat aan haar nek. Ik maak mij daar nu al zo’n zorgen over, moet ik niet doen maar ja, ik heb nu gezien bij mijn oudste wat er verwacht voor aan zelfredzaamheid

Mijn huidige brugklasser heb ik de eerste maanden in de brugklas gewoon te veel uit handen genomen. Maar school liet het enorm liggen met de planning- en studievaardigheden en dochter had echt geen idee hoe ze moest leren. Dat gaat nu stukken beter, ik ben echt zeer prettig verrast hoe ze zich daarin ontwikkeld heeft, maar voor het overzicht kijkt ze nog steeds wel deels naar mijn man en mij. Haar werkhouding is wel echt goed te noemen nu. Ze heeft met mij man naar de documentaire Klassen gekeken en dat heeft veel bij haar losgemaakt.

Dochter heeft een agenda maar gebruikt die niet, ze kijkt in magister maar ziet wel regelmatig iets over het hoofd.
Ik ben benieuwd hoe dat de komende weken gaat, wisselende dagdelen op school, alleen in magister te zien wanneer ze thuis en wanneer op school les heeft.
Ze wil overigens niet naar school, hoe is dat bij jullie? En ik snap haar wel, ze heeft een hekel aan gym, dat krijgt ze nu buiten en op de ochtend dat ze gym hebben krijgen ze ook steeds een toets op school. En daarnaast 2 middagen van half 2 tot half 5, terwijl ze normaal altijd om 14.30 of 15.30 vrij was. En tijdens online les de middag huiswerk deed en dat niet eens iedere dag. (Online les tot 12.00, dat blijft ook zo als ze de middag naar school moet).

@Dee: Het nadeel van alleen in Magister kijken is dat je per vak wel weet wat je moet doen, maar je hebt geen totaaloverzicht. Dat maakt het gemakkelijker om iets te vergeten of verkeerd in te schatten qua tijdsinvestering. Een agenda of een planner maakt dat totaal wel inzichtelijk.

Eens met Paula. Op mijn werk heb ik veel verschillende activiteiten en voor elke activiteit is een plan waarin staat wat wanneer er moet gebeuren. Ik zet afspraken en deadlines wel in een (digitale) agenda, want hoe kun je weten wanneer je in welk plan moet kijken? Op school is dat ook zo; je kunt moeilijke elke dag bij elk vak in Magister kijken. Aanleren om na het bekijken van Magister of lezen van opdrachten meteen in de agenda te noteren wanneer iets af moet zijn lijkt me erg belangrijk.

Helemaal eens hoor. Ik ben zelf ook van de lijstjes (zeker op het werk, omdat daar nogal wat ad hoc dingetjes tussendoor komen en dan ben je helemaal de draad kwijt) en als ik iets niet opschrijf dan vergeet ik het. Heb een eigen lange termijn planning, een planning voor de vaste dingen van die dag en een planning voor de losse dingen die erbij komen.

We hebben wel een agenda gebruikt in het begin van de brugklas maar daar werd niets in gezet. We waren toen ook nog erg zoekende in wat werkt bij haar en wat niet. Dit jaar kon ze kiezen tussen de planner van huiswerkbegeleiding van school en die van haar ASS begeleiding. Die eerste vond ze duidelijk prettiger. Maar sinds het thuiswerken werkt ze daar blijkbaar niet meer mee. Ik heb er zelf niet bij stilgestaan en ik las in de berichtjes van hwb ook nooit iets over opdrachten die af moesten voor een cijfer, dus ik vermoed dat dochter daar ook niet over gecommuniceerd heeft. Komt nog bovenop dat het volgens mij een beetje een rommeltje was bij hwb want de coördinator is per 1 maart gestopt en vervangen door een nieuwe, daar wist ik helemaal niets van.

Anyway, we gaan dus weer aan de slag met die planner. Wel een uitdaging ook hoor, ik houd veel planningen thuis bij, maar vergeet ook vaak zat dingen.

Petrak schreef: ↑

zo 07 mar , 2021 4:52 pm

Ze wil overigens niet naar school, hoe is dat bij jullie?

Jammer dat je dochter niet wil, maar het klinkt inderdaad niet heel aantrekkelijk op deze manier, zeker als je niet van gym houdt.

Hier staat dochter er anders in, ze is vandaag voor het eerst weer geweest en was superblij Ze gaat twee volledige dagen naar school en dan een derde dag alleen voor mentoruur. Ze heeft met de helft van de klas les en daar zitten gelukkig ook haar vriendinnen, althans de meisjes met wie ze voor de lockdown goed kon opschieten. Hopelijk voor haar komen de lessen dit schooljaar nog volledig op gang, want dat zou ze het liefste willen, maar dit is al een goed begin.

Binnenkort toetsen voor Latijn en wiskunde, ik ben benieuwd.

Vooralsnog is dochter heel blij dat ze weer naar school mag.

Ons menneke is ook super blijft hij weer naar school mag. Hij gaat een ochtend ( en die middag is hij vrij) en een middag vanaf de grote pauze. Die laatste overgang vindt hij wel lastig.

Eerste Corona besmetting was al een feit. Maar omdat hij maandag en dinsdag naar school gaat kon hij zondag (na 5 dagen) worden getest. Uitslag hadden we ook op tijd dus hij kon gisteren weer gewoon naar school.

Verder ben ik super blij en trots dat hij actie heeft ondernomen om een onvoldoende te herstellen. Hij dacht iets ingeleverd te hebben maar dat was niet zo. En omdat hij het keurig had gemeld dat hij dacht dat hij het ingeleverd had en zelf verantwoordelijkheid had getoond. mocht hij het alsnog inleveren. Hij vindt de resultaten nu dus toch belangrijk! En hij lost het echt op. We merken echt dat dit stukje steeds beter gaat.

Anne72

Gelukkig dat je zoon negatief testte, Anne. En leuk dat je weer mee schrijft!
Wat knap dat hij dat zelf heeft opgelost. Een mooie groeiontwikkeling.

Onze dochter heeft vandaag voor het eerst sinds lange tijd weer gymles. Alhoewel ze er zelf niet zo'n trek in heeft, denk ik dat het wel goed is voor 'r.
Geniet nog steeds van het weer naar school gaan. Hopelijk kan ze gedeeltelijk fysieke huiswerkbegeleiding krijgen deze week.
Zijn al aardig wat resultaten van de toetsweek terug. Er zat eenmaal een 5 voor een zaakvak tussen. Tijdens het overhoren bleek eigenlijk al dat de stof er niet goed in zat, dus kwam niet geheel als verrassing. Verder allemaal mooie cijfers terug waar ze heel blij mee is.

O ook sinds vorige week 1 à 2 dagen per week naar school. Ik vond het bijna ontroerend om te zien hoe goed het haar deed... Ze kwam moe, maar vol 'mentale' energie weer thuis.

Toetsweek is al eerder geweest (nog online) en heeft ze prima/goed gedaan. Ze was erg trots op zichzelf en wij ook. Binnenkort regulier (online) gesprek met mentor, ben benieuwd. We kennen van O dat zij redelijk lange tijd nodig heeft om te 'landen', maar als ze eenmaal okee is, dan zien we dat duidelijk terug. Dan kan ze nog steeds tegen dingen aanlopen, maar is er in de basis toch wat meer rust. Daar waar de eerste maanden erg heftig waren, zien we dat ze nu aardig geland lijkt in de brugklas.

Qua planning heeft ze ook voor zichzelf uitgevonden wat ze prettig vindt: ze heeft naast Magister een aparte 'papieren' planningsagenda, met veel ruimte voor overzicht en het maken van een stappenplan. Ze heeft in het najaar een studiedag m.b.t. 'leren leren' gevolgd, wat haar ook heel goed verder op weg heeft geholpen. Daar heeft ze o.a. uitgehaald dat het haar bij het plannen helpt om met kleuren/markeren te werken. Ik merk aan haar dat ze nu meer overzicht heeft dan in de eerste maanden. Ieder weekend blikken we ook even samen vooruit. Er glipt nog steeds wel eens iets tussendoor, maar daar heeft dan soms iets anders voor weerstand of uitstelgedrag gezorgd

Afgelopen weekend was ze wel erg moe. Toch ook weer wennen aan wéér een nieuwe situatie, denk ik...

Ja, wennen, kan ik me wel voorstellen. Fijn dat alles verder zo goed loopt bij jullie! Volgens mij kan je wel stellen dat ze geland is.

Ik zit een beetje in dubio. Laatste toetsweek ging goed, op 1 onvoldoende na voor ak. De zaakvakken vragen sowieso extra aandacht. Dit is een combi van niet goed weten hoe je voor een zaakvak leert en niet voldoende tekstbegrip.
School is bezig met steunpakketten op maat (ook door corona) en mogelijk wordt tekstbegrip er één van.
Heeft het nog nut om oudergesprekken te voeren met de zaakvakdocenten als je al in kaart hebt gebracht waar het schort? Zaakvakken krijgen ook extra aandacht bij de huiswerkbegeleiding.

Wat denken dochter en jij er nog uit te halen, die extra begeleiding? Wat gaan ze doen dat nog niet bij de huiswerkbegeleiding aan bod komt? Hoeveel ruimte heeft dochter nog om extra steunlessen te volgen? (ik bedoel, houdt ze nog voldoende vrije tijd over naast school en huiswerkbegeleiding?) Dat zijn dingen die ik mee zou laten wegen.

Weet die aardrijkskunde docent dat dochter naar huiswerkbegeleiding gaat? Anders zou je mail kunnen sturen dat jullie weten waar het "probleem" zit en er via huiswerkbegeleiding en hopelijk binnenkort steunlessen aan gewerkt wordt en of de docent het dan nog nodig vindt om een gesprek te hebben.

Dank voor jullie feedback.

Steunles tekstbegrip is ter vervanging van de steunles Nederlands. Uit de toets die aan het begin van het schooljaar is afgenomen, bleek een achterstand op begrijpend lezen. Niet schokkend, wisten we vorig jaar al maar deden er toen weinig mee omdat er veel aandacht naar wiskunde ging.
Vermoedelijk is die achterstand opgelopen door de versnelling. Voor de versnelling altijd goede Cito scores voor begrijpend lezen. We verwachten er dus een stukje hiaten mee weg te werken.
Het zal 1 lesuur in de week zijn naast 2x per week huiswerkbegeleiding. Vaak is het dan het 1e lesuur dat voor de rest van de klas is vrij geroosterd. Dat maakt het wel behapbaar. Veel beter dan het 8e of 9e uur nog naar steunles moeten.

Weet niet goed wat ze gaan doen, het is nog in opbouw. Maar goed om te kijken of ze niet dingen dubbel gaat doen. Dus op hwb en steunles. Rotte nu is dat steunles telkens uitvalt en dat was vorig jaar ook.

Bloemetje, dat zou ik inderdaad ook kunnen doen. Thanks!

@dee ik denk dat het altijd goed is om even met een docent te praten. Zeker met dochter erbij. Ook al weet je waar het aan schort, deelt de docent dat beeld, wat valt hem of haar nog meer op, en welke oplossingsrichting is er in beeld.

Hier zijn mentor gesprekken uitgesteld. Prio ligt bij het inregelen van de nieuwe locatie want alle brugklassen gaan tot de zomer fysiek les krijgen op een evenementenlocatie. Met alle mitsen en maren van evt aanscherping van de regels enzo.
Toch een hele positieve ontwikkeling. Vandaag introductiedag en vanaf morgen start het rooster weer.

Anne72

Mag ik hier aansluiten? Mijn dochter is dit jaar begonnen in de 7e klas van de Vrije School.
Omdat het afstandsonderwijs en met name het plannen totaal niet lukken bij haar op deze manier ging ze al een aantal dagen per week weer naar school en inmiddels gaat ze weer fulltime. De rest van de klas gaat om de dag.
Ze vindt het heerlijk!
Ik probeer wekelijks met haar haar XL-agenda te vullen met de dingen die in magister staan, maar dat kan nogal eens wat weerstand opleveren bij haar.
Wat ik vooral merk met de overstap naar het middelbaar onderwijs is dat ze veel meer aansluiting lijkt te hebben met klasgenoten.

Welkom Jess! Leuk om straks gaandeweg te lezen hoe het er op een Vrije School aan toe gaat. Fijn dat ze zo meedenken met je dochter. Mijn dochter heeft ook moeite met plannen (het gaat wel een stuk beter) en ik zie hier ook dat het moeite kost om het overzicht te bewaren.

Inmiddels contact gehad met mentor en huiswerkbegeleiding. De begeleiding wordt minder intensief omdat het plannen veel beter gaat. Ze gaat dan naar de huiswerkklas, waar ze dan haar huiswerk maakt zonder ondersteuning, of veel minder in elk geval. Voor de zaakvakken kan er gericht bijles worden gegeven. Zal nu dan om geschiedenis gaan omdat dochter niet elke periode dezelfde vakken heeft. GS is het enige zaakvak dat ze deze periode heeft.
De docenten van de zaakvakken spreek ik binnenkort tijdens oudergesprekken.

Ik schrijf ook graag mee met de oudste in 1 VWO. Het plannen is voor oudste ook wel een dingetje. In het begin heb ik daar heel veel bij geholpen. Nu kan hij het wel meer zelf, maar ik kan het zeker nog niet loslaten, want helemaal zelf lukt nog niet. Ik moet zeggen dat ik het zelf ook lastig vind, omdat alles online in studiewijzers staat. Hij heeft wel een planagenda en school heeft daar in het begin ook veel aandacht aan besteed. Toen vulde hij alles netjes in. Inmiddels is die agenda al maanden niet gebruikt.
Oudste doet het erg goed op school, haalt mooie cijfers. Hij is nu nog erg gemotiveerd. De toetsweken geven wel veel stress, hopelijk wordt dat snel minder. Hij moet nog even leren dat een onvoldoende niet het einde van de wereld is. Verder heeft hij een leuke klas, hij heeft zijn draai gevonden.

Herkenbaar Clnl. Is hier recentelijk nog een telefoonscherm gesneuveld door het halen van een onvoldoende (telefoon boos weggesmeten).
Fijn dat het sociaal allemaal goed gaat!

Dat sociale aspect in de brugklas... Ook al heeft O het over 'vriendinnen', ik heb het idee dat de aansluiting in de klas nog best een 'ding' is. Corona en veel online contacten helpen daar niet bij... Voor O zijn sociale contacten heel belangrijk, ze wil het heel graag, maar het lijkt toch moeilijk. Ze kan wat claimend overkomen, waar soms best hard op gereageerd wordt. Maar soms is er ook weinig aan de hand en vind ik toch dat er vrij hard naar elkaar toe gereageerd wordt. O doet echt niet alles even handig, maar zij is gevoelig, zachtaardig, vind eerlijkheid en respect belangrijk. Begrijpt soms niet waarom klasgenoten op een bepaalde manier doen. Zij wil dan bijv. serieus werken, een ander deel van het groepje niet en zij is dan 'zoekende' in hoe ze zich het beste op kan stellen, en toch zichzelf blijven... Op zich vast bekende thema's op deze leeftijd, maar toch...
De mentor stelt zich hier actief in op (m.b.t. het sociale aspect in de klas), alleen heeft zij de klas de afgelopen maanden natuurlijk ook alleen digitaal gezien.

Zijn hier ouders die dit herkennen en hoe gaan jullie hier mee om?

Ik herken het 'probleem' van samenwerken van mijn middelste dochter. Een tijdje terug deed ze een project met twee andere jongens. Die jongens waren totaal niet serieus en alleen maar aan het klieren. Ze neemt dan alle taken op zich omdat ze het project in een vlot tempo tot een goed einde wil brengen.

Ik bespreek met haar dat het voor haar spreekt dat ze zo serieus en gemotiveerd aan de slag gaat. En dat ik haar irritatie snap als het gaat om projectgenoten die er een potje van maken. Ik stimuleer haar om het op te pakken met de projectgenoten door eerst een taakverdeling te maken - iedereen ongeveer even veel werk zodat iedereen weet wat hij moet doen. En als dat niet lukt, dit bespreken met de juf. Zodat ze voor zichzelf opkomt, want ze laat zich ook gemakkelijk ondersneeuwen.
Anderzijds probeer ik ook begrip te kweken omdat kinderen het soms ook moeilijk vinden om samen te werken aan een project. Daar is oudste zus een mooi voorbeeld van - die moet je ook echt een duidelijke taakomschrijving geven, anders gebeurt er niks.
Dus enerzijds haar kwaliteiten zien en benoemen (serieus, gemotiveerd, leiderschap tonen) en anderzijds ook motiveren om voor zichzelf op te komen en te achterhalen waarom iemand niet goed meewerkt - willen ze liever klieren of vinden ze het gewoon moeilijk?
De juf weet ook dat dit een punt van aandacht is want dochter heeft het met haar besproken in de kindgesprekken.

Laatst moest ze een fictieve politieke partij oprichten en samen met een klasgenoot een poster maken. Dit meisje was nogal bazig en dominant. Een mooie les over democratie zat daarin verborgen.

Herkenbaar voorbeeld, Dee85...

Het lijkt ook wel alsof O juist de dominantere meiden 'opzoekt', of interessant vindt, of... ik weet het niet precies.

Dat herken ik van een vriendin van mijn oudste dochter. Lijkt in bepaalde opzichten op jouw dochter en als het schooljaar vordert, komen er altijd kinken in de kabel op sociaal gebied (ruzie, jaloezie).

Misschien hebben al deze meiden ook gemeen dat ze competitief ingesteld zijn? En er is ook nog zoiets als meidenvenijn. Had mijn oudste dochter veel last van vanaf groep 6 ongeveer. Bij mijn middelste dochter speelt het ook in de klas, maar het lijkt veel minder te zijn. Haar klas is veiliger en middelste staat een beetje in het midden van de sociale rangorde van de meiden in de klas. Oudste bungelde ergens onderaan. Misschien dat jouw dochter samen met de andere meiden vecht om een plek boven in de rangorde? En hoe is het met de veiligheid gesteld in de klas? Oudste zit nu in een brugklas die erg veilig is. Geen meidenvenijn, geen gepest (wat een enorme verademing is, trouwens).

Dee85 schreef: ↑

za 27 feb , 2021 3:07 pm

En hier gaan we weer verder.

Hoe is het met jullie eerste klassers?
Oudste is zeer verheugd over het feit dat ze weer naar school mag.
Toetsweek leren in de vakantie gaat goed. Ze heeft wel moeite met Frans. Dat lijkt voornamelijk met de motivatie te maken te hebben - ze vindt het geen leuk vak. De cijfers zijn wel hoog.

Alweer een tijdje terug dat ik hier zat (ook i.v.m. het nieuwe forum). Met H gaat het vooralsnog goed, wat ups en downs met vakken (sommige een hoge 8 en sommige net een 6 wat ook komt door wat wisselingen met docenten). Ze begint ook wat lui te worden en heeft heel veel redenen waarom ze niet dat extra stof wil leren. De huiswerkbegeleiding geeft altijd aan dat ze alles goed heeft met de test jezelfs etc. maar de cijfers zijn er soms niet naar, wat toch wel frustrerend is voor ons. Ze appt de laatste tijd ook wat meer en zit iets teveel op de telefoon vinden we. Verder gaan ze 1 of 2 dagen in de week naar school en vinden ze toch wel leuker als alleen maar online les.

Herkenbaar van dat op de telefoon zitten de hele dag. En dan hebben wij daar al grenzen aan gesteld via de app Family Link.

Beetje gefrustreerd hier. Kwam er gisteren via Magister achter dat dochter vaak haar huiswerk voor Latijn en Nederlands niet heeft ingeleverd tijdens de lockdown. Volgens dochter vergeten. Zou best kunnen, dat ze het maakt en online moet inleveren en die laatste stap vergeet. Anders zouden ze dat bij huiswerkbegeleiding ook wel hebben gemerkt?
We zouden huiswerkbegeleiding gaan afbouwen en anders inrichten. Was een beetje voortvarend te werk gegaan met de huiswerkbegeleider over een nieuwe indeling, krijg de indruk dat mentor er niet zo van gediend is. Ze vindt het toch niet zo goed gaan met plannen omdat veel thuiswerkopdrachten niet zijn ingeleverd tijdens lockdown. En omdat ze denkt dat tekstbegrip niet goed is.
Eerlijk, ik ben er even klaar mee. De simpelste dingen moet je achteraan zitten, zelfs de orthodontist heeft me onlangs gebeld om te zeggen dat sinds ze die beugel heeft, haar tanden alleen maar schever zijn gaan staan. M.a.w. ze draagt hem dus gewoon niet. En dat, de hele tijd overal om zeuren, achteraan zitten, om vragen en een grote bek terug krijgen...ben ik even zat. Nu denk ik ook dat ze de impact van de lockdown op dochter onderschatten op school. Ik heb nou niet echt een happy en ondernemend kind op het moment. Tuurlijk, klas is leuk, cijfers over het algemeen goed, maar ze is gewoon redelijk futloos en ziet geen kip. Moeten even een afspraak maken bij de huisarts voor een bloedcheck. Dochter groeit hard, eet vega, dus belangrijk om even te checken of alles klopt.
Is dit dan het autisme vraag ik me af, is dit de puberteit, HB, een combi?

Lisa80 schreef: ↑

zo 21 mar , 2021 2:54 pm

Herkenbaar voorbeeld, Dee85...

Het lijkt ook wel alsof O juist de dominantere meiden 'opzoekt', of interessant vindt, of... ik weet het niet precies.

Ik kom maar even binnen vallen, maar dit herken ik wel van mijn middelste die inmiddels in 5 gym zit. Veel van je verhaal komt overeen met hoe het hier ging in de brugklas. Achteraf zegt zij dat ze er heel graag bij wilde horen. Ze koos de populaire meiden daarvoor uit, die ook best pittig waren en hard. Maar ze mocht er wel een beetje bij bungelen, werd ook wel gevraagd op feestjes bijvoorbeeld. Vanaf de tweede heeft ze een hele andere klas, school heeft alles omgegooid, en dochter kwam bij kinderen waarvan ze zei dat ze er geen klik mee had. Te stil.
Lang verhaal kort, die stille kinderen bleken juist het meest bij haar te passen. En ook minder stil dan gedacht Een deel stevig hb schat ik in. Ze heeft nu dus al bijna 4 jaar een hele hechte groep vrienden en vriendinnen. Zoals ze zelf zegt: eindelijk mensen die echt bij me passen.
En dat is denk ik het hele punt. Wanneer mensen niet bij je passen, zal het toch altijd een beetje schuren denk ik. Ik had pas een klik met mensen oo het HBO, voor die tijd was het proberen, je anders voordoen dan je bent, aanpassen, schipperen.....
Misschien is dat ook bij jouw dochter wel het geval.

Hier gesprek gehad met de mentor.
Tijdens de vergadering waren docenten het er unaniem over eens dat dochter beter naar 2 havo zou kunnen gaan, omdat ze zoveel enen heeft gehaald door het niet inleveren van opdrachten en door de moeite met tekstbegrip bij zaakvakken.
Mentor benadrukt dat ze dit goed bedoelen, omdat ze druk willen verlichten voor dochter. Echter mentor heeft ook een goed punt: in 2 havo komt ze dezelfde problemen tegen. In 2 mavo ook. Afstromen is niet de oplossing. Bovendien staat dochter, ondanks de enen, op dit moment voor geen enkel vak onvoldoende, Met dit rapport zou ze gewoon bevorderd worden tot 2vwo. Cijfers variëren tussen en 6 en een 9. Bovendien rekenachterstand van 4 jaar in een jaar tijd weggewerkt en nu ook voldoendes voor wiskunde.
We hebben wel de mogelijkheid besproken om de overstap naar 2 atheneum te maken. Volgend jaar krijgt dochter er Grieks, Duits en een combi van natuurkunde/scheikunde erbij. En een uur wiskunde minder omdat Grieks erbij komt. Dit kan mogelijk wat veel worden in combi met Chinees en moeite met plannen en organiseren. Aan de andere kant is dochter wel talig en zal ze de nieuwkomer Duits redelijk makkelijk oppakken vanwege Latijn. Dit is dus iets waar we de rest van dit schooljaar nog even op gaan kauwen.
Verder heeft mentor de ASS benadrukt, die haar in de weg kan zitten bij het plannen en organiseren van huiswerk, maar ook het begrijpen van teksten en formuleren van antwoorden. Voor nu de optie autismecoach op school onderzoeken. Dan kunnen we waarschijnlijk huiswerkbegeleiding afbouwen en gerichter in gaan zetten op de ontwikkeling van tekstbegrip. Uiteindelijk is dit ook minder belastend dan 3 dagen huiswerkbegeleiding. De korte termijn planning gaat dochter nu redelijk goed af, maar de langere termijn, met bijvoorbeeld het inleveren van opdrachten, blijft een punt van aandacht.

Ben zeer blij met de inbreng van mentor en de manier waarop ze voor de belangen van dochter op komt. Wordt vervolgd!

Poeh Dee85, dat is een onverwacht bericht... Of zagen jullie dit een beetje aankomen?
En fijn dat deze mentor er op deze manier naar kijkt, dat klinkt heel passend, voor zover ik kan inschatten vanaf het meelezen!
Wat een verschil kan een mentor dan maken, hè...

Ik ben heel benieuwd wat een autismecoach hierin specifiek kan betekenen voor jullie dochter, goed dat dat onderzocht wordt!


Hier een pittige week gehad, zoals we die wel vaker hebben gezien. Dan slaat de moeheid toe, blijken er opeens deadlines te zijn, loopt er tegelijk een project, ziet O op tegen een opdracht en... is dus alles te veel. Samen geprobeerd vanuit het overzicht alles in kleine stapjes te 'verdelen'. Dan maar even minder goed gepland, nu is het nodig om dag voor dag te bekijken. Ook een middagje rust gepakt en ze had zelf haar mentor opgezocht om het in ieder geval aan te geven. En zo werd het langzamerhand vrijdag, lukte de 'stap-voor-stap' strategie en kunnen we in het weekend weer een nieuw plan maken...

@Hanneke, bedankt voor je reactie. Je omschrijft precies wat mijn gevoel hierbij is... Ik zie haar stoeien hiermee. En ik herken het ook van mijzelf Een verschil is dat ik mij over het algemeen meer terugtrok (hmm, dit is te kort door de bocht gezegd, maar even grofweg) en dat O actief toenadering zoekt.
Het schuurt inderdaad, en ze zal hier haar eigen zoektocht in moeten doormaken. Ik gun het haar alleen zo om zich ook op sociaal gebied fijn te voelen in de klas. Zij heeft ook helemaal niks met dat 'meidenvenijn' wat wel eens speelt (heb ik ook een grote allergie voor), ze wil het gewoon leuk hebben met elkaar

@Dee85 wat een heftige ontwikkeling. Insteek mentor klinkt goed. Wel vraag ik mij af wat nu houding en insteek van de docenten is? Want een mentor heeft invloed maar de impact van docenten is ook goed. Met welke houding / inzicht zijn zij de vergadering uitgegaan: Hoe kijken zij tegen de keuze voor 2 atheneum aan en willen zij zich inzetten om het ook te laten slagen.

Anne72

@Anne72, de mentor heeft tijdens de vergadering benadrukt welke rol ASS heeft in het moeite hebben met plannen en organiseren en tekstbegrip. Ze is ervaringsdeskundige en ziet dit ook bij haar eigen kind. Zij hoopt met het inzetten van de autismecoach dit stukje zichtbaar te maken voor docenten: deze leerling heeft iets wat haar functioneren beinvloedt en daar moet aandacht voor zijn. Ze heeft direct na de vergadering ook een mail gestuurd naar alle docenten met begeleidingsadvies voor dochter.
Verder heeft zij ook benadrukt wat ik hier benadruk, dat dochter enorme stappen heeft gezet qua wiskunde en dat zij voor alle vakken voldoende en dus op overgaan staat. Mentor geeft aan dat docenten het goed bedoelen, meedenken, maar dat afstromen niet de oplossing is. Want deze problemen gaan er ook op lagere niveaus zijn.

Vorige jaar wilden de docenten dochter ook liever op het atheneum zien en toen is de mentor daar voor gaan staan samen met de bouwcoordinator. Ze vonden dat het eerste jaar eigenlijk niet als volledig 1e jaar mag worden gezien maar meer als een tussenjaar. Dat ook nu weer benadrukt.

Dus dat ze nu weer met 2 havo aankomen verbaast me niet zo erg. Ik heb bij mentor duidelijk aangegeven dat ik dit niet als optie zie op dit moment en dochter zelf ook niet. De brief met voorlopig advies kan ik volgens mentor naast me neerleggen, ik ga dit ook niet delen met dochter. En als ze dan toch door blijven hameren op 2 havo, dan moet ik daar iets tegen doen alleen weet ik nu nog niet welke stappen ik dan zou kunnen ondernemen.

Ik hoop gewoon dat ze van gedachten zijn veranderd. Maarja die brief met advies is dus wel mooi al onderweg. Zou het bijzonder jammer vinden als die hele cluv blijft denken dat afstromen de oplossing is. Ik denk dat dat zal inslaan als een bom bij dochter.

Inderdaad maar niet delen met je dochter. Hopelijk zijn haar docenten zo verstandig om dat ook niet te doen.

Een mentor die het begrijpt is alvast een sterke troef. En er zijn nog wat maanden te gaan ook natuurlijk.

De mentor is haar gewicht in goud waard. Echt ontzettend blij met haar inzet en begrip.

We hebben inderdaad nog een paar maanden te gaan en ik ben me ook aan het verdiepen in begrijpend lezen voor tips en tricks die we nu al kunnen gebruiken. Want gerichte hulp op school zal nog even op zich laten wachten. Ook het belang van lezen moet nogmaals benadrukt worden, maar omdat het bij dochter niet zo aankomt als wij het zeggen, zal er ook een rol weggelegd zijn voor de autismecoach. Voor nu is het elke dag een kwartier verplicht lezen. Wellicht moeten we dit opschroeven naar een half uur. En blijven zoeken naar boeken en genres die aanspreken.

Ik weet niet of dat bij jouw dochter ook speelt, maar soms vatten ze dingen letterlijk op die dat niet zijn. Mijn dochter heeft geen ass, maar heeft wel sommige trekken ervan, zoals deze (en ze is wat jonger dan jouw dochter). Ze had bijv laatst een opdracht ‘leef je in in je verbeelding in een tuinvogel en beschrijf een dag uit het leven van die vogel’. Eerst gaf ze een antwoord van 3 woorden. Ik zei Dat is niet de bedoeling, je moet een stukje schrijven. Vervolgens ging ze een stukje schrijven dat de vogel zich ging verkleden en spelletjes doen met haar vriendinnen. Ik zei Dat is niet de bedoeling, je moet je inleven in wat een vogel doet. Zei zij: ‘Ja, maar er staat toch ‘verbeelding’!?’ Uiteindelijk is het gelukt, maar het werd me wel duidelijk hoe lastig het is als je geen antenne hebt voor figuurlijke en impliciete betekenissen, want daar zijn er heel veel van als je erop gaat letten..

Ik weet niet of dochter dat ook heeft, maar het is wel iets om naar te kijken met bijv. de autismecoach. Dankjewel!

Herken wel die korte, kinderlijke antwoorden.

Hey daar, tof dat jullie er allemaal nog zijn!

Vlinder, dat is zoo herkenbaar! Niet inzien wat het 'wenselijke' antwoord op een vraag is. En dan achteraf het slechte cijfer niet begrijpen. Wat hier een bijkomend probleem is, is dat zoon geen context geeft. Hij geeft geen kaders, begint gewoon zomaar ergens. Wat hij vertelt of opschrijft is daardoor soms compleet onbegrijpelijk.

Dee, wat balen dat je dochter ondanks haar leuke nieuwe klas toch niet helemaal lekker in haar vel zit. Wat wil ze zelf het liefste, qua havo / ath / gym? Het zou wel fijn zijn als ze in deze leuke klas kan blijven, toch? Hoe gaat het met jouw dochter qua hobby's, gaan die nog door in deze tijden? Zij speelde cello toch?

Het 'overal achteraan zitten' is hier ook een ding. Als ik het er met andere ouders over heb, wordt het afgedaan als normaal pubergedrag. Maar het voelt alsof het extreem is hier. Vooral op de thuisschooldagen word ik soms helemaal gek. Ik moet zoon helpen herinneren op te staan, te eten, zijn tanden te poetsen, zijn laptop aan te zetten, de les in te gaan etc. etc. en in de tussentijd laat hij overal deuren open, spullen slingeren, lampen aan en ga zo maar door. Tips blijven welkom!

Verder gaat 't goed hier. Zoon heeft sinds kort pianolessen, bovenop de tromboneles en orkest. Hij maakt hele dagen muziek. Zo leuk! Qua cijfers op school gaat het achteruit, maar hij heeft zoveel negens gehaald in periode 1 dat hij gemiddeld nog achten staat nu. Hij vindt het zelf jammer, vooral omdat hij voor zijn gevoel wel zijn best had gedaan. Als ouders zagen we vooral dat hij plannen en leren (voor de toetsweek etc.) niet goed kan. Hij doet het minimale en hoopt dan toch op een 9. Zo werkt het natuurlijk niet.

We hebben tegen hem gezegd dat we dit coronajaar maar gewoon weer moeten 'overleven' en dat het al superfijn is als hij gewoon door mag naar 2vwo. Dat moet sowieso lukken

Even inbreken: ik herken bij mijn 16-jarige ook nog steeds het geven van korte antwoorden. Ik hamer erop dat hij:
1) start met het herhalen van de vraag bij het geven van het antwoord
2) begrippen die in de vraag zitten uitlegt in eigen woorden
3) vervolgens zijn antwoord ondersteunt met voorbeelden uit de tekst (of uit het hoofd).

Dit maakt bij hem het verschil tussen een 5 en een 7,5.

@Boom dit hebben wij vorig jaar wel heel vaak tegen haar gezegd maar beklijft nog niet heel erg.

@ Querzyx, ze wil vwo doen en twijfelt tussen gym en ath. Ze denkt vooral dat Grieks heel moeilijk zal zijn. Orkest is sinds deze week pas weer. Dat heeft ze erg gemist.
Wat leuk dat je zoon zo muziek aan het maken is.
Ik denk voor velen herkenbaar wat je schrijft over hem en het leren en plannen voor de toetsweek. Waarschijnlijk nu op het punt gekomen dat hij ervoor moet werken. En voorheen was dat minder of niet nodig.

@Dee: ik snap dat jullie niet blij zijn met het (voorlopige) advies van de lerarenvergadering. Ik ben het met je eens dat afstromen meestal niet de oplossing is, want de problemen die een leerling heeft, verdwijnen daarmee niet. Die gaan gewoon mee.

Maar ... ik begrijp de lerarenvergadering ook. Zij zien hoeveel moeite het dochter kost om alles rondom school te plannen en organiseren. Nu heeft je dochter een jaar herhaald, veel stof was daardoor inhoudelijk al bekend. Volgend jaar is een nieuw jaar, met een hoger niveau en hoger tempo (want geen herhaling van basisschoolstof meer) en nieuwe vakken. Ik kan wel begrijpen dat docenten zich zorgen maken over het vermogen van je dochter om dan te blijven aanhaken - want doordat het onderwijs, ook de exacte vakken, zo talig wordt aangeboden, is begrijpend lezen nu eenmaal bij álle vakken belangrijk. En plannen en organiseren blijft belangrijk. Door dan voor een lager niveau (Havo) te kiezen, geef je een kind wat meer ruimte voor die worsteling met de dingen die niet vanzelf gaan. En hoop je dat de eindstreep (diploma) met iets minder hobbels haalbaar is. In die zin denk ik dat zo'n advies om af te stromen oprecht bedoeld is omdat ze je kind een minder zware schooltijd gunnen.

De ene ASSer is de andere niet. ASS gaat gepaard met problemen met plannen, organiseren, structureren, overzicht behouden. Details zien en daarin blijven hangen, maar het grote plaatje niet zien. Taal letterlijk nemen. De ene leerling heeft er meer last van dan de andere maar deze beperkingen kunnen het heel lastig maken om het reguliere VO goed door te komen. Maar ik ken genoeg leerlingen met ASS die een Vwo-diploma hebben gehaald en naar de uni gaan/gingen, dus onmogelijk is het zeker niet. De meesten hadden tot aan de eindstreep wel iets van huiswerk-/studiebegeleiding. Maar ook niet altijd.

Heeft je dochter (en jullie) na de diagnose ook psycho-educatie gekregen op het gebied van ASS? Zodat ze beter begrijpt wat het voor haar in de praktijk betekent? Dat kan echt veel toevoegen. De autismecoach kan daar hopelijk ook nog e.e.a. in betekenen.
Om niet direct in een welles-nietes strijd met school terecht te komen, zouden jullie als 'tegenbod' kunnen voorstellen om gewoon door te gaan naar de 2e klas (daar zou elke andere leerling met deze cijfers immers gewoon naartoe gaan) en dan daar verder te gaan zoals nu. Dus met een autismecoach én met huiswerkbegeleiding gericht op het plannen en organiseren en - in samenwerking met de autismecoach - tekstbegrip. Als dan volgend jaar blijkt dat het toch niet wil lukken, kan ze altijd nog naar de Havo gaan. Maar dan heeft ze in elk geval de kans gekregen om het te proberen. En wie weet verrast ze iedereen wel! Het is in elk geval fijn dat de mentor de situatie begrijpt en jullie steunt.

Voor de ene leerling is het dé oplossing, afstromen. Voor de andere niet. Aan jullie (samen met je dochter, de mentor en mogelijk de autismecoach) om te achterhalen wat de beste oplossing is voor dochter. Een lastige vraag, waar wij in het verleden ook meerdere keren voor stonden (want school zag jongste liever afstromen en zoon en wij zagen dit om allerlei redenen niet zitten).

@Paula, dank voor je reactie....Ik snap wat je bedoelt met de oprechtheid van de docenten. Dat is wat de mentor ook bedoelde te zeggen. Ik snap dat, maar tegelijkertijd valt het me zwaar dat ze niet zien van hoe ver dochter al is gekomen en hoe gemotiveerd ze is.
Denk ook dat voor nu 2v de beste optie is. En ze zal dan altijd wel wat extra ondersteuning nodig hebben. Dat zie ik ook in mijn omgeving bij andere leerlingen met ASS en volwassenen met ASS. Die zijn er allen op hun manier gekomen of zijn hard op weg om een diploma te halen. Ook op het vwo en de uni.
Dochter zelf wil ook niet afstromen op dit moment, maar atheneum ziet ze wel als optie.

Psycho-educatie loopt nu. We zijn nu een halfjaarlijkse evaluatie aan het inplannen maar het loopt stroef. Dan hoop ik meer te weten te komen over wat er precies besproken is. Voor mij is de wereld van ASS ook totaal nieuw en zoek zelf ook naar handvatten.

Overigens werden de problemen met begrijpend lezen pas zichtbaar na de versnelling van half groep 7 naar groep 8. T/m groep 6 altijd Cito I en hoge II. Ik vraag me nu wel af wat je dan eigenlijk uit een Cito op kunt maken. Niet zoveel in dit geval, denk ik? Of puur een hiaat?

Boom, bedankt voor de tip, daar kan ik wel wat mee!
Nu hopen dat hij het van me aanneemt

Overigens werden de problemen met begrijpend lezen pas zichtbaar na de versnelling van half groep 7 naar groep 8. T/m groep 6 altijd Cito I en hoge II. Ik vraag me nu wel af wat je dan eigenlijk uit een Cito op kunt maken.

In de lagere groepen is begrijpend lezen vooral gericht op het letterlijk begrijpen van hetgeen in de tekst staat. In de hogere groepen gaat het steeds vaker om verbanden, ook verbanden die niet letterlijk in de tekst staan.

Dank voor de toelichting Loekie. Dan zit daar waarschijnlijk (deels) het probleem.

K. is administratief erg slordig (ik weet niet hoe ik het anders kan noemen).

Zo leest ze haar mail niet (en mist dus mail van docent die aangeeft dat ze een leeg document heeft ingeleverd en ze zo snel mogelijk het goede document moet mailen). Pas als de rest van de klas een cijfer heeft en zij niet, vraagt ze de docent (in de volgende les, dus in dit geval nog 2 dagen later) naar haar cijfer en hoort dan van die mail.

Ze slaat niet al haar documenten netjes op, en als ze die dan naar de docent moet sturen is ze heel lang bezig met zoeken. (Maar tot nu toe wel alles nog terug gevonden).

Ze geeft niet aan in het systeem welke paragrafen ze al heeft gedaan, en docent denkt daardoor dat ze achterloopt met haar werk, en dan weer in een keer de achterstand weg werkt. En krijgt voor tempo een onvoldoende of matig, terwijl ze dus wel bij is of zelfs voor loopt. Tempo is dus wel voldoende, maar administratie is onvoldoende (maar dat word niet beoordeeld).

Iemand een idee hoe ik een puber die hulp weigert hiermee kan helpen? (De ideeën die ik voor de mail had werden rigoureus afgedaan met NEE).
Ze zou nu gaan proberen om in ieder geval op dagen dat ze alleen thuis onderwijs heeft, voor het afsluiten van de laptop te controleren of ze alles wat ze heeft gedaan afgevinkt heeft in het systeem. (Op dagen dat ze 's middags nog naar school moet heeft ze daar geen tijd voor. Dan is het al haasten met laptop afsluiten, tas pakken, eten en naar school gaan).

En komende donderdag heeft ze nu tijd ingepland om haar mail op te ruimen (en teams zo in te stellen dat ze daar niet van ieder chatbericht een mail ontvangt), en alle los opgeslagen documenten netjes in de goede map te stoppen.
Maar ik ken mijn dochter (en ze lijkt hiermee op zowel mij als op haar vader), dus dat gaat niet heel lang geordend blijven. Iemand tips?

Petrak, geen tips, wel heel veel herkenning maar dat wist je waarschijnlijk al.
Ik vind de term 'administratief slordig' bijzonder geestig. Ondanks dat het vooral ook frustrerend is.
Dat je zelf ook (deels) zo bent, maakt het niet makkelijker. Mijn wederhelft is chaotisch, ik tot op zekere hoogte ook. Eigen afspraken, taken en administratie bijhouden kost moeite. Dus mijn zwakke punt komt overeen met die van dochter, wat het nog lastiger maakt. Vanuit de man hoef ik ook niet zoveel te verwachten (geen verwijt overigens).
Ik heb het boek 'Slim maar' ....pubereditie van Peg Dawson. Daar staat ook wel iets geschreven over als jijzelf en je kind worstelen met dezelfde executieve functies.
Misschien is 'Bright minds, poor grades' ook wel een fijne leestip voor jullie.

Wat veel geschreven hier, leuk! Hoewel het nieuws van Dee wat minder leuk was. Wat een geweldige mentor heeft je dochter, met echt oog voor het individu. Dat gun je ieder kind bij wie het niet vanzelf gaat.

Querzyx schreef: ↑

zo 28 mar , 2021 9:21 am

Het 'overal achteraan zitten' is hier ook een ding. Als ik het er met andere ouders over heb, wordt het afgedaan als normaal pubergedrag. Maar het voelt alsof het extreem is hier. Vooral op de thuisschooldagen word ik soms helemaal gek. Ik moet zoon helpen herinneren op te staan, te eten, zijn tanden te poetsen, zijn laptop aan te zetten, de les in te gaan etc. etc. en in de tussentijd laat hij overal deuren open, spullen slingeren, lampen aan en ga zo maar door. Tips blijven welkom!

Tips heb ik niet echt. Wel blijkt hier de laatste tijd dat als mijn man en ik out of the picture zijn, de brugklasdochter hier uit zichzelf doucht, op tijd in de online les zit/op tijd naar school vertrekt, zelf haar maaltijden bereidt, haar huiswerk maakt en soms (heel heel soms) zelfs haar troep achter haar kont opruimt. De groep 8-dochter zet bij onze afwezigheid zelfs zelf een timer aan voor haar schermtijd (kwam ik achter toen ik deze week onverwacht veel eerder thuiskwam dan verwacht). Als mijn man en/of ik in huis aanwezig zijn, moeten we alles maar dan ook ALLES aansturen. Mijn man en ik zijn ons nog aan het beraden op dit alles, maar dat wij in ons gezin meer moeten loslaten is mij zonneklaar

Dochter gaat nu 2-3 dagen per week naar school, dat is heel goed geregeld. De klas is in tweeën gesplitst. Deze week heeft school ook de overgangsnormen gepresenteerd. Die zijn naar mijn idee extreem soepel, bij gelijkblijvende prestaties zal dochter overgaan naar 2 gym.

Petrak schreef: ↑

di 30 mar , 2021 9:58 pm

K. is administratief erg slordig (ik weet niet hoe ik het anders kan noemen).

(...)

Iemand een idee hoe ik een puber die hulp weigert hiermee kan helpen? (De ideeën die ik voor de mail had werden rigoureus afgedaan met NEE).
Ze zou nu gaan proberen om in ieder geval op dagen dat ze alleen thuis onderwijs heeft, voor het afsluiten van de laptop te controleren of ze alles wat ze heeft gedaan afgevinkt heeft in het systeem. (Op dagen dat ze 's middags nog naar school moet heeft ze daar geen tijd voor. Dan is het al haasten met laptop afsluiten, tas pakken, eten en naar school gaan).

En komende donderdag heeft ze nu tijd ingepland om haar mail op te ruimen (en teams zo in te stellen dat ze daar niet van ieder chatbericht een mail ontvangt), en alle los opgeslagen documenten netjes in de goede map te stoppen.
Maar ik ken mijn dochter (en ze lijkt hiermee op zowel mij als op haar vader), dus dat gaat niet heel lang geordend blijven. Iemand tips?

Veel herkenbare zaken in je relaas.
Dochter hier laat zich ook moeilijk helpen, althans door ons ouders. Dat is aangeboren, ik heb hier al meermaals verteld dat ze zelfs bij het leren lopen als baby botweg weigerde zich te laten helpen. Ging dan meteen op de grond zitten en stond pas weer op zodra wij afstand namen.

Had nul studievaardigheden toen ze aan de brugklas begon en wenste zich zeker niet door ons te laten adviseren daarin. Vervolgens liet school het enorm liggen als het gaat om “leren leren” en liep ze vast in haar eigen chaos. Ze zat zo in de weerstand dat ze daar ontzettend veel tijd en energie mee verspilde.

Hier ben ik mij wel mee blijven bemoeien. Ik ben blijven herhalen wat mij handig leek: overzicht creëren, huiswerk bijhouden, luisteren naar wat de docent zegt over wat hij/zij verwacht en daarnaar handelen, communiceren met docenten als het misloopt etc etc. Vooral ook steeds benadrukt dat ze zichzelf in de weg zat en als ze wat gestructureerder zou werken, ze zeeën van tijd over zou houden omdat ze nu vooral bezig was met ruis. Ik was een soort repeterende langspeelplaat en werd ook echt erg moe van mezelf, maar dat kwartje is uiteindelijk wel gevallen. Waar dat precies door komt en of mijn bemoeienis zinvol is geweest, geen idee. Ik vind het als ouder in ieder geval
uitermate lastig om te bepalen wanneer ik wel/niet moet aandringen en bemoeien.

Dat laatste vind ik ook heel lastig, zeker met een kind met eem extra hindernis.

Hier net de brief met advies gekregen. Staat toch 2 atheneum ipv 2 havo, voordeel van de twijfel maar wel met duidelijke bedenkingen over het niveau. En iets over haar houding in de lessen. Dat is nieuw voor mij, dus even vragen wat ze bedoelen. Voelt niet echt fijn zo met zo weinig vertrouwen. Ook hier wore ik dan weer zo onzeker van.

Mijn advies over het helpen van pubers die niet geholpen willen worden: stoppen met proberen te helpen want het lukt toch niet. Het verstoort alleen de relatie, is frustrerend voor iedereen en misschien wel contra productief.


Er zit niets anders dan actief afwachten tot ze wel bereid zijn je hulp te accepteren.

Ik probeer het vooral over andere dingen te hebben. En als hij iets vertelt over school dan probeer ik te luisteren zonder impliciet of expliciet oordeel. Door vragen te stellen als hoe denk jij dat dat kwam of wat gaat er nu gebeuren of alleen En nu? Probeer ik te laten merken dat ik wel betrokken ben. Vragen als wat maakt het saai , moeilijk enz om meer info te krijgen. Of ik vraag wie of wat zou je daarbij kunnen helpen. Heb je al eens ergens een goede tip gehoord? Doen het ook goed.

Uiteindelijk komt er hier dan wel een tegenvraag waar ik wel advies of hulp bij kan geven. En tot die tijd laat ik het eerlijk gezegd maar gebeuren.

Lukt dit altijd allemaal. Nee! En iedere keer merk ik dan dat het niet helpt om ongewenst te helpen.

Behalve ongewenst helpen moet je ook niet onnodig helpen. Zoals iemand anders al schreef: als je er niet bij bent, kunnen ze het vaak wel.


Anne72

Dee85 schreef: ↑

wo 31 mar , 2021 12:05 pm

Hier net de brief met advies gekregen. Staat toch 2 atheneum ipv 2 havo, voordeel van de twijfel maar wel met duidelijke bedenkingen over het niveau. En iets over haar houding in de lessen. Dat is nieuw voor mij, dus even vragen wat ze bedoelen. Voelt niet echt fijn zo met zo weinig vertrouwen. Ook hier wore ik dan weer zo onzeker van.

Wat akelig dat ze niet met vertrouwen het advies communiceren en wel met twijfel en nieuwe punten. Snap dat je dan gaat twijfelen en voor je dochter is het ook niet fijn. Toch is dit advies met de mitsen en maren beter dan een 2 havo advies waar zij in geloven en jullie niet. Want je weet dat de leerkrachten onvoldoende inzicht hebben in je dochter: met die gebrekkige kennis zouden ze louter bij toeval een goed advies kunnen geven: want zelfs een klok die stilstaat, staat twee keer per dag goed.
Met de mentor, die de situatie en dochter wel doorziet heb je goede afspraken gemaakt. Vertrouw op haar. En vraag dochter dat ook te doen.
De mentor en de adviezen van de ASScoach krijgen de leerkrachten vast in beweging want net als Paula denk ik dat ze het goed bedoelen. Het wordt voor hen en voor dochter vast een leerzame periode.

Anne

Bedankt voor de antwoorden. Loslaten ging tot de schoolsluiting wel goed, maar tijdens de schoolsluiting is het misgegaan. En wat Inde zegt over als baby al niet geholpen willen worden was hier ook inderdaad. Handje geven om te helpen met lopen resulteerde met op de grond zitten, eten moest en zou ze zelf doen en anders gooide ze het bord op de grond, en zo nog genoeg voorbeelden.

Dee, fijn dat ze toch naar 2 atheneum kan, al is het dan met een bijsmaak. Maar beter dan 2 havo.

Anne72 en Petrak, het is zeker beter dan 2 havo en daar ben ik blij mee. De bijsmaak is inderdaad vervelend.

Het 2 atheneum advies heb ik met dochter besproken zonder al de twijfelpunten uit de brief te benoemen. Voor 2 atheneum staat ze open. Ze geeft aan dat ze het allerliefst Chinees wil behouden en dan liever Grieks en Latijn laat vallen. Toch vindt ze het ook jammer dat ze dan volgend jaar Grieks niet zou kunnen doen, want het lijkt haar toch wel leuk (vriendinnetje heeft dit jaar al Grieks en daar hebben ze het over gehad). Tussen neus en lippen door gevraagd of ze 2 havo ook zou willen doen en daar zei ze duidelijk nee op.

Dee85 schreef: ↑

do 01 apr , 2021 7:23 am

Anne72 en Petrak, het is zeker beter dan 2 havo en daar ben ik blij mee. De bijsmaak is inderdaad vervelend.

Het 2 atheneum advies heb ik met dochter besproken zonder al de twijfelpunten uit de brief te benoemen. Voor 2 atheneum staat ze open. Ze geeft aan dat ze het allerliefst Chinees wil behouden en dan liever Grieks en Latijn laat vallen. Toch vindt ze het ook jammer dat ze dan volgend jaar Grieks niet zou kunnen doen, want het lijkt haar toch wel leuk (vriendinnetje heeft dit jaar al Grieks en daar hebben ze het over gehad). Tussen neus en lippen door gevraagd of ze 2 havo ook zou willen doen en daar zei ze duidelijk nee op.

Zelf zou ik er geen enkele moeite mee hebben als een van mijn kinderen de havo-route zou nemen, omdat daar ook voordelen aan (kunnen) zitten. Maar ook mijn kinderen willen zelf per se vwo doen. Mijn brugklasser wordt daarbij in de eerste plaats voortgedreven door een competitieve instelling, die bij mijn man en mij volstrekt ontbreekt. De drijfveer bij mijn groep 8-kind is (denk ik) kennisvergaring. Die zei deze week dat als het bestond, ze voor een tweetalig gymnasium-technasium met kunstklas en science-klas zou kiezen. Nu moet ze genoegen nemen met drie van de vijf en dat vindt ze oprecht jammer.

Ik snap het wel hoor, ik wilde zelf ook absoluut niet naar de mavo. Mijn ouders hebben me daar altijd in gesteund maar vonden het ook prima als ik toch voor mavo zou kiezen. Dus zo probeer ik dochter ook een beetje te volgen, tenzij we zien dat het echt niet meer gaat.
Herken dat competitieve wel van oudste. Als ze een lager cijfer heeft dan ze had verwacht, kan ze echt boos en verdrietig zijn. Zo is er al een telefoonscherm gesneuveld.
Ik was zelf meer van een 6 is ook wel best. Met enkele uitschieters naar vakken die me goed lagen.

Petrak schreef: ↑

di 30 mar , 2021 9:58 pm

Iemand een idee hoe ik een puber die hulp weigert hiermee kan helpen? (De ideeën die ik voor de mail had werden rigoureus afgedaan met NEE).

De ervaring leert dat als het gaat om een onwillige puber, tips van ouders in de wind geslagen worden of niet (geheel) worden toegepast. Tip: op haar neus laten gaan. Ervaring is de beste leermeester. Dit zou ik wel (zonder dochter) met de mentor bespreken en aangeven wat jij ziet gebeuren. Zodat ze er niet hard op afgerekend wordt want als het echt onmacht is, heeft ze natuurlijk wel hulp nodig.
Misschien samen een checklist maken en die plastificeren en bij haar laptop leggen? Zodat ze elke keer visueel heeft wat ze doen moet (inleveren, controleren, opslaan op logische plek, onder logische naam, etc.)

Mijn jongste begon pas structuur in zijn werk aan te brengen toen hij merkte dat niet inleveren en half werk doen echt vette onvoldoendes opleverde. Ineens was daar toen de intrinsieke motivatie om er iets aan te doen. Overigens is structuur nog steeds niet zijn sterkste kan. Hij vertrouwt op zijn geheugen, en dat dat hem wel eens in de steek laat, neemt hij voor lief.

Dank Paula.

Voor nu hebben we contact met de coach, gaat hij in het volgende coachgesprek met haar bespreken waarom ze geen hulp wil, het belang van plannen en een plan opstellen om achterstanden weg te werken (al heb ik het vermoeden dat er dan geen achterstanden meer zullen zijn. K. Is gistermiddag begonnen met de 2 vakken waar ze iets achterstand heeft dat in te halen en vandaag tm maandag gaat ze daar mee verder, en met het huidige huiswerk).
En we plannen een datum om via teams gesprek met de coach te hebben (maar is nogal lastig om een moment te vinden dat zowel coach als mijn man als ik kunnen).

Paula schreef: ↑

do 01 apr , 2021 3:17 pm

Petrak schreef: ↑

di 30 mar , 2021 9:58 pm

Iemand een idee hoe ik een puber die hulp weigert hiermee kan helpen? (De ideeën die ik voor de mail had werden rigoureus afgedaan met NEE).

De ervaring leert dat als het gaat om een onwillige puber, tips van ouders in de wind geslagen worden of niet (geheel) worden toegepast. Tip: op haar neus laten gaan. Ervaring is de beste leermeester. Dit zou ik wel (zonder dochter) met de mentor bespreken en aangeven wat jij ziet gebeuren. Zodat ze er niet hard op afgerekend wordt want als het echt onmacht is, heeft ze natuurlijk wel hulp nodig.
Misschien samen een checklist maken en die plastificeren en bij haar laptop leggen? Zodat ze elke keer visueel heeft wat ze doen moet (inleveren, controleren, opslaan op logische plek, onder logische naam, etc.)

Mijn jongste begon pas structuur in zijn werk aan te brengen toen hij merkte dat niet inleveren en half werk doen echt vette onvoldoendes opleverde. Ineens was daar toen de intrinsieke motivatie om er iets aan te doen. Overigens is structuur nog steeds niet zijn sterkste kan. Hij vertrouwt op zijn geheugen, en dat dat hem wel eens in de steek laat, neemt hij voor lief.

Ik haak hier even op in, al heb ik geen brugklasser meer.
Ik vind dit altijd zulke lastige overwegingen. We worstelen nu met zoon in 3 vwo. Hij gaat dit jaar niet halen, dat is in ieder geval duidelijk. Onze verwachting en ook die van school is dat hij vwo aan zou kunnen, mits hij gemotiveerd is. Probleem is, online lessen waren hier redelijk rampzalig, dat hij geen enkele motivatie laat zien. Ergens snap ik het ook wel, omdat dit schooljaar als verloren mag worden beschouwd.
Wij bemoeien ons er zo min mogelijk mee, daar dat zeer veel irritatie bij zoon oproept en hij dit ook aangeeft. Anderzijds vind ik het wel heel lastig om er bij te staan en er naar te kijken (naar de vele onvoldoendes en gemiste opdrachten).Zoon wil graag naar 4 havo en dat lijkt mij een prima idee, en man en ik hadden gehoopt dat hij wat meer motivatie zou tonen. Ik zou hem het liefste een jaar zien doubleren in 3 vwo of 3 havo, maar dat wil zoon dan weer niet (omdat hij dan nog een jaar het zo door hem gehate Frans moet doen).

Sorry voor enigszins off topic.

Dee85 schreef: ↑

zo 28 mar , 2021 7:48 pm

@Paula, dank voor je reactie....Ik snap wat je bedoelt met de oprechtheid van de docenten. Dat is wat de mentor ook bedoelde te zeggen. Ik snap dat, maar tegelijkertijd valt het me zwaar dat ze niet zien van hoe ver dochter al is gekomen en hoe gemotiveerd ze is.
Denk ook dat voor nu 2v de beste optie is. En ze zal dan altijd wel wat extra ondersteuning nodig hebben. Dat zie ik ook in mijn omgeving bij andere leerlingen met ASS en volwassenen met ASS. Die zijn er allen op hun manier gekomen of zijn hard op weg om een diploma te halen. Ook op het vwo en de uni.
Dochter zelf wil ook niet afstromen op dit moment, maar atheneum ziet ze wel als optie.

Psycho-educatie loopt nu. We zijn nu een halfjaarlijkse evaluatie aan het inplannen maar het loopt stroef. Dan hoop ik meer te weten te komen over wat er precies besproken is. Voor mij is de wereld van ASS ook totaal nieuw en zoek zelf ook naar handvatten.

Overigens werden de problemen met begrijpend lezen pas zichtbaar na de versnelling van half groep 7 naar groep 8. T/m groep 6 altijd Cito I en hoge II. Ik vraag me nu wel af wat je dan eigenlijk uit een Cito op kunt maken. Niet zoveel in dit geval, denk ik? Of puur een hiaat?

Lastige situatie. Ik snap jullie twijfels. Ik moet bekennen dat ik school ook wel snap. Jullie dochter leert en groeit duidelijk en een route via havo zou wellicht een wat geleidelijker leerproces mogelijk maken en dochter ook kans op succesmomenten geven.
Een klasgenootje van mijn dochter heeft deze stap naar havo ook gemaakt en is juist beter gaan plannen, omdat ze ook meer ruimte in haar hoofd hier voor had.
Maar het blijft een lastige keuze, omdat dit meisje in kwestie cognitief nu wellicht iets onder haar niveau werkt. Maar omdat studievaardigheden haar meer moeite dan gemiddeld kosten, komt de studiebelasting nu op een acceptabeler niveau.

Tegelijkertijd is de wens van je dochter ook belangrijk in deze. Ik zou als ouder vooral kijken naar de belasting en de tijd, die ze aan school besteedt. Zit hier nog ruimte in qua tijd en voor qua haar eigen belastbaarheid?

Ik denk dat we qua belastbaarheid pas echt meer weten als ze in 2vwo zit. We moeten dat ook goed met haar bespreken: dit is wat er in 2vwo van je verwacht wordt, dat is duidelijk meer dan in de eerste klas en er bestaat een kans dat je nadien toch naar 3 havo gaat. Als het zo rauw op haar dak komt, is dat ook niet goed.

Deze week kwamen er een 5,9 binnen voor wiskunde en een 7 voor informatica. Voor wiskunde heeft ze zelf nog een laatste bijles geregeld voor de toets, wat ik echt supergoed van haar vind. Het, voor haarzelf, tegenvallende resultaat kwam doordat ze 1 opdracht niet begreep en daardoor in de stress schoot. Dan blokkeert ze en lukt het niet meer. Ze heeft wel eerst alle andere opdrachten gemaakt, zaken uitgeschreven en de lastige opdracht een paar keer geprobeerd. In dat opzicht zie ik ook groei, een jaar geleden zou ze het bovenstaande allemaal niet gedaan hebben. Dat ze stress ervaart zodra ze een toetsvraag niet gelijk snapt, lijkt me dan wel weer een goede voor de autismecoach. Degene die haar bijles geeft, is ook een slimme dame met vermoedelijk ASS en ook met dit meisje (die inmiddels in het 2e studiejaar op de uni zit) heeft ze hier goede, spontane gesprekken over. Dat is echt fijn.

Het blijft wat je zegt een lastige keuze. We geloven in onze dochter en willen dat ook echt naar haar uitstralen, benoemen ook vaak alle successen die ze heeft behaald. Heeft ze echt nodig. Ik vind het fijn om op het forum te lezen dat meer ouders het lastig vinden om te bepalen in hoeverre je je bemoeit met de school van je kind. Met een kind met een extra uitdaging zoals ASS is dat denk ik nog net iets lastiger. Althans, ik ervaar het als lastiger als ik het vergelijk met zusje van twee jaar jonger die ook slim is maar geen zorgleerling is. Bij haar vind ik het makkelijker loslaten en bepalen wanneer ze het zelf moet oplossen.

Dochter zelf heeft ook wel aangegeven dat havo voor haar betekent in niveau omlaag gaan en dan vindt ze zichzelf falen. Ze legt de lat dus ook hoog voor zichzelf. Op dit moment nog geen ingang gevonden om de voordelen van havo te benoemen, staat ze nu nog niet voor open. Wat voor haar ook een rol speelt, is dat ze Chinees moet laten vallen als ze naar de havo gaat. Ik weet dat er op de havo ook wel ruimte is voor wat verdieping, er is in ieder geval versterkt Engels en Engels ligt haar erg goed, staat ze nu een 9 voor. Bij de schoolkeuze hebben we er trouwens ook rekening mee gehouden dat afstromen een mogelijkheid zou zijn. Er was een categoraal gymnasium dat ons ook erg trok, maar uiteindelijk vonden we een lyceum toch prettiger omdat afstromen dan in ieder geval niet betekent dat je weer van school moet wisselen. Overigens zei dochter dat ze redelijk wat klasgenoten heeft die het atheneum overwegen in de tweede klas.

Dee85 schreef: ↑

vr 02 apr , 2021 10:10 am

Dochter zelf heeft ook wel aangegeven dat havo voor haar betekent in niveau omlaag gaan en dan vindt ze zichzelf falen. Ze legt de lat dus ook hoog voor zichzelf. Op dit moment nog geen ingang gevonden om de voordelen van havo te benoemen, staat ze nu nog niet voor open.

Begrijpelijk dat ze daar nu niet voor openstaat en ik heb ook werkelijk geen idee of het een oplossing voor haar zou zijn. Maar wel jammer dat ze het ziet als gezichtsverlies. Dat vertroebelt de afweging, lijkt me. Ze legt de lat hoog voor zichzelf, maar ze heeft het in mijn ogen juist zo enorm goed gedaan met haar ASS, die tot voor kort nog ongediagnosticeerd was. En nu lijkt het voor haar juist alsof ze faalt, hoe verdrietig moet dat zijn voor haar.

Wat een lastige situatie is het voor jullie

Ik had vroeger dezelfde gedachtegang. Dat was lastig, maar het heeft er ook voor gezorgd dat ik mijn doel behaalde - havo diploma in 5 jaar. Dus er zit ook wel iets positiefs in verstopt. Echter, we moeten het wel in de gaten blijven houden zodat we op tijd zien dat het echt teveel gevraagd is. Ik heb in de schoolgids eens goed gekeken naar eventueel verdiepende mogelijkheden op de havo. Ze hebben een havo plus, dan kan je een sterk vak op een niveau hoger volgen. En er is versterkt Engels. Zo zijn er toch wel wat interessante mogelijkheden op de havo.

Maar ik ben het met je eens dat ze het ondanks haar moeilijkheden door ASS heel goed heeft gedaan. Jeetje wat kan die meid doorzetten.

Ha Dee, we hebben in het oude kletstopic veel geschreven over onze kinderen (onder andere naam). Je dochter doet het hartstikke goed! Fijn ook dat ze goed geland is in deze klas. Als zij het ok vindt zo, dan is het toch prima? Hoe het in de toekomst zal gaan, weet je toch niet. Volgens mij houden jullie het goed in de gaten wat qua belastbaarheid ok is.

Dee85 schreef: ↑

zo 04 apr , 2021 9:58 am

Maar ik ben het met je eens dat ze het ondanks haar moeilijkheden door ASS heel goed heeft gedaan. Jeetje wat kan die meid doorzetten.

Nou, inderdaad. Je doet het vast al, maar ik zou dat ook blijven benoemen als ouders. Een zeer goede eigenschap om te kunnen doorzetten! Goede eigenschappen hebben ook valkuilen. Ik bespreek dit soort dingen weleens met mijn kinderen op basis van de kernkwaliteiten/kernkwadranten (zie google). Kan erg inzichtelijk zijn.

Het blijft gewoon een beetje koffiedik kijken, je weet nu eenmaal niet hoe je kind zich de komende jaren ontwikkelt. En dat maakt ook dat het zo lastig is om nu te bepalen wat de juiste stap is.

Uiteindelijk denk ik dat je vooral moet kijken naar de informatie die je nú hebt. Dochter heeft goede cijfers, voldoende om gewoon naar de 2e klas over te gaan. Ze heeft groei laten zien op verschillende gebieden en jullie zien die groei nog steeds. Zeker als je bedenkt dat ze ook een raar schooljaar achter de rug heeft, met alle coronamaatregelen etc. Verder is ze gemotiveerd om hard te werken, ze wil Chinees blijven doen. Dat zijn allemaal positieve dingen die ervoor pleiten om op de ingeslagen weg door te gaan.

In hoeverre haar ASS een struikelblok gaat zijn, kun je denk ik niet inschatten nu. Want dat is voor elk kind met ASS verschillend. Waar ik naar zou kijken als het mijn kind was: In de 2e klas wordt meer van leerlingen gevraagd, er komen vakken bij, er wordt meer zelfstandigheid verwacht. Dat zal naar alle waarschijnlijkheid betekenen dat ze zich nog meer moet inspannen. Kan ze dat? Wil ze dat? Kan ze overzien wat haar te wachten staat? Kunnen jullie inschatten wat er voor nodig is om dat haalbaar te maken? Want een gezonde balans school(werk)-ontspanning is wel belangrijk. Hoe meer er gevraagd wordt, hoe belangrijker dat er voldoende oplaadmomenten zijn.

Je kunt ook gewoon naar de 2e klas gaan en haar de kans geven om te laten zien dat ze het kan. Mocht het niet lukken, dan kan afstromen altijd nog. Zolang zij zich daar ook maar van bewust is.

Ik denk dat we het beste nu een inschatting kunnen maken van wat er volgend jaar verwacht wordt en hoe we er voor kunnen zorgen dat er een balans blijft tussen werken voor school en ontspannen. Daarbij nemen we dan ook de autismecoach mee - die kan dochter dingen leren waardoor ze efficiënter kan werken bijvoorbeeld en dat levert weer meer ontspanning op. Denk dat het nu nog te vroeg is om voor havo te gaan omdat dochter nog steeds groei laat zien. Die havo kan altijd nog. En we weten nu het effect van de autismecoach ook nog niet.

Bedankt voor al jullie meedenken, ik overzie daardoor de situatie zelf ook beter.

Lijkt me een gezonde strategie Dee.

@Dee85 je hebt gelijk: koers bepaald, stappen zijn helder en bijsturen kan altijd nog.

Wij hebben volgende week een mentorgesprek met ons menneke erbij. Ze zijn al druk bezig met voorbereiden want hij mag als eerste vertellen hoe het gaat wat hij heeft geleerd en waar hij aan wil werken.

Als voorbereiding had hij een gesprek met de mentor en zijn maatjescirkel. Aan de hand van een soort praatplaat met allemaal bakkers in een soort heel Holland bakt achtingen setting mochten ze benoemen hoe ze hun maatjes zien werken op school: de chaos bakker, de creatieve bakker, de gestructureerde bakker enz enz. En dus ook benoemen waarom ze dat vonden en wat het aan positieve en uitdagingen met zich mee bracht.
Super leuk en goed vond hij zelf ook.

Ben benieuwd wat het volgende week gaat brengen.

Anne72

Wat een leuke en ook constructieve manier om elkaar feedback (te leren) geven. Hopelijk een goed mentorgesprek volgende week.

Wij hebben gister twee 10 minutengesprekken gehad met de docenten van geschiedenis en aardrijkskunde.
De mevrouw van geschiedenis klonk ontzettend aardig. Ze had veel positiefs te melden, ze ziet duidelijk groei bij oudste t.o.v. vorig jaar. Ze gaf ook eerlijk aan dat ze niet zo goed weet waardoor dochter toch niet zulke hoge cijfers haalt voor geschiedenis. Gezamenlijk zijn we tot de conclusie gekomen dat dochter erg onzeker is. Als het antwoord niet direct in haar opkomt, klapt ze dicht (heeft ze ook bij andere vakken). Ze lijkt het ook lastig te vinden om gedachten de ordenen op papier. Als je haar een vraag stelt, zie je haar denken en alle gedachten over elkaar heen buitelen. Docent ziet dat dochter in staat is om verbanden te leggen tussen verschillende begrippen. Ze denkt dus ook zeker dat ze het vak op dit niveau kan.
Maar ook deze docent gaf als tip om meer te lezen - daarbij maakt het echt niet uit wat. Al leest ze stripboeken.

De docent van aardrijkskunde merkte ook op dat ze het vak moet aankunnen op dit niveau, maar dat ze juist wat moeite had met verklarende vragen. Begrippen zitten er goed in, maar hoe je dat met elkaar verbindt is nog wat lastig. Hij gaf als tip om haar tijdens het overhoren vooral verklarende vragen te stellen. Dat doen we meestal, maar het lukt niet altijd omdat dochter dus dichtklapt als ze het niet weet. Dan kan ze ook nogal eens boos worden.

Al met al dus verrassend positief, kreeg bij beiden niet de indruk dat ze afstromen noodzakelijk vonden.

Dee85 schreef: ↑

do 08 apr , 2021 7:10 am

Wat een leuke en ook constructieve manier om elkaar feedback (te leren) geven. Hopelijk een goed mentorgesprek volgende week.

Wij hebben gister twee 10 minutengesprekken gehad met de docenten van geschiedenis en aardrijkskunde.
De mevrouw van geschiedenis klonk ontzettend aardig. Ze had veel positiefs te melden, ze ziet duidelijk groei bij oudste t.o.v. vorig jaar. Ze gaf ook eerlijk aan dat ze niet zo goed weet waardoor dochter toch niet zulke hoge cijfers haalt voor geschiedenis. Gezamenlijk zijn we tot de conclusie gekomen dat dochter erg onzeker is. Als het antwoord niet direct in haar opkomt, klapt ze dicht (heeft ze ook bij andere vakken). Ze lijkt het ook lastig te vinden om gedachten de ordenen op papier. Als je haar een vraag stelt, zie je haar denken en alle gedachten over elkaar heen buitelen. Docent ziet dat dochter in staat is om verbanden te leggen tussen verschillende begrippen. Ze denkt dus ook zeker dat ze het vak op dit niveau kan.
Maar ook deze docent gaf als tip om meer te lezen - daarbij maakt het echt niet uit wat. Al leest ze stripboeken.

De docent van aardrijkskunde merkte ook op dat ze het vak moet aankunnen op dit niveau, maar dat ze juist wat moeite had met verklarende vragen. Begrippen zitten er goed in, maar hoe je dat met elkaar verbindt is nog wat lastig. Hij gaf als tip om haar tijdens het overhoren vooral verklarende vragen te stellen. Dat doen we meestal, maar het lukt niet altijd omdat dochter dus dichtklapt als ze het niet weet. Dan kan ze ook nogal eens boos worden.

Al met al dus verrassend positief, kreeg bij beiden niet de indruk dat ze afstromen noodzakelijk vonden.

Zou het kunnen dat het probleem zit in het onderscheiden van hoofd- en bijzaken? Als je alle details even belangrijk vindt, is het lastig om te bedenken waarmee te beginnen en wat wel en niet te vermelden. Komt veel voor bij ASS.

Zou goed kunnen hoor Pompom. We staan op het punt dat uit te zoeken met de autismecoach.
Ik weet wel dat ze echt overspoeld kan worden door gedachten en veel opties ziet. Dat heeft ze zelf ook aangegeven.
Je merkt het ook aan hoe ze praat. Als ze en verhaal vertelt, begint ze vaak opnieuw en telkens komt er dan een stukje informatie bij. Ze voegt er dan ook steeds meer details aan toe. Dat zou kunnen wijzen op moeite met onderscheiden hoofd -en bijzaken.

Alweer even geleden dat ik hier ben geweest. Lees veel herkenbare dingen, herkenbaar voor mijn dochter maar ook voor mijn zoon( huiswerk wel maken maar vergeten in te sturen). Havo advies krijgen terwijl hij makkelijk VWO zou kunnen doen, maar te beknopt is in zijn werk. Hij doet wat nodig is en wat letterlijk van hem wordt gevraagd. En waarom zou je dan dat stapje extra zetten?

Afgelopen twee weken heb ik samen met mijn dochter in het ziekenhuis doorgebracht. Gelukkig zijn we nu weer thuis maar zie haar nog niet naar school gaan voorlopig. Inmiddels heeft ze 3 weken gemist en ik hoop dat ze eind volgende week of de week erna weer iets online zou kunnen meepakken. Heel veel contact gehad met haar betrokken mentor en ze zijn bezig om een plan op te stellen voor haar om haar weer te betrekken bij school. Probleem bij haar is dat het afstandsonderwijs niet zo werkt ( mogelijk ADD). Weer gezond worden staat nu vooral op het programma maar hoop dat ze niet te grote achterstand gaat oplopen wat school betreft.

Beterschap voor je dochter Jess!

Wij hebben gesprek gehad met coach van dochter. Hij gaf aan dat het goed was dat we aan de bel trokken omdat K. het nu wel redt maar met deze instelling onherroepelijk vast gaat lopen. Is het niet volgend jaar dan wel in de 3e. Hij gaat er samen met K. aan werken om te kijken hoe zij wel hulp gaat accepteren/vragen en hoe ze het beste kan plannen.
Ondertussen had K. een biologie toets waar ze een volledige black-out kreeg. Ze verwacht daar dus haar eerste onvoldoende voor.
Verder hoorden we dat er meer leerlingen iets achterlopen, dat we ons daar geen zorgen over hoeven maken. Deels is dat normaal voor deze tijd in de brugklas, deels veroorzaakt door de combi online/fysiek les waardoor de roosters ietwat onoverzichtelijk zijn. En dat door die combi en de coachgesprekken online de leerlingen nu helaas toch minder in beeld zijn dan wanneer de coach de leerlingen wekelijks zien bij coachgesprek en daarnaast paar keer per week in hun fysieke les (coach van K. is ook haar Engels docent, fysiek heeft ze nu 1x per 2 weken fysiek Engels, rest online). Dus ook daarom was hij blij dat wij mail stuurden. Na de meivakantie vervolg gesprek.

Wat heftig, Jess. Veel beterschap. Inderdaad is weer gezond en sterk worden nu even het belangrijkst.

Petrak, herkenbaar. Bij ons geeft de mentor ook aan dat ze minder zicht heeft op de kinderen doordat ze ze minder vaak ziet. Benieuwd wat de school voor K kan betekenen.

Jess, veel sterkte en beterschap voor jou en je dochter. Wat een lastige situatie voor haar en jou.

Ook hier zijn de mentoren gefrustreerd dat ze niet genoeg zicht hebben op hoe het met de leerlingen gaat. Ze proberen wat ze kunnen door individuele mentorgesprekken en ook is er een extra klassikaal mentoruur per week toegevoegd. Of eigenlijk twee, want de klas is natuurlijk in tweeën gesplitst.

De brugklasleerlingen hebben hier vaste lokalen, de docenten pendelen heen en weer. Ze zitten met z’n veertienen in een immens biologielokaal waar ze zich helemaal hebben gesetteld. Ze gaan 2-3 dagen per week naar school, dochter lijkt al helemaal gewend aan deze nieuwe realiteit.

Zelf zit ik er een beetje doorheen, zowel mijn man en ik zitten vanwege covid al een tijd in een situatie waarin we worden overvraagd op ons werk en ook het thuisonderwijs heeft zijn tol geëist. Het is nu echt blik op oneindig en verstand op nul. Maar het duurt wel lang allemaal

O ja, dochter vertelde mij dat een klasgenoot van haar de tweede klas helemaal gaat overslaan! Hij gaat rechtstreeks vanuit de brugklas naar de derde. Bij mij komen dan meteen allerlei vragen op, zoals hoe dat dan gaat met Duits en Nask en Grieks, maar dochter had daar verder geen info over helaas.

Inde, wat rot dat jullie er zo doorheen zitten. Het duurt en het duurt ook maar. Word je weer lekker gemaakt met versoepelingen, maar uiteindelijk gaat het nooit door. Ik hoop dat jullie een beetje de rust kunnen bewaren. Gelukkig dat je dochter wel redelijk gewend lijkt aan de nieuwe situatie.

Hier kwam net een 3 binnen voor een open boek toets van Engels. Ben benieuwd wat hier niet goed ging. Ik vrees dat ze straks of heel boos, of huilend thuis komt. Gemiddeld stond ze voor Engels een 9. Zou dit dan ook een kwestie van leesvaardigheid zijn? We zullen het gaan zien.

@Dee: Een open boek toets stond voor mijn zoon altijd gelijk aan "je hebt het boek erbij dus je hoeft niet te leren, alleen op te zoeken" . Ik kon uitleggen tot ik een ons woog dat het dan wel fijn is dat je de stof enigszins kent en dat je weet waar je dingen in dat boek kunt vinden. Maar dat vond hij overdreven.
Misschien heeft je dochter de toets onderschat omdat ze het boek erbij mocht houden?

Ja, ze heeft het onderschat. En het bleek dus geen open boek toets te zijn - zij zegt dat ik het verkeerd begrepen heb, maar goed, de waarheid zal in het midden liggen. Ze zei eerst dat ze een black out had maar na doorvragen bleek dat ze het boek een paar maanden terug met de klas heeft gelezen en daarna niet meer. Dat 'lezen' van het weekend was doorbladeren.

Lesson learned, denk ik zo.

Beterschap voor je dochter Jess en voor Inde heel veel sterkte.

Dee, lastig is dat, dan heeft ze eigenlijk niet goed doorgehad hoe de toets gemaakt zou worden. Een wijze les inderdaad. Hier loopt oudste er soms ook tegenaan dat hij niet goed weet hoe ze gaan toetsen en hij dus ook niet weet wat en hoe hij moet leren. Oudste krijgt daar stress van en doet dan teveel. Mijn middelste zou het waarschijnlijk net als jouw dochter aanpakken.

Ik heb wel meegelezen, maar het gaat soms zo snel dat ik het op mijn telefoon wat lastig vind om overal op te reageren. Met oudste gaat het goed. Hij vindt het om en om thuis en school heerlijk, al zijn de lessen online soms lastig te volgen doordat de docent meer bezig is met de klas. Oudste heeft laatst zijn eerste onvoldoende gehaald. Hij vond dat echt heel moeilijk en hij begreep het niet, want hij had goed geleerd zei hij. Oudste heeft zelf de docent gemaild en gevraagd of hij zijn toets mocht inkijken. Gisteren heeft hij op school met zijn docent de toets teruggekeken. Daar bleek dat hij maar 3 fouten gemaakt had. Het duurde even en toen kwamen ze erachter dat ze hem met een andere leerling (zelfde voornaam) verward had. Oudste kwam dus erg blij thuis. Ik vind het fijn voor hem hoor, maar hij wil alles zo goed doen dat ik hem graag had laten ervaren dat een onvoldoende niet het einde van de wereld betekend.

Dochter hier kwam weer thuis met twee keer een 3.
Een opdracht vergeten in te leveren omdat de spullen voor die opdracht thuis en op school lagen.
Een opdracht niet ingeleverd omdat ze hem niet snapte.

Ik ben nu echt op het punt dat ik hier mijn handen vanaf trek. Zoveel energie ingestoken van de kante van school en van onze kant en dan doet ze het weer op exact dezelfde manier als vorige periode. Enorm frustrerend en ik heb het idee dat school en wij nu harder lopen dan dochterlief zelf. Dat zou niet de bedoeling moeten zijn en dat heb ik haar ook uitgelegd.

Dee85 schreef: ↑

do 22 apr , 2021 10:17 am

Dochter hier kwam weer thuis met twee keer een 3.
Een opdracht vergeten in te leveren omdat de spullen voor die opdracht thuis en op school lagen.
Een opdracht niet ingeleverd omdat ze hem niet snapte.

Ik ben nu echt op het punt dat ik hier mijn handen vanaf trek. Zoveel energie ingestoken van de kante van school en van onze kant en dan doet ze het weer op exact dezelfde manier als vorige periode. Enorm frustrerend en ik heb het idee dat school en wij nu harder lopen dan dochterlief zelf. Dat zou niet de bedoeling moeten zijn en dat heb ik haar ook uitgelegd.

Ik snap je helemaal, ik zat begin dit kalenderjaar ook op dat punt met mijn dochter. Streng toegesproken dat ze van míj geen tto gymnasium hoeft te doen maar dat ze als ze dat zelf wil, ze er zélf tijd en moeite in moet steken. Kwartje leek te vallen, maar niet voor lang, want ook nu weer onvoldoendes (toevallig ook 3’en) want “ja, ik had niet goed genoeg geleerd”

Ik trek mijn handen er niet vanaf maar pfff, ik word hier wel erg moe van.

Bij jouw dochter kan het misschien ook ASS gerelateerd zijn? Niet dat dat het beter maakt voor jou, maar misschien toch ook onmacht en niet alleen onwil?

Je hebt die wel bekende dip na de kerstvakantie tot pakweg begin lente.
Volgens mij kunnen ouders die ook krijgen. Even he-le-maal klaar mee. ASS of niet.

Heb iets in dezelfde strekking als wat jij zei, gezegd tegen mijn dochter en dan is het 'ja, ik wil op vwo blijven'. Vervolgens blijven we ons er toch weer tegenaan bemoeien en dan zie je dat het geen effect heeft gehad, vraag je je af of je het nou wel goed hebt gedaan en wat je dan zou moeten doen. En of je dat dan wel wilt. Ze lijkt nu ook totaal niet onder de indruk van die drieën. Ze zit gewoon vrolijk Youtube filmpjes op haar kamer te kijken boven. 't Is mijn eerste puber, ik moet dat pubergedrag ook nog een beetje leren doorgronden. En soms weet ik gewoon oprecht niet waar het nou aan ligt. Ik was ook een chaotische puber die alles tot het laatste moment uitstelde, maar ik ben echt nooit wat vergeten in te leveren. Ik heb ook nooit iets niet ingeleverd omdat ik het niet snapte. Hoe komt dochter dan tot zo'n besluit? Haar beste vriend in de klas is notabene een enorme whizkid en die heeft al eens eerder geholpen met een opdracht die ze niet begreep. Die ene drie was namelijk voor informatica.

Onderschat inderdaad niet hoe moeilijk het is voor iemand met een ASS om dingen te veranderen. Vaak is daar veel vaker (denk aan 20 tot 50 keer) neusstoten en proberen voor nodig dan bij neurotypische leeftijdgenoten.
Dus juist blijven ondersteunen, anders ga je ook geen vruchten plukken van je investering in het verleden.

Dee, heeft ze nog huiswerkbegeleiding? Wordt ze al begeleid door de autismecoach? In dat geval zou je toch verwachten dat er tijdens huiswerkbegeleiding of coaching op een rijtje wordt gezet wat het huiswerk (inclusief inleveropdrachten) is, dat er een planning met haar wordt gemaakt en dat ze wordt geholpen bij het uitvoeren van de planning? Een kind met ASS kan dat langer nodig hebben en het kan heel fijn zijn als de ouders daar minder mee belast worden. Eigen verantwoordelijkheid kan een kind alleen nemen als het de vaardigheden heeft die nodig zijn om verantwoordelijkheid te kunnen nemen....

Dee85 schreef: ↑

do 22 apr , 2021 11:16 am

Je hebt die wel bekende dip na de kerstvakantie tot pakweg begin lente.
Volgens mij kunnen ouders die ook krijgen. Even he-le-maal klaar mee. ASS of niet.

Echt heel begrijpelijk en ook herkenbaar. De vorige keer dat ik hier schreef zat ik er ook helemaal doorheen, nu heb ik toch weer wat veerkracht gevonden. Dat gaat jou ook weer lukken!!

Hier kwam zonet toevallig een oppeppende mail van de mentoren, waarin we als ouders een hart onder de riem gestoken kregen en waardering werd uitgesproken voor de taken die de ouders tijdens de lockdown op hun bord gekregen hebben. Ik denk dat velen er doorheen zitten.

Bij huiswerkbegeleiding krijgen we dagelijks een samenvatting van wat ze heeft gedaan. En daar staat nooit iets over het inleveren van opdrachten voor een cijfer (dochter communiceert dat blijkbaar niet. Schrijft ook nog steeds niks op in een agenda. Die heeft ze wel). Gisteren stond er zelfs dat dochter het gevoel had dat het wel in orde kwam en dat vader dan nog ging overhoren 's avonds (ben gisteravond zelf tot elf uur aan het werk geweest). En dan hoor ik bij thuiskomst dat de stof voor de twee toetsen waar ze voor geleerd had, er helemaal niet zo goed in zaten. Dus ze vertelt bij hwb een ander verhaal dan dat we hier zien.
Autismecoach start na de meivakantie. Ik moest ook belachelijk lang wachten op een evaluatie van de thuisbegeleiding. Dat gesprek heb ik gister gehad en zo de zorg van thuisbegeleiding op die van school afgestemd.

Ontzettend lastig en frustrerend als wat je zegt en doet wel wordt opgepikt als je het er over hebt maar je het niet terug ziet in gedrag: dat herken ik. Inderdaad los van hoe dat komt: of het past bij puberbrein of ASS.

Wat ik ook lees en wat vaker terug komt is dat een aantal van jullie heel hard aan het werk is om het goed te laten gaan,er dicht bovenop zitten en veel tijd en energie in steken. Dan is het nog rotter als het niet lijkt te helpen. En als de reactie van het kind in kwestie onverschilligheid uitstraalt dan snap ik het gevoel van je handen er vanaf en laat maar gaan.

Tegelijkertijd denk ik dat het niet helpend is om zo van heel dichtbij naar helemaal los laten te gaan. De meeste tieners zijn al zo zoekende en hebben stabiele ondersteuning nodig. Iemand die altijd op dezelfde afstand is en in verbinding blijft. Soms even een steuntje in de rug, soms naast je met een hand op je schouder en soms met jou hand in die van je kind iets vooruit om het pad te wijzen. Maar niet duwend, en niet sleurend. Maar ook niet in eens afwezig en afwijzend. Maar altijd in verbinding en met vertrouwen.

Ook hier worden deadlines gemist, gemaakt werk niet ingeleverd en soms het verkeerde geleerd. Dat is niet om mij te pesten, sterker nog dat gaat niet om mij. Het is zijn puberbrein, verkeerde prioriteiten of te grote verleidingen. Dus ik hoor het aan. Constateer dat het niet handig is. Vraag hoe het komt en wat er nog te doen is. Evt doe ik een suggestie en verder laat ik het bij hem. Dat scheelt mij veel frustratie. En als een soortgelijk drama zich aan doet dan spiegel ik even wat ik zie gebeuren.

Gaat hij het hiermee redden. Geen idee. Maar ik wel. En onze relatie ook.

Anne72

Je hebt een punt hoor. Ik was gewoon enorm gefrustreerd. Heb dat niet aan dochter laten merken. Het vergt soms gewoon zoveel energie. En ik was ook niet op m'n best na een korte nacht. Natuurlijk helpt het niet om dan mijn handen er vanaf te trekken maar ik was het even helemaal zat. Niets menselijks is mij vreemd. Morgen een nieuwe dag met nieuwe kansen. En een telefonische afspraak met de hwb.

Altijd fijn dat er goede inhoudelijke reacties en begrip op het forum te vinden is. Dit meiske houdt ons lekker bezig en dat is altijd wel zo geweest.

Dee85 schreef: ↑

do 22 apr , 2021 10:17 am

Dochter hier kwam weer thuis met twee keer een 3.
Een opdracht vergeten in te leveren omdat de spullen voor die opdracht thuis en op school lagen.
Een opdracht niet ingeleverd omdat ze hem niet snapte.

Ik ben nu echt op het punt dat ik hier mijn handen vanaf trek. Zoveel energie ingestoken van de kante van school en van onze kant en dan doet ze het weer op exact dezelfde manier als vorige periode. Enorm frustrerend en ik heb het idee dat school en wij nu harder lopen dan dochterlief zelf. Dat zou niet de bedoeling moeten zijn en dat heb ik haar ook uitgelegd.

En toch hè ... als dit voortkomt uit onvermorgen (plannen, organiseren, timemanagement; belangrijke executieve functies die bij ASS niet altijd even geweldig ontwikkeld zijn) dan is het wel zuur als ze er op afgerekend wordt terwijl ze mogelijk wel haar best doet. Is de ASS-coach al gestart? Die kan zich namelijk ook richten op dit soort zaken, en handvatten bieden die kunnen helpen om meer grip te krijgen op zaken.

Edit: ik had de laatste reacties nog niet gelezen . Hopelijk wil school dochter nog wat tijd gunnen, want de coach heeft natuurlijk ook tijd nodig om de gebruiksaanwijzing van dochter te vinden en om een band met haar op te bouwen.

Geeft niet.
Ik hoop ook dat ze dat extra beetje tijd nog krijgt. Want het zou inderdaad zonde zijn. Denk vaak aan wat de mentor zei: het is jammer dat ze op havo en vwo geen leerwegondersteuning hebben.

Anne72 schreef: ↑

do 22 apr , 2021 7:01 pm

Wat ik ook lees en wat vaker terug komt is dat een aantal van jullie heel hard aan het werk is om het goed te laten gaan,er dicht bovenop zitten en veel tijd en energie in steken. Dan is het nog rotter als het niet lijkt te helpen.

Zeker waar voor mij wat je hier zegt. Het coronajaar heeft daar natuurlijk niet bij geholpen, omdat een groot deel van het onderwijs hier thuis heeft plaatsgevonden, terwijl school geen aandacht besteedde aan leren leren en mijn dochter uitgerekend daar begeleiding in nodig had. School begint (!) nu na de meivakantie met leren leren en plannen. Hopelijk gaat dat helpen, ik ben er echt meer dan klaar voor om dit deel van de begeleiding los te laten. Mijn overbelasting op het werk helpt ook niet mee, ik ben nu voor het eerst dit jaar een paar dagen vrij maar ik kan me er niet goed aan overgeven omdat ik bang ben dan dadelijk niet meer in actie te kunnen komen! Niet goed, ik weet het. Mijn man zit helaas in dezelfde omstandigheden.

Hi allemaal, lees wel eens mee maar niet echt geschreven. Hier ook een dame die in de brugklas/eerste klas zit. Ik vind het lastig voor die eerste klassers de Corona situatie. Niet eens zozeer voor wat betreft het leren - maar moet ook bekennen dat ik daar heel weinig van meekrijg en een heel stuk meer op afstand sta dan wat ik hier soms lees. Ik maak me zorgen over het sociale. Ook dat lees ik hier natuurlijk wel. Bij mijn dochter is de klas in tweeën gesplitst. Dochter is zonder schoolvriendinnen naar deze (gymnasium)klas gegaan. Ze had gelukkig wel snel 2 contacten gelegd en 2 meisjes ziet ze nog met enige regelmaat buiten school. Zo eens in de twee weken maar de dames wonen niet in de buurt en dochter zelf ook een half uur fietsen van school. Contact met de oude schoolvriendinnen vervaagt logischerwijze - die zijn naar andere scholen gegaan en we zijn ook wel echt voorzichtig met afspreken. Houden ons aan de regels en beperken binnen afspreken. Maar het is ook echt niet zo dat ze daardoor veel af moet houden. Ze kijkt nu veel teveel naar schermen. Mijn insteek was dat ik dat redelijk laat gaan. Zoveel is er ook niet wat wel mag al wordt dat meer nu buiten afspreken weer kan. School organiseert eigenlijk alleen extra’s voor kinderen die mogelijk blijven zitten of onvoldoendes halen. Zou zo graag willen dat dochter ook een keer extra naar school mag in kleinere groepen zoals wel gebeurt als de schoolresultaten erom vragen. Zou voor mijn gevoel zo goed zijn om de motivatie terug te vinden of om een keer weer kinderen uit het andere deel van de klas te zien die op de andere dag naar school gaan. Ook om haar contacten daar nog een beetje te onderhouden. Ze heeft een meisje uit de andere groep waar ze in t begin wek eens iets mee deed sinds december niet gezien. Wel een keer gevraagd te komen maar meisje mocht toen niet vanwege Corona wat ik goed snap. Nu voelt t contact denk ik voor dochter al zo verwaterd dat ik er nooit meer iets over hoor. Het is een lang verhaal geworden maar ben benieuwd of er herkenning is. Groet, Noelle

Noelle, heb je al contact opgenomen met de school van je dochter? En dit aangekaart? Heb dat voor mijn dochter ook gedaan. Ze heeft prima cijfers zonder dat ze zich daar echt voor moet inzetten, maar het thuisonderwijs en schermonderwijs doen haar gewoon geen goed. Ze maakt huiswerk dan niet, raakt afgeleid en heel lusteloos. En mist daardoor dingen. En dan het gemis van het sociale contact nog. Toen ik dit heb aangekaart bij haar mentor is daar eigenlijk gelijk actie op ondernomen. Eerst mocht ze 2 dagen fysiek naar school, maar inmiddels gaat ze dagelijks( haar klas is in twee groepen gesplitst en zij en een klasgenoot maken deel uit van beide groepen).
Het blijft heel lastig allemaal in deze tijden.

Mijn dochter is inmiddels aardig opgeknapt en gaat vanaf de 10e weer volledig naar school. Ze is dan in totaal 7 weken niet op school geweest( incl vakantie). Er waren al een aantal leerkrachten die haar voor de eerste week school na de vakantie toetsen wilden laten inhalen. Daar heeft haar mentor een stokje voor gestoken. Eerst maar eens gewoon weer meedraaien en haar plekje vinden.

dank Jess voor je reactie. Ik heb inderdaad contact gezocht met school. Maar zonder succes. Kreeg in eerste instantie terug dat ik me geen zorgen hoefde te maken omdat het heel goed gaat met de cijfers van mijn dochter - heb uiteraard aangegeven dat ik dat ook zie maar dat ik toch zorgen heb en zie dat deze periode met het eerst niet en later maar beperkt naar school kunnen haar geen goed doet: ook de lusteloosheid die er nu is benoemd terwijl ze eerst echt geïnteresseerd was. School zou kijken of er ook iets extra’s kon worden geregeld maar niets meer op gehoord. Ik ga na de meivakantie nog maar een keer vragen.

@Inde: klinkt pittig zo alles bij elkaar. Ik wens je veel sterkte en hopen datschool goede leren leren steun gaat bieden. Wij boffen maar met school die de workshops over leren leren en de ondersteuningskassen juist door heeft laten gaan. Daar heeft ons menneke veel aan gehad.

@Noelle Goed van je dat je aandacht vraagt voor het sociale en ik zou er na de vakantie zeker achteraan gaan. School is meer dan alleen cognitief leren. .

Dat vele schermen herken ik. Het is hier wel een sociaal gebeuren: ze spelen bijv Minecraft in dezelfde wereld (ze hebben in groepje van ons meisje zelfs geld samengelegd zodat een minder draagkrachtig meisje ook mee kan doen). Ook huiswerk maken gaat in teams of met whatsapp bellen. Niet eens dat ze dan steeds praten maar je kunt wel wat zeggen of even wat vragen.

In je verhaal lees ik niets over sporten of andere vrije tijdsbesteding. Zeker scouting brengt hier veel sociale contacten. En het is even van het scherm af. Veel clubs staan ook open voor nieuwe (tijdelijke) leden nu binnensporten niet kan. Hoorde ik bijv over atletiek.

Wat vindt je dochter er zelf van. Kunnen jullie het er samen over hebben.

Anne72

Noelle, inderdaad goed dat je er weer achteraan gaat. Je dochter heeft meer nodig en daar is ook een rol voor school weggelegd.

Jess, fijn dat je dochter weer is opgeknapt!

Hier wordt er ook veel achter een scherm gehangen, maar er is de afgelopen dagen ook buiten gespeeld. Hier is het jammer dat dochter niet echt leeftijdsgenootjes in de buurt heeft - iedereen is 11 of jonger, zit nog op de basisschool, etc. De aansluiting is er niet zo.

Dank Anne en Dee. Helpt zeker. Ik denk nav opmerking Anne dat het er niet over praten misschien wel grootste probleem is. Ze is moeilijk aanspreekbaar en dat is eigenlijk sinds december van kwaad tot erger gegaan.... het is idd ook wel met een groepje allemaal on line zitten en dan samen praten over huiswerk en opdrachten. Maar met en de online lessen en idd ook minecraften en netflixen is het heel veel en lijkt de niet online wereld steeds minder interessant. Er wordt ook nog gesport gelukkig en dat vindt ze gezellig/ richting vriendinnen wordt er nog wel gecommuniceerd. Maar het is ook de hele houding. En hobbies als tekenen krijgen minder aandacht. Het lijkt wel hoe minder ze naar buiten hoeft hoe minder ze tot iets komt. En als ze wel naar school gaat is de balans ook al heel anders. En idd Dee, ik vind ook dat school hier een rol heeft. Gaat je dochter uit zichzelf naar buiten? wij moeten hier enorm aandringen wil ze überhaupt haar eigen kamer verlaten....gelukkig gaan we in de meivakantie een weekje weg naar ander deel van het land n zullen we hopelijk veel buiten zijn...en ik ga toch maar weer strengere regels instellen voor online maar vind dat ook moeilijk. Want idd: ook veel voor school en met vriendinnen is online.

Dat thuisonderwijs is ook lastig voor veel kinderen, het helpt allemaal niet mee. Er zal ook vast weer een tijd komen dat ze weer hele dagen naar school gaan. Ik denk dat dit zeker fijn is voor kinderen die een drempel over moeten om contact te maken met anderen; of het nou gaat om vrienden of docenten om hulp vragen bijvoorbeeld. Ben je dagelijks onder de mensen, dan gaat dat denk ik makkelijker.
Ik zit zelf ook beduidend meer voor een scherm, omdat er gewoon weinig te doen is. Ik zou zo graag naar een museum of pretpark met de kinderen gaan, maar helaas. Het weer heeft ook nog niet heel erg meegeholpen als het gaat om buitenactiviteiten. Als het mooi weer is, zijn wij hier thuis allemaal veel meer buiten de deur te vinden.

Dochter neemt niet gauw het initiatief tot afspreken. We stimuleren het soms wel, maar niet heel de tijd. We vertrouwen erop dat ze dat uiteindelijk zelf wel gaat kunnen en ze krijgt er ook hulp bij van de begeleiding thuis. Ze lift nu vooral mee op haar 2 jaar jongere zusje, die wat dat betreft vaker het initiatief neemt. En dat is prima zo. Onlangs heeft oudste wel afgesproken met een klasgenoot buiten school, hartstikke leuk voor haar en we hebben haar daar ook echt voor geprezen.

Dat scherm hangen is denk ik bij veel mensen bekend. En kan iemand mij uitleggen waarom er zo GESCHREEUWD moet worden als ze samen minecraften?

Onze kinderen zijn gewend regelmatig mee te gaan wandelen met onze honden. Normaal gesproken laat ik ze vrij in of ze mee gaan, maar nu vind ik het ook voor hun ogen gewoon belangrijk dat ze genoeg buiten komen, dus moeten ze meer mee. Overigens ook een mooie manier om bij te kletsen.

Dochter is momenteel druk met het beleren van een Shetlander voor een jonger vriendinnetje. Het is een soort project met voldoende uitdaging

Hier een dochter die op paardrijden zit en ik kan me goed voorstellen dat het een uitdaging is. Eigenwijze beestjes.

Heb vanmiddag dochter meegenomen op sleeptouw naar de kringloopwinkel en supermarkt. Is ze er toch even uit geweest.

Leuk te lezen hoe jullie je kids meenemen/krijgen op sleeptouw. En kan me helemaal voorstellen dat wandelen en bijpraten een mooie combinatie is. Ga zelf ook maar actiever proberen haar ‘te mobiliseren’. Maar voorlopig krijg ik weinig uit haar en met mij op stap staat zeker niet boven aan haar wensenlijst.

@Noelle: wij hebben het bij ons menneke omgedraaid: in plaats van een maximum tijd op een scherm, gaat hij op doordeweekse dagen een uur offline en in het weekend twee uur. Dat is dus echt schermpjes inleveren en iets anders doen. Vraagt wel om discipline van ons om er aan te denken.

Wat ze hier leuk vinden om te doen is geocachen tijdens het wandelen of fietsen.

Ook hier werkt het goed om bij te praten en te kletsen tijdens het wandelen. Heb wel gemerkt dat het een valkuil is om dan toch over de dingen te beginnen die moeizaam lopen of waar zorg zit. Iets wat ik ook merkte in gesprekken met mijn man toen we samen druk waren met werk en het draaiende houden van het gezin. Voor je het weet is een wandeling een huisvergadering van de familie bv. En toen ik zorg had over ons menneke op school. Dat werd een “ coachingsgesprek” vol goed bedoelde adviezen met een beetje pech afgesloten mat een dit was een goed gesprek gevoel terwijl het misschien wel meer een monoloog was. Gelukkig gaf hij me dat wel terug. Kunnen we het dan niet over school hebben... Ai. In plaats daarvan probeerde ik onderwerpen aan te snijden waar hij meer mee bezig is. En gek genoeg die vragen op de labeltjes van de thee deden het ook goed: hier staan er veel: https://www.vraagzin.nl/2017/01/alle-te ... k.html?m=1
En vandaaruit komen dan ook wel weer andere onderwerpen aan bod.

Verder is naar buiten gaan leuker met goede catering: soms een ijsje gaan halen, maar ook een fruitsalade of knabbelgroente.

Anne72

Dochter gaat ook alleen maar mee naar de super omdat ze dan noodles krijgt.
Praten gaat al lopende ook makkelijker hier. Echt over uiteenlopende onderwerpen, maar zelden over school-gerelateerde zaken eigenlijk. Ook weleens lekker.

Leuk te lezen hoe jullie de kinderen aan de praat krijgen. En leuk die thee zakjes vragen. Ik merk idd dat vragen als hoe was je dag niet erg goed werken. Hebben jullie kinderen vanaf dit weekend ook vakantie? Ben we vooral zelf aan toe en hopelijk wordt dochter dan ook vanzelf wat spraakzamer richting ons. Gelukkig is ze dat wel naar haar zusjes. Over school praat is sowieso niet snel. Heb dat leren loslaten ook al bij oudste. Ik zie ook wel met regelmaat in magister staan dat dingen niet zijn ingeleverd (gaat hier zelden om dingen wat je cijfers voor krijgt maar staat wel in magister). Ze bekende laatst wel dat ze een boek al weken kwijt was wat ik vervelend vond en heb er ook bijgezegd dat ze dat echt eerder moest zeggen. Ik vind het niet zo lastig dat te laten gaan maar is waarschijnlijk ook makkelijk(er) als het zich niet terug laat zien op de cijferlijsten.al
Blijft het uiteraard irritant - zo hoorde ik haar van de week ook tegen zus zeggen dat ze al 3 weken lang haar huiswerk Grieks was vergeten en ze er nu eigenlijk weinig meer van snapte. ik denk wel dat het hier ook geen zin is. Ik heb gelezen Dee dat het jouw dochter ook overkomt maar zij echt wel graag wil maar het oprecht vergeet. Hier is het volgens mij meer geen zin.

Ik vraag wel eens: is er iets gebeurd dat ik echt moet weten. En: is er iets gebeurd waarvan je denkt dat ik het wil weten.

Anne72

Nee het is zeer waarschijnlijk geen opzet.
Zo moet ik ook elke dag een paar keer zeggen dat haar beugel ib moet. Die moet ze 16u per dag dragen. Maar blijft ook lastig. Ortho had haar aangesproken daarop omdat hij zag dat haar tanden weinig rechter waren gaan staan. Dan voelt dochter zich erg schuldig en gaat het een paar dagen goed, dan komt de klad er weer in. Vervolgens begint de tandarts erover uit zichzelf en die legt heel rustig uit wat de gevolgen zijn als ze de beugel niet draagt (operatie). En dan voelt ze zich zo rot dat ze gaat huilen.
Ik moet haar met veel dingen helpen herinneren.

Mijn kind had altijd een abonnement op kinderboekerij, deze wil ik graag opzeggen alleen best lastig via de site te doen. Iemand anders tips?

Enig idee waar je goede leesboeken kunt vinden voor kinderen van de brugklas?

Ik heb een kobo plus abonnement waarmee kinderen en ik veel boeken op onze ereaders kunnen streamen. Kost een tientje per maand. Ze lezen nog steeds met veel plezier grijze jager en broederband. Ons menneke heeft de Hungergames net uit. maar die had ik ooit gekocht.
En gewoon de bibliotheek ook best veel e-boeken. Maar ook echte boeken. Warrior cats vond dochter in de brugklas ook heel leuk. Maar is natuurlijk ook een kwestie van smaak

Anne72

Mijn kinderen lezen sinds de eerste lockdown ook voornamelijk op de e-reader. Nu eigenlijk vooral Engelstalige fanfiction rondom Harry Potter. Het zijn altijd lezers geweest en lezen ook nu nog uren per dag als ze de kans krijgen, dus ik stuur er verder niet in. Voorheen gingen ze veel naar de bieb en ik denk wel dat ze dit weer gaan oppikken na corona, vooral omdat ze ook graag “studieboeken” lezen over specifieke onderwerpen. Ze kunnen ook via de bieb e-boeken lenen, maar ze vonden hun biebboeken altijd door langs de kasten te lopen en een boek even in te kunnen kijken, dat werkt online toch anders.

Boeken uitwisselen met vrienden die kids in dezelfde leeftijd hebben. Ik kreeg vandaag weer een stapel binnen.
Little free library's en weggeefhoeken zijn hier ook plekken om boeken te vinden. Of even struinen in de kringloopwinkel nu dat weer kan.

Meivakantie ten einde en vandaag weer online les.

Voor een toets Nederlands een 5,5 voor grammatica, woordenschat en tekstbegrip. Het is een voldoende, maar geen hele ruime en het laat wederom zien dat er werk aan de winkel is. Gister een goed gesprek gehad met dochter over lezen. Wat het oplevert en wat zij daarin zelf moet oppakken en waar we haar ondersteunen - dat is vooral tijd bieden om te lezen (= o.a. schermtijd begrenzen) en zorgen voor leesvoer. Ik had het idee dat ze er gisteren voor open stond en ze heeft er daarna ook een stapel strips bij gepakt. Ik heb mezelf ook als voorbeeld gegeven dit keer. Ik lees ontzettend veel, maar ik lees geen boeken van a t/m z uit. Ik lees een paar dagen heel driftig, leg het dan weer weken weg en als ik zin heb pak ik het er weer eens bij. Ik lees veel artikelen online en lees ook weleens iets in het Duits en vaak in het Engels en dat heeft mijn woordenschat enorm uitgebreid. M.a.w: niet elke lezer is hetzelfde en zoek uit waar voor jou het plezier in lezen in zit. Door het gesprek hebben we nu ook een iets beter idee bij wat ze graag leest - geen groots en meeslepende verhalen, of enge dingen, maar feel good verhalen.

Tijdschriften, kan ze daar wat mee? Het Volkskrant Magazine valt hier bij beide kinderen bijvoorbeeld zeer in de smaak. Het abonnement op de Zo zit dat willen ze ook nog houden en bij de opa’s en oma’s lezen ze ieder tijdschrift dat voorhanden is.

Hier ook de eerste schooldag na de vakantie, online. Zojuist kwam ze verdwaasd uit haar kamer om wat lunch te pakken. Ik hoop zo dat er dit schooljaar nog een einde komt aan het online onderwijs.

Denk zelf dat we in het najaar weer in lockdown gaan, ik heb niet echt hoop.
Zal eens kijken of dat Magazine iets is, dank.

Dee85 schreef: ↑

ma 10 mei , 2021 9:47 am

Denk zelf dat we in het najaar weer in lockdown gaan, ik heb niet echt hoop.

Ik ben momenteel wel hoopvol, maar misschien is dat meer wishful thinking. Moet er echt niet aan dénken dat mijn jongste volgend jaar net zo’n slechte start krijgt in de brugklas als mijn oudste dit jaar. Het grote voordeel is dan wel dat ik weet waar ik op moet letten. Maar nogmaals: het idee alleen al vind ik verschrikkelijk

Ik ook hoor, maar ik denk dat we wel een seizoenseffect gaan zien. Volgend jaar zit middelste in groep 8 en ik hoop echt dat we als vanouds open dagen kunnen bezoeken en de musical kunnen zien.

Ah Inde, wat balen hoe dat nu uitvalt voor jullie. Dan hebben allebei jouw kinderen dus last gehad van de coronacrisis in hun groep 8 jaar Hoe ging dat met de schoolkeuze van je jongste?
Dee, hier twee boekenwurmpjes dus ik heb niet echt tips. Wel leuk dat je zo goed met je dochter kan praten! Hoe gaat het nu met haar algehele motivatie voor school?

Hier vooral veel goed nieuws. Zoon heeft in de vakantie afgesproken met een jongen uit zijn nieuwe klas. Ze fietsen nu ook samen naar de gymles. Wat ik ook heel leuk vond om te zien: bij een uitje van zoon zijn sportvereniging konden kinderen een voorkeur opgeven met wie ze graag in een groepje ingedeeld worden. Maar liefst drie kinderen die hij nieuw heeft leren kennen, hebben de naam van mijn zoon ingevuld! Hij heeft dus ondanks corona wat nieuwe vriendschappen gesloten het afgelopen jaar. Vooral met kinderen die 1 of 2 jaar ouder zijn trouwens.

Qua school is zoon zijn motivatie weer ietsjes toegenomen. Hij had een paar leuke projecten waar hij met plezier aan werkte en ook goede cijfers voor heeft gehaald. Volgende week moet hij een keuze maken welke vreemde taal hij wil doen volgend jaar (Frans, Duits, Spaans of Latijn). Op zijn school is de regel dat er minimaal één gekozen moet worden en maximaal twee. De meeste kinderen kiezen er één, maar zoon vindt talen zo leuk dat hij er twee wil kiezen. Vind ik een goed teken Hij wil Duits en Spaans gaan doen. Verder heeft hij zijn zinnen gezet op een 'cum laude' eindrapport - dat kan blijkbaar - dus hij wil graag hoge cijfers halen de komende weken. Ben benieuwd of hij dat laat blijken in zijn werkhouding.

Executieve vaardigheden is nog steeds drama. Morgen een afspraak gemaakt tussen zoon en zijn coach op school. Hij heeft haar alleen nog gesproken voor een kennismakingsgesprek tot nu toe. Ik heb deze afspraak geïnitieerd, met het verzoek of zij met zoon een toetsweekplanning kan maken. De vorige toetsweek heb ik alles voorgekauwd voor hem (niet zozeer inhoudelijk, maar qua planning en organisatie). Daar ben ik eerlijk gezegd helemaal klaar mee.

Ik hoop toch echt dat we na de zomervakantie geen online lessen meer hebben en dat de corona situatie door de vaccinaties nogal veranderd is. En eigenlijk heb ik zelfs nog hoop dat de kinderen gevaccineerd worden...... We zullen het zien. En hoewel ik zelf best angstig wordt van de nog steeds hoge besmettingsaantallen en toch ook veel berichten van besmettingen van en door kinderen zou ik het voor de kinderen wel heel fijn vinden als ze weer wat meer naar school mogen na de meivakantie. We hebben daar nog geen berichten over al lijkt het erop dat alles zo blijft als het voor de meivakantie was.

Lastig hoor Dee dat je dochter moet nadenken hoe ze het beter kan aanpakken. En wel fijn dat ze open staat voor een gesprek. Dat is hier helaas totaal anders en zo dochter al met haar ouders wil praten is dat zeker niet over school.....Boekentips heb ik niet echt. Hier een heel eenzijdige lezer. Nooit echt gelezen tot ze de grijze jager en broederband ontdekte en nadat die serie twee keer in zn geheel is gelezen is ze gestopt met lezen.

Zoon wil het het liefst zo houden qua afwisseling op school en thuis of hooguit een dag extra. Geen reistijden en kleinere klas bevalt hem wel. Hij vindt 2 keer in de week contact met klasgenoten, 2 keer in de week sporten en dan nog in het weekend met een vriend afspreken wel genoeg qua sociale activiteiten .

Querzyx, wat leuk om te lezen dat het sociaal zo lekker gaat. Ik voel gewoon plaatsvervangende trots toen ik las dat drie kinderen zijn naam hadden ingevuld. Zo leuk. Dat kan een kind zo happy maken, nieuwe en leuke vriendschappen. En fijn dat hij zo gemotiveerd is - dat maakt het hopelijk ook wat makkelijker om aan zijn vaardigheden te werken. Mooi uitgangspunt dat cum laude rapport - als je dat wil bereiken, zijn dit de te nemen stappen. Zou het werken? Ik hoop het!

Noelle, dochter staat hier ook echt niet altijd open voor een gesprek. Ik zie het gebeuren: zij een gesloten houding, mijn woorden gaan op een preek lijken en dan is het beter om te stoppen. Maar nu was er echt een momentje en dan pak ik het ook.

Maccupid, ja, er is ook nog die groep kinderen die zich juist heel veel beter is gaan voelen door de combi afstandsonderwijs en fysiek onderwijs. Wat zou het mooi zijn als ook aan die groep wordt gedacht en dat het onderwijs flexibeler kan worden ingericht.

Ik ben hier al een tijd niet geweest, mede door de vakantie natuurlijk. K gaat weer vrolijk naar school (nu ja, ochtend online, middag school), was in de vakantie niet te bewegen ook maar iets voor school te doen. We zullen zien hoe het gaat lopen.
Ze kreeg daarstraks cijfer terug voor bio, waar ze tijdens de toets een black-out had gehad en daarna bij een andere docent ging huilen daarom. Ze had een 6,2 en was er zelf verbaasd over.

Ook even (te) druk geweest... Met O gaat het redelijk okee. Qua schoolcijfers gaat het prima, het is vrijwel zeker dat ze over gaat. Ze lijkt wel steeds meer last te hebben van het contact met klasgenoten, wat ze zo graag anders had gezien. Ze mist de binding in de klas, heb ik het idee (vooral door het vele online les sinds december). Vriendschappen zijn heel belangrijk voor haar, maar ze stoeit er mee.

Voor de vakken van volgend jaar moest ze een keuze maken tussen een aantal talen en dan komt haar moeite met het nemen van beslissingen weer naar voren: ze vindt alle talen heel leuk, bepaalde docenten heel aardig, ziet van alles keuzes de voor- en nadelen. Ik geef haar (wat ervaringen wijzer) tijd en ruimte, help haar samen hardop denken en op een gegeven moment is de deadline daar. Dan blijkt vaak dat ze er wel uit is en uiteindelijk vooral ook haar gevoel volgt. Zodra de keuze is gemaakt, is ze opgelucht

Bijna niet te geloven dat we alweer de laatste periode van het brugklasjaar in gaan (en wat voor jaar)...

Dee, lief dat je zo meeleeft Ik word er ook helemaal blij van
PetraK, wat fijn dat dat cijfer meeviel!
Lisa, herkenbaar dat keuzes maken zo lastig kan zijn

Even een vraag aan de brugklasouders hier:

Hoe lang leren jullie kinderen gemiddeld voor een toets?

Het is hier nu toetsweek. Alle lessen vallen weg. Eén toets per dag. Zoon is elke dag een kwartier per vak aan het leren, en dan vindt hij het mooi geweest. Het lijkt wel vakantie...

Wisselend van niet leren tot meerdere dagen een half uur tot een uur. Ik heb er niet echt zicht op, ze zit op haar kamer, met laptop want daarop staat de lesstof (geen boeken hier, alles digitaal). En ze zit ook wel te chatten met klasgenoten via teams, en andere dingen te doen op haar kamer.

En haar school heeft geen toetsweek, ze heeft nu meestal 1 toets per week die op school gemaakt word. Toevallig deze week nog een 2e die online plaatsvind.

Ja Querzyx, het is wat je ieder kind op school gunt.

Ik heb hier redelijk zicht op hoe lang dochter leert. Dat komt omdat ze veel met de huiswerkbegeleiding doet tijdens toetsweken. En het verschilt ook per vak - wiskunde kost haar met de bijlessen meer tijd dan Engels. In een toetsweek is ze elke dag wel 3 tot 5 uur aan het leren. En dan heeft ze in de toetsweek ook nog projecten. Dat is pittig. Ze begint al voor aanvang toetsweek met leren van de vakken die het eerst komen in de toetsweek. Ze maakt elke keer een schema samen met hwb en dat gaat steeds beter - ze doet steeds meer zelf en heeft minder bijsturing van hwb nodig.
Voor de tussentoetsen is ze wel wat minder tijd kwijt.

Een kwartier lijkt me weinig maar is natuurlijk erg verschillend per kind. Het maakt ook erg uit hoe goed ze op school opletten etc wat nodig is. Ik heb er hier geen zicht op. Dochter zit sowieso vooral op haar kamer en wat ze daar doet is meestal iets anders als huiswerk maar hoeveel tijd ze in toetsen steekt weet ik niet. Wisselt ook erg. Weet van oudste die cijfers wat belangrijker vindt dan middelste dat de als t puntje bij paaltje kwam ze toch wel tijd erin stak. Wel laat beginnen maar dan wel laat doorleren (helaas) omdat ze denk ik bang was anders geen hoog cijfer te halen. Ze stond in de eerste paar tienen en deed dat juist bij die vakken om de 10 te handhaven voor de eindlijst. Dan kon ze zo nog een uur doorgaan terwijl t haar bedtijd was. Las bij jouw zoon Querzyx de wens voor cum laude maar die ‘druk’ leidde hier wel tot extra inspanning en tijd steken in proefwerken bij oudste. middelste vindt dat niet zo belangrijk....

Dat had ik ook verwacht! Dat hij door dat cum laude vooruitzicht een tandje bij zou zetten. Valt tegen. Hij doet wel braaf wat hij voor zichzelf gepland heeft qua leren. En zit ook echt geïnteresseerd te lezen en leren. Maar niet veel langer dan een kwartier per dag. Sinds we erover in gesprek gegaan zijn met hem: een half uur. Toen ik vroeg wat hij dan heeft gedaan met die 'extra tijd', vertelde hij enthousiast over extra theorie over het onderwerp die hij had gevonden op internet. En dat hij een hoofdstuk had gelezen dat hij voor de toets niet hoefde te kennen, maar dat hij wel interessant vond. Weet niet hoe nuttig dat is, hahaha!

Dee, wat doet jouw dochter in die 3 tot 5 uur? Op welke manier leert zij?

Ik denk dat het probleem hier vooral is dat 'leren' te abstract is voor zoon. Woordjes leren snapt hij en kan hij heel goed. Maar al het andere kan hij niet echt wat mee. En hij haalt alsnog prima cijfers, dus waarom zou je dan nog een mindmap of een samenvatting maken? Ik snap hem eigenlijk wel. Maar het lijkt me niet de goede instelling op de lange termijn.

QuerzyX-klinkt nog enthousiast toch en gemotiveerd ook al is een half uur voldoende. Zolang de cijfers goed zijn zou ik t loslaten. Als dat half uur of zelfs t kwartier voldoende is lijkt me er weinig aanleiding om er langer voor te gaan zitten. Ik heb zoals aangegeven het idee dat dochter hier langer leert aan een proefwerk maar het is zo moeilijk inschatten. Ze was begin schooljaar toen ze nog wat meer communiceerde een keer echt een middag aan de slag om een proefwerk te leren en liet me toen savonds zien dat het mapje voor de aantekeningen dat ze maakte zo handig was. Prachtige tekening op gemaakt/ was ze zeker helft van de tijd mee bezig geweest schatte ik in. Is natuurljk ook niet ons beeld van leren voor een proefwerk.....

Zolang je cijfers goed zijn, heb je ook geen reden om uitgebreid te leren. Het moment waarop leren echt nodig is, is voor ieder kind (op dit forum) weer op een ander moment. Mijn dochter redt het niet met 15min per dag.

Wat ze doet is per dag werken aan een aantal vakken die op de planner staan. Woordjes stampen, grammatica leren, voor wiskunde tijdens bijles extra opdrachten maken, voor de zaakvakken lezen, samenvatten. Een deel van tijd wordt ook besteed aan overhoren. M.n. zaakvakken hebben nu extra aandacht nodig.
Huiswerk maken en leren buiten de toetsweken om gaat nu veel sneller - half uur tot een uur per dag.

Wel geruststellend dat jullie allemaal zeggen dat het niet zoveel uitmaakt. Loslaten blijft lastig voor mij...

Dee, wat werkt ze hard, zeg! Goed hoor. Deed jouw dochter nou Chinees én Latijn erbij? Ik zit nu te denken dat dat ook veel extra werk is natuurlijk. Onze zoon doet atheneum.

Klopt. Daarom nemen wij het atheneum voor volgend jaar in overweging. Dochter wil zelf nog steeds graag gymnasium blijven doen.

Ze werkt inderdaad enorm hard. Dat heeft ze vorig jaar echt geleerd toen ze voor het eerst in de eerste klas zat. Met hard werken is niets mis, maar er moet ook tijd voor ontspanning en leuke dingen blijven. Vandaar dus dat atheneum. We gaan het zien.

Met een kwartier per dag haalt dochter het hier zeker niet! Ze doet tweetalig gym, alles behalve de talen zijn in het Engels en dat maakt het sowieso wat tijdrovender denk ik; ze maakt overal Engelstalige samenvattingen van, ook om de Engelse termen te onthouden. Alleen dat al duurt langer dan 15 minuten

Maar het is bij haar vooral dat ze gewoon niet oplet in de lessen (online zowel als op school)! Daar zou ze echt erg veel winst mee kunnen boeken. Ze kwam laatst met een anekdote over gym waarbij de docent boos op haar werd omdat dochter iets niet goed deed (dochter is zeer sportief en vindt gym leuk). Wat bleek: de docent had net daarvoor uitgebreid de regels uitgelegd waarbij dochter niet aan het luisteren was. Dan snap ik wel dat een docent geprikkeld reageert, dochter snapte dat eigenlijk ook wel.

Maar de vanzelfsprekendheid waarmee ze vertelde dat ze “natuurlijk” niet naar de uitleg had geluisterd en vervolgens ook erkende dat ze meestal niet naar de docenten luistert! Ik vond het wel een eye-opener. Op de basisschool hoefde ze nooit mee te doen aan de instructie, waarschijnlijk is ze gewend om de stem van een docent uit te blokken tot achtergrondruis

De scholen gaan weer volledig open. Er was er hier eentje blij gister!

Inde, waardevol inzicht heeft je dochter opgedaan. Luisteren naar de docent is best handig.

Dochter krijgt ook altijd commentaar van de gymdocent, maar zij is motorisch minder sterk. Ik heb maar gezegd dat ze het lekker van zich af moet laten glijden. Ze doet altijd haar best en het sporten moet ook een beetje leuk blijven. Gelukkig geen commentaar meer van klasgenoten als ze met een teamsport bijvoorbeeld iets fout doet.

Wat goed dat ze er weer zin in heeft Dee!

Inde, ik moest een beetje om je laatste zin lachen, maar het is ook wel onhandig inderdaad. Maakt ze wel eens notities tijdens lessen? Zou dat kunnen helpen?

Bij zoon heb ik juist het idee dat hij bij de Engelstalige lessen (bio, ak, gesch, gym, muz en drama) extra goed oplet tijdens de les. Omdat hij het Engels nog niet 100% kan volgen. Hij zit dan echt met open mond te luisteren, er gaan foto's van rond in de klassenappgroep, hahaha (hij kan er zelf ook om lachen hoor).

Op school bij zoon weinig toetsen, want in de onderbouw werken ze met leerdoelen. Daar heeft hij (vind ik) leuke opdrachten voor, maar ze kosten behoorlijk veel tijd. Komt ook, omdat zoon niet zoveel in de les doet. Op school zit hij dan vooral te kletsen, thuis is youtube verleidelijk. En zoon werkt ook niet zo snel. Zit dit weekend ontzettend te hannessen met een opdracht voor beeldende vorming, daar is hij zo al 4 uur mee bezig (en dan helpt dochter hem ook nog een beetje, tot ze ruzie krijgen ). De metingen (toetsen) voorbereiden, die er zijn voor Grieks, Latijn, Frans en wiskunde vergen meestal niet zo veel tijd, een half uurt ofzo.

Querzyx schreef: ↑

zo 23 mei , 2021 12:18 pm

Wat goed dat ze er weer zin in heeft Dee!

Inde, ik moest een beetje om je laatste zin lachen, maar het is ook wel onhandig inderdaad. Maakt ze wel eens notities tijdens lessen? Zou dat kunnen helpen?

Bij zoon heb ik juist het idee dat hij bij de Engelstalige lessen (bio, ak, gesch, gym, muz en drama) extra goed oplet tijdens de les. Omdat hij het Engels nog niet 100% kan volgen. Hij zit dan echt met open mond te luisteren, er gaan foto's van rond in de klassenappgroep, hahaha (hij kan er zelf ook om lachen hoor).

Nee, voor zover ik kan nagaan is dochter vreselijk passief tijdens de lessen! Haar schriften staan vol met gedetailleerde tekeningen en doodles en handlettering Op de basisschool had ze nog geen 1,5 jaar Engels gehad, aan het begin begreep ze er volgens mij heel weinig van tijdens de Engelstalige lessen. Dat zijn hier alle vakken behalve Latijn, Frans en Ned. Kan best zijn (zo ken ik haar wel) dat ze zich toen heeft aangewend om dan maar helemaal niet te luisteren

Goed dat je zoon zich wel focust tijdens de les! Gelukkig kan hij zelf ook lachen om die foto’s, lijkt me erop te wijzen dat hij zich veilig voelt in zijn klas.

Wat is dit toch een fijne groep om ervaringen uit te wisselen! Ik ben altijd weer blij als ik hier inlog en er zijn nieuwe berichten geplaatst. Echt waardevol om iedereens verhalen te lezen.

Eerder werd hier gevraagd naar het schoolkeuzeproces tijdens corona van mijn jongste kind, nu in groep 8. Zij ging in 2019 al mee naar de voorlichtingsdagen, toen zij in groep 6 zat en mijn oudste in groep 7. Het grote geluk dat we hadden is dat ze toen eigenlijk al haar keuze heeft gemaakt! Begin 2020 heeft ze (toen in groep 7), op verschillende scholen proeflessen en voorlichtingsdagen bijgewoond. Begin 2021 heeft ze online nog het een en ander gedaan. Haar top 3 bleef steeds hetzelfde, met een duidelijke voorkeur voor de eerste school.

Haar keuze is dus niet per se bemoeilijkt door corona, maar ik weet dat dat voor heel veel nu groep 8’ers wel geldt.

Qua opening van de scholen: dochter is niet echt heel blij! School gaat ook alweer meteen maandag full blown open. Genadeloos, aldus dochter! En nu wil ze eigenlijk gewoon met de helft van de klas (“de leuke helft”) les blijven krijgen. Het vooruitzicht om nu elke dag om 8.00 uur de deur uit te moeten in plaats van onder de dekens in haar hoodie naar haar scherm te kunnen staren, is ook al niet aanlokkelijk. Dochter is een beetje een drama queen. Zelf denk ik dat ze snel weer gewend is, maar we gaan het zien.

Bij ons is de huiswerkbegeleiding gestopt. Dochter heeft een jaar lang eerst vier, daarna drie dagen hwb gehad. Ze heeft er veel geleerd qua plannen en organiseren en nu mag ze dat zelfstandig in de praktijk brengen. Ik merk dat ze het lastig vindt om zichzelf aan het werk te zetten en de discipline op te brengen datgene te doen wat ze ook bij hwb zou doen. Het maakwerk gaat wel, maar er staat ook altijd wat leerwerk op de planner en ze is geneigd dat eerder over te slaan. Ze moest ook leren voor een toets bio. Daar moest ze twee dagen van tevoren nog mee beginnen. De stof zat er ook niet goed in bleek tijdens het overhoren, dus ik ben er mee gestopt.

Uit onderzoek is gebleken dat dochter het moeilijk vindt om te starten met een taak. Gelukkig heb ik dat boek van 'Slim, maar...' hier liggen over de executieve functies. Gisteren leken we een beetje in een machtsstrijd te verzeilen. Daar wil ik ver vandaan blijven. Ik sluit niet uit dat we na de zomervakantie hwb wel weer gedeeltelijk opstarten. Maar dan een variant waarbij ze gewoon de planning doorneemt met de begeleider en het laat zien al het af is. Die stok achter de deur is misschien wel nodig. Toetsweekbegeleiding blijft ze sowieso houden, anders raakt ze het overzicht helemaal kwijt.

Uit mail blijkt dat dochter vanuit school het advies 2 atheneum gaat krijgen. Gelukkig heeft dochter na een goed gesprek thuis daar wel veel voordelen in gezien. In 2 atheneum krijgt ze de volgende nieuwe vakken: nask en Duits. Latijn en Grieks vallen dan weg, maar ze blijft wel Chinees doen. Ik denk een prima pakket zo. Voor Chinees heeft ze nog steeds een grote intrinsieke motivatie en daar haalt ze prima cijfers voor.

Fijn dat alle partijen 2 atheneum als passend zien. Dat scheelt weer strijd en stress. Ook fijn dat ze Chinees kan blijven doen.

Dee, je geeft aan dat dochter het plannen en organiseren nu maar zelf moet gaan doen omdat ze voldoende handvatten heeft aangereikt gekregen... nu heb ik nogal wat (volwassen) cliënten met ASS, en als er iets blijft terugkeren, is het wel dat plannen/organiseren/structureren ... de meesten hebben hun hele middelbare schooltijd ondersteuning gehad (bv huiswerkbegeleiding of individuele begeleiding vanuit een Jeugdindicatie), en ook nu ze volwassen zijn, is die externe individuele ondersteuning vaak nog nodig.
Als de beperking in het plannen en overzien van taken bij jouw dochter niet voortkomt uit een gebrek aan motivatie maar uit onvermogen vanuit haar ASS, dan kan stoppen met huiswerkbegeleiding mogelijk betekenen dat ze de grip helemaal kwijtraakt. Dat is misschien wel iets om in de gaten te houden.

Had ik goed begrepen dat er ook een ASS-coach ingezet gaat worden? Die kan mogelijk ook helpen bij het plannen rondom huiswerk, maar die zal vermoedelijk niet de diepte/inhoud opzoeken (dus niet overhoren, controleren of alles gebeurt, etc.). Ik denk dat het ook komend schooljaar nog even zoeken blijft wat je dochter nu precies nodig heeft om goed te kunnen blijven functioneren op school én daarbuiten (balans school-ontspanning zal zo'n coach als het goed is ook aandacht voor hebben).

Ja, de coach is inderdaad ook nog betrokken.
We laten haar echt niet zomaar 100% los hoor. We zijn er zelf ook nog.

Dee85 schreef: ↑

wo 09 jun , 2021 9:32 am

Ja, de coach is inderdaad ook nog betrokken.
We laten haar echt niet zomaar 100% los hoor. We zijn er zelf ook nog.

Dat dacht ik ook niet hoor!

Mijn reactie teruglezend kwam het zo misschien wel over. Even rechtzetten dacht ik, haha.

Maar zonder gekheid, ik denk dat we nog lang betrokken zullen blijven bij het plannen en organiseren. Motivatie is wel iets dat we in gedachten moeten houden. Bij de minder leuke vakken zie je ook mindere cijfers. Biologie is daar zo'n voorbeeld van.

Dee85 schreef: ↑

wo 09 jun , 2021 9:49 am

Maar zonder gekheid, ik denk dat we nog lang betrokken zullen blijven bij het plannen en organiseren. Motivatie is wel iets dat we in gedachten moeten houden. Bij de minder leuke vakken zie je ook mindere cijfers. Biologie is daar zo'n voorbeeld van.

Yep, dat denk ik ook. Het houdt je van de straat .