Zoals de titel al zegt wil ik wat van me afschrijven en ben opzoek naar erkenning en herkenning.
Sinds zoonlief vervroegd naar de basisschool gaat zijn al zijn kanalen open gaan staan. Hij lijkt het erg naar zijn zin te hebben. Uitdagend lijkt het niet. Maar hij is autodidact waardoor er thuis wel enorme sprongen worden gemaakt. Hoe fijn het ook is dat hij lekker in zijn vel zit… voor ons als ouders is het erg intens. Elke keer als hij grote sprongen maakt merken we dat de voorsprong alsmaar groter wordt, grotere onderwerpen komen aan bod, meer uitdaging is nodig, uitdagender uitjes bedenken, veel meer vragen en niet zo snel genoegen met antwoorden nemen. Slechter dan normaal slapen en errrgggggg heftig reageren op zowat alles. Grenzen opzoeken tot in het extreme en soms bijna niet te bereiken zijn omdat hij zich zo kan verliezen in zijn eigen ding.
Is 3 jaar maar zit met de meeste dingen op level 7 jaar. Niet getest. Maar is het in andere gezinnen ook zo intens? Want wij zijn soms echt bekaf.
Erkenning/ herkenning
-
Halve mandarijn
- Berichten: 134
- Lid geworden op: wo 19 mei , 2021 11:29 am
Re: Erkenning/ herkenning
Ik denk dat ouder zijn sowieso intens is, ongeacht het niveau van je kind. Het is prachtig, maar uitputtend met enige regelmaat, zeker als je zelf slaap tekort komt.
Misschien een tip om het wat minder intens te krijgen. Je bent er niet om je zoon te vermaken, je hoeft niet altijd uitdagende uitjes te verzinnen. Gewoon rennen in het bos of op het strand of in de speeltuin mag ook. Of koekjes bakken, eten koken of plantjes in de tuin zetten en onkruid wieden. Of gewoon de dagelijkse dingen rondom het huishouden samen doen. Ik merk dat als zoon fysiek moe is hij meer behoefte heeft aan rust en tijd voor zichzelf. Zijn koppie heeft dan gewoon minder energie om over alles na te denken.
En je hoeft als ouder ook niet altijd het antwoord op een vraag te hebben. Je hoeft niet alles te weten en de vraag terugstellen kan soms ook een heel leuke wending geven aan een gesprek.
Het heftig reageren herken ik wel. Zoon maakt alles heel groot. Gaat van 0 naar 100 in een paar seconden. Bij ons helpt het nu om hem een piekerkwartier te geven. 1 x per dag in de avond. Daardoor parkeren we de intense gevoelens en de tijd doet eigenlijk de rest. Maar zoon is 8 en ik denk niet dat dat gewerkt had op 3 jarige leeftijd.
Misschien een tip om het wat minder intens te krijgen. Je bent er niet om je zoon te vermaken, je hoeft niet altijd uitdagende uitjes te verzinnen. Gewoon rennen in het bos of op het strand of in de speeltuin mag ook. Of koekjes bakken, eten koken of plantjes in de tuin zetten en onkruid wieden. Of gewoon de dagelijkse dingen rondom het huishouden samen doen. Ik merk dat als zoon fysiek moe is hij meer behoefte heeft aan rust en tijd voor zichzelf. Zijn koppie heeft dan gewoon minder energie om over alles na te denken.
En je hoeft als ouder ook niet altijd het antwoord op een vraag te hebben. Je hoeft niet alles te weten en de vraag terugstellen kan soms ook een heel leuke wending geven aan een gesprek.
Het heftig reageren herken ik wel. Zoon maakt alles heel groot. Gaat van 0 naar 100 in een paar seconden. Bij ons helpt het nu om hem een piekerkwartier te geven. 1 x per dag in de avond. Daardoor parkeren we de intense gevoelens en de tijd doet eigenlijk de rest. Maar zoon is 8 en ik denk niet dat dat gewerkt had op 3 jarige leeftijd.