Wel of niet vertellen

Voor alle ervaringen met hb kinderen op de basisschool en thuis.
Plaats reactie
Halve mandarijn
Berichten: 134
Lid geworden op: wo 19 mei , 2021 11:29 am

Wel of niet vertellen

Bericht door Halve mandarijn »

Mijn zoon begint steeds meer te merken dat hij anders is dan andere kinderen. Hij is gevoeliger, vindt regels belangrijker, leest en rekent beter op school, is moeilijker met sociale contacten, etc.

Hij is niet hb getest, dus het blijven vermoedens. Hebben jullie het verteld aan jullie kinderen?

Marthe
Berichten: 183
Lid geworden op: vr 26 feb , 2021 8:57 pm

Re: Wel of niet vertellen

Bericht door Marthe »

Wij hebben het nooit echt gezegd.
We hebben wel uitgelegd dat zij op een wat andere manier denken en redeneren dan de meeste van hun klasgenoten doen en dat dat ánders is maar niet beter of slechter. OP een gegeven moment hadden ze wel door welk label de lading van hun anders-zijn dekte.
De jongste was er altijd heilig van overtuigd dat zijn plusgroep bedoeld was voor leerlingen met leerproblemen. Ik vind dat echt geweldig want dat was de manier waarop er ook op school mee omgegaan werd. Iedereen moest dingen leren, ook deze groep.
Hij vermoedde pas dat ze allemaal hoogbegaafd waren toen er een vriendje vertelde dat hij getest was. Toen ook nog de hele groep allemaal VWO+ of Gymnasium-advies kreeg begon hij vragen te stellen. En die hebben we toen dezelfde uitleg gegeven.

Noelle
Berichten: 213
Lid geworden op: wo 10 mar , 2021 6:27 am

Re: Wel of niet vertellen

Bericht door Noelle »

Wij hebben dit niet op die manier besproken met de kinderen - ze hebben zichzelf wel altijd gerealiseerd dat ze makkelijk leren. Labelen vind ik sowieso lastig zonder test al helemaal. Mijn oudste kinderen zijn inmiddels tieners. Ze weten wat hoogbegaafdheid is maar zouden zichzelf niet als hb-er benoemen. Dat laatste is denk ik ook omdat ze zich niet erg herkennen in de hb groepjes die ze tegenkomen.

Gebruikersavatar
Hanneke
Berichten: 474
Lid geworden op: vr 26 feb , 2021 7:46 pm

Re: Wel of niet vertellen

Bericht door Hanneke »

Ik heb het wel benoemd.

Ik heb de hersenen beschreven als een soort gereedschapskist. Ieder mens heeft zijn eigen unieke
set " gereedschap". Maar met gereedschap moet je wel leren werken, en niet ieder stuk gereedschap kun je voor hetzelfde gebruiken.

In veel gereedschapskisten vind je een standaard uitrusting, waarmee je gewoon prima kunt werken.
Sommige kisten hebben een inhoud die je niet overal vindt, en wanneer je daar mee leert werken dan kun je iets dat weinig anderen op hetzelfde niveau kunnen.
Topsport bijvoorbeeld. Of een muzikaal talent. Technisch inzicht. Dat soort dingen.
Dat vonden ze leuk en begrepen ze goed. Daarna hun " gereedschap" besproken, en wat nodig is om er optimaal mee te leren werken. En wat het met je doet als maar weinig anderen hetzelfde gereedschap hebben.

Het klinkt ongetwijfeld nogal vaag, maar hier werkte de vergelijking.

boom
Site Admin
Berichten: 915
Lid geworden op: wo 17 feb , 2021 1:19 pm

Re: Wel of niet vertellen

Bericht door boom »

Mooie vergelijking Hanneke! Deze kende ik nog niet, maar is wel heel beeldend. “Oefening baart kunst” komt er ook in terug.
Veel wind is oké, zorg enkel voor stevige wortels. 🌳

Halve mandarijn
Berichten: 134
Lid geworden op: wo 19 mei , 2021 11:29 am

Re: Wel of niet vertellen

Bericht door Halve mandarijn »

Die vage gereedschapskist is wel heel beeldend hoor Hanneke. Zijn kist is zeker met ander gereedschap gevuld tov mijn kist of de kist van zijn zusje. Bijzonder gereedschap dat je inderdaad niet vaak tegenkomt.

Ik vind het soms gewoon lastig om te zien dat hij zichzelf vaak als uitzondering ziet. Pas zei hij tegen mij "waarom kan mijn kleine zusje zo makkelijk met andere kinderen spelen, waarom kan ik dat niet?". Of gisteren toen hij huilend in de auto zat terug van een vriendje "Mag ik vaker afspreken met vriendje, want alleen hij kan mij laten zien hoe leuk de wereld is".
Het is een schat van een kind, maar hij maakt het zo moeilijk voor zichzelf, hij legt de lat zo hoog, voor iedereen, ook voor zijn vriendjes. Hij is pas 7, maar zijn vragen raken mij. Soms denk ik dan weleens dat het voor hem goed is te weten dat hij anders denkt, sneller denkt. Juist dat een label hem zou kunnen helpen, of het vermoeden van een label in dit geval. Het woord hoogbegaafd hoeft daar niet bij te vallen. Maar dan twijfel ik weer enorm.

Gebruikersavatar
Von
Berichten: 280
Lid geworden op: vr 26 feb , 2021 4:17 pm

Re: Wel of niet vertellen

Bericht door Von »

Ik denk dat het juist essentieel is om het wel te vertellen, zonder waardeoordeel. Hij is niet beter dan anderen, maar leert wel anders, met zoals Hanneke het zo mooi noemt, ander gereedschap. Moet je mee om leren gaan.
Het intelligent zijn, met of zonder test (die van ons zijn ook niet getest) is een heel wezenlijk deel van het kind, en dat mag/moet erkend worden.
Bovendien kun je je kind dan pas helpen om ermee om te gaan. Een gemiddeld lerend kind loopt honderd keer per week (geen statistische gegevens van hoor, ik roep maar wat) tegen eigen grenzen aan en leert omgaan met frustraties. Een kind waarvoor alle leerstof makkelijk is doet dat niet en zal dus op een andere manier uitdagingen moeten krijgen. Een plusklas, een instrument leren, een vreemde taal leren, wat dan ook. Ik denk dat een kind, zeker een slim kind, zich pas beter kan inzetten als 'ie weet waarvoor 'ie het doet.

En bovendien: waarom zou een kind dat heel goed kan voetballen wel gescout mogen worden, een kind dat prachtig zingt een solo mogen krijgen bij de musical, maar een kind dat makkelijk leert zich daar niet van bewust mogen zijn?

Bissi
Berichten: 344
Lid geworden op: vr 26 feb , 2021 9:37 pm

Re: Wel of niet vertellen

Bericht door Bissi »

Een persoon definieer je niet met alleen de hoogbegaafdheid. Er worden weliswaar ook allerlei persoonskenmerken aan verbonden, maar wie een hb klas binnenloopt, merkt al snel hoe verschillend kinderen zijn onderling.
Dat vind ik wel mooi aan de uitleg van Hanneke, dat ze het beschrijft als gereedschap en hoe je het gebruikt.
Ik ben ook wel hb kinderen tegen gekomen die van hun begaafdheid de pijler van hun identiteit gemaakt hadden. Of eigenlijk het makkelijk kunnen leren. Daar word je ook niet meteen gelukkig van.
Bij ons kind leidde de test tot een schoolwissel, nogal een grote ingreep in een kinderleven. Dan moet je wel met een enigzins begrijpelijk verhaal komen om die keuze uit te leggen. Wij hebben het boek 'Hoogbegaafd nou en' toen samen gelezen, omdat het wel aan leek te sluiten bij de situatie.

Gebruikersavatar
Von
Berichten: 280
Lid geworden op: vr 26 feb , 2021 4:17 pm

Re: Wel of niet vertellen

Bericht door Von »

Ik zeg ook niet dat de hoogbegaafdheid alleen het kind definieert. Een kind dat getalenteerd voetballer is is ook niet alleen voetballer maar ook al het andere dat het kind maakt. Het is alleen wel een wezenlijk deel van wie het kind is, een van de wezenlijke delen.
En je hoeft inderdaad niet de term hoogbegaafdheid te gebruiken. Maar als een kind in verwarring is over waarom kinderen hem of haar niet begrijpen, merkt dat de aansluiting niet makkelijk loopt, dan vind ik het van belang om uitleg te geven.

Halve mandarijn
Berichten: 134
Lid geworden op: wo 19 mei , 2021 11:29 am

Re: Wel of niet vertellen

Bericht door Halve mandarijn »

Jullie zeggen allemaal hele rake dingen. Von, hij is momenteel inderdaad in verwarring, eigenlijk over alles behalve het intellectuele. School gaat goed momenteel, op het buitenspelen na dan, maar dan komt het sociale weer om de hoek kijken. Het is zijn zijn dat nu de moeilijkheden geeft en ik wil hem ergens uitleg geven. De gereedschapskist van Hanneke vind ik mooi daarin.

En Bissi, hij is zeker meer dan alleen het hoogbegaafde. Hij is een heel pakketje waar hb mogelijk een onderdeel van is. Zijn oma is zeer intelligent, iq 145+, hb weten we niet. Oom is getest hb, iq ergens in de 140. Mogelijk is mijn man ook hb, niet getest, maar sinds het vermoeden over zoon is uitgesproken door school vallen bij mijn man dingen op zijn plek. Toch verschillen mijn schoonmoeder, mijn zwager en mijn man enorm van elkaar en dat is dan nog familie. Hb moet ook zeker niet de identiteit van zoon worden. Maar snappen waarom je vaak niet begrepen wordt is wel fijn denk ik dan.

Axator
Berichten: 128
Lid geworden op: di 02 mar , 2021 9:45 am

Re: Wel of niet vertellen

Bericht door Axator »

Die gereedschapskist is mooi.

Ik heb verteld dat ieder kind zijn talenten heeft en zijn problemen. Dat je soms mensen tegenkomt met dezelfde talenten of problemen. Maar ook dat je mensen tegenkomt die een probleem hebben waar jou talent ligt. Of zij een talent hebben waar jij een probleem hebt. Of dat nou rekenen, voetbal, muziek of sociale vaardigheden zijn. Toch zit je samen in een klas en moet je met elkaar dingen doen.

In groep 3 heb ik er weleens een doos duplo bij gepakt. En dan torens maken van een paar onderwerpen zoals plannen/organiseren, makkelijk leren, sociaal, emoties. En dat het voorkomt dat als je 1 torens heel hoog hebt, andere torens daar wat onder lijden. Dat je dan even je best moet doen om die andere torens hoger te krijgen en die hoogste torens maar een beetje met rust moet laten. Want het is toch handiger als ze wat meer gelijk zijn.

Hier eentje met vreselijke leerhonger, maar zijn emoties en organisatie zaten zijn het leerproces in de weg. Dat moet je dan eerst oplossen, de laagste torens hoger bouwen. Anders kun je die leerhonger ook niet meer voeden.

Ik merkte bij mijn jongste wel dat dat beeldende minder goed werkte dan bij mijn oudste. De jongste is meer een woorden-man. Hij kreeg ook al meer mee van het HB verhaal omdat oudste een vriendje had met HB issues. Dus dat kreeg jongste ook wel mee.

Marthe
Berichten: 183
Lid geworden op: vr 26 feb , 2021 8:57 pm

Re: Wel of niet vertellen

Bericht door Marthe »

Von schreef:
zo 09 okt , 2022 12:29 pm
En bovendien: waarom zou een kind dat heel goed kan voetballen wel gescout mogen worden, een kind dat prachtig zingt een solo mogen krijgen bij de musical, maar een kind dat makkelijk leert zich daar niet van bewust mogen zijn?
Dit is sowieso een hele belangrijke.
En vertellen dat je kind anders is, anders denkt, veel kan leren, heel goed verbanden kan zien is inderdaad belangrijk.
De 'sticker' hoogbegaafd vind ik zelf minder belangrijk. Dat ontdekten ze hier pas later.
We zijn met dat etiket bewust heel voorzichtig geweest omdat het veel weerstand oproept in de omgeving.
Als je kind dan komt met 'ik ben hoogbegaafd' wordt het er voor het kind niet makkelijker op. Dat een kind überhaupt anders is brengt vaak al genoeg problemen met zich mee.

Marthe
Berichten: 183
Lid geworden op: vr 26 feb , 2021 8:57 pm

Re: Wel of niet vertellen

Bericht door Marthe »

Halve mandarijn schreef:
zo 09 okt , 2022 11:58 am
Ik vind het soms gewoon lastig om te zien dat hij zichzelf vaak als uitzondering ziet. Pas zei hij tegen mij "waarom kan mijn kleine zusje zo makkelijk met andere kinderen spelen, waarom kan ik dat niet?". Of gisteren toen hij huilend in de auto zat terug van een vriendje "Mag ik vaker afspreken met vriendje, want alleen hij kan mij laten zien hoe leuk de wereld is".
Het is een schat van een kind, maar hij maakt het zo moeilijk voor zichzelf, hij legt de lat zo hoog, voor iedereen, ook voor zijn vriendjes. Hij is pas 7, maar zijn vragen raken mij. Soms denk ik dan weleens dat het voor hem goed is te weten dat hij anders denkt, sneller denkt. Juist dat een label hem zou kunnen helpen, of het vermoeden van een label in dit geval. Het woord hoogbegaafd hoeft daar niet bij te vallen. Maar dan twijfel ik weer enorm.
Dat je zegt 'hij maakt het zichzelf moeilijk' raakt me. Hij maakt het nl. niet moeilijk. De wereld ís moeilijk (of meer nog kán moeilijk zijn) wanneer je zo wezenlijk anders bent dan de meeste mensen.
Peer-contact is belangrijk. Ik herken dat gevoel van je zoon enorm. En dan is het een verademing om om te kunnen gaan met mensen waar je veel meer op lijkt, waarmee je dingen gemeen hebt. Je niet aan hoeven passen, niet anders zijn. Gewoon kunnen zijn wie je bent zonder dat een ander daar gek van op kijkt of moeilijk over doen.

Axator
Berichten: 128
Lid geworden op: di 02 mar , 2021 9:45 am

Re: Wel of niet vertellen

Bericht door Axator »

Marthe schreef:
ma 10 okt , 2022 8:07 am
Peer-contact is belangrijk. Ik herken dat gevoel van je zoon enorm. En dan is het een verademing om om te kunnen gaan met mensen waar je veel meer op lijkt, waarmee je dingen gemeen hebt. Je niet aan hoeven passen, niet anders zijn. Gewoon kunnen zijn wie je bent zonder dat een ander daar gek van op kijkt of moeilijk over doen.
Peer contact kan belangrijk zijn ;)

De mijne (145 getest) heeft die behoefte weer niet. Speelt graag met kinderen van een klas lager. Werkt met iedereen uit de klas samen (3 groepen samen, ouder jonger maakt hem niet uit). De plusklas met peers is eerder irritant omdat iedereen het beter weet, incluus hijzelf :roll:

Marthe
Berichten: 183
Lid geworden op: vr 26 feb , 2021 8:57 pm

Re: Wel of niet vertellen

Bericht door Marthe »

Ja, zo kan peer-contact ook uitpakken.
Aan de andere kant zou dat een mooie mogelijkheid kunnen zijn om om te leren gaan met anderen die op hetzelfde niveau of op hoger niveau redeneren en meer/andere dingen weten dan jij. Je kunt je pas aan elkaar scherpen als je beiden weerwoord kunt leveren. :wink:
Ik weet dat mijn jongste juist op die manier ontzettend veel geleerd heeft in de plusgroep.
Naar elkaar luisteren is een vaardigheid die ook in je werk later weer goed van pas kan komen.

Bissi
Berichten: 344
Lid geworden op: vr 26 feb , 2021 9:37 pm

Re: Wel of niet vertellen

Bericht door Bissi »

Marthe schreef:
ma 10 okt , 2022 5:18 pm
Aan de andere kant zou dat een mooie mogelijkheid kunnen zijn om om te leren gaan met anderen die op hetzelfde niveau of op hoger niveau redeneren en meer/andere dingen weten dan jij. Je kunt je pas aan elkaar scherpen als je beiden weerwoord kunt leveren. :wink:
Mee eens Marthe. Op de hb basisschool van zoon was dat een van de grote voordelen. Doordat ze allemaal hb waren en veel kinderen 140+, viel de begaafdheid als onderscheidende factor grotendeels weg. Intellectueel waren ze aan elkaar gewaagd. De klasgenoten waren daardoor meer gewone peers van elkaar. De verschillen onderling zaten op allerlei andere vlakken waarop kinderen onderling van elkaar kunnen verschillen. De karakters liepen nogal uiteen :lol: Ze waren zeker niet allemaal vrienden van elkaar.

De kinderen die in groep 7/8 instroomden snapten daar in het begin weinig van. Die waren gewend de slimmerik van de klas te zijn. Een zo'n nieuwe klasgenoot zei bijv in een groepje waarin iedereen aan het werk was: je mag mijn antwoorden wel overschrijven hoor. Hij was erg verbaasd dat niemand dat wilde (ze waren zelf al klaar). Zijn ouders hadden hem verteld dat hij waarschijnlijk het slimste kind van de hele school was. Maar daar moesten ze allemaal om lachen.

Halve mandarijn
Berichten: 134
Lid geworden op: wo 19 mei , 2021 11:29 am

Re: Wel of niet vertellen

Bericht door Halve mandarijn »

Marthe, ik denk echt dat mijn zoon het zichzelf vaak moeilijker maakt dan nodig. Hij kan bijvoorbeeld zeer slecht tegen liegen. Als een klasgenootje uit stoerheid zegt dat hij een jaar ouder is, dan springt mijn zoon ertussen om dat klasgenootje een flinke preek te geven. Tuurlijk is liegen niet goed, maar hij kiest er op dat moment wel voor om zich ergens in te mengen. Dat hij daar later de wrange vruchten van plukt is een gegeven. Ik snap dat eerlijk zijn voor hem ontzettend belangrijk is, maar de wereld is niet altijd geholpen met eerlijkheid. Dit is een punt wat hij moet leren, waar meng ik mij in en waar niet.

De peers vind ik lastig in te schatten. In onze straat, vraag mij niet wat in het water zit, zijn veel slimme kinderen waarvan sommigen getest hb. Het botst enorm met hen, ze hebben allemaal het idee gelijk te hebben en delen geen interesses. Op schaakles komt hij ook veel gelijken tegen, dat gaat juist weer heel goed. Ik denk dat interesses misschien wel belangrijker zijn dat de slimheid.

Ik wil dus ook niet de ouder zijn die hem zegt dat hij de slimste van de klas is (dat hele iq maakt mij niets uit, schoolresultaten vind ik ook niet zo belangrijk, maar dat is hoe ik ben opgevoed), maar ik wil hem wel helpen omgaan met het anders voelen, met de verwarring en angsten die hij daarvoor ervaart. Gelukkig krijg ik hier ook veel goede tips.

Gebruikersavatar
Paula
Berichten: 468
Lid geworden op: za 27 feb , 2021 6:34 pm

Re: Wel of niet vertellen

Bericht door Paula »

Gedeelde slimheid is een pré maar geen garantie dat het zal klikken tussen kinderen. Ze blijven toch allemaal hun eigen achtergrond, karakter, gevoel voor humor, interesses etc. hebben. Net zoals 'gewone' kinderen.
Mijn kinderen voelden zich veel prettiger toen ze eenmaal in een hb klas zaten, maar uiteindelijk hebben ze daar geen vrienden aan overgehouden.

Wij hebben onze kinderen (toen 4 en 6) wel verteld dat ze hb waren, maar zonder op dat moment het woord te gebruiken. We hebben met oudste het boek "hoogbegaafd, nou én?" gelezen. Jongste had daar geen belangstelling voor. Hem hebben wij verteld dat de hersenen vol kleine weggetjes zitten, en dat hij wat meer verbindingsweggetjes had dan andere kinderen waardoor de autootjes met pakketjes informatie bij hem sneller van A naar B konden rijden. Dat was voor hem voldoende op dat moment.

Wanneer je kind ervaart dat hij/zij/het anders is dan andere kinderen, vind ik het van belang om daar samen met je kind over te praten en uitleg te geven. Zodat duidelijk wordt dat het niemands schuld is, maar dat er gewoon geen 'overlap in leefwerelden' is. Voor mijn kinderen was het heel belangrijk om dat te weten.

merriedroom
Berichten: 532
Lid geworden op: vr 26 feb , 2021 4:41 pm

Re: Wel of niet vertellen

Bericht door merriedroom »

Ik zou mijn kinderen niet kunnen vertellen dat ze hb zijn. Vooral omdat hoogbegaafdheid geen eenduidige definitie kent. Maar in de praktijk hebben ze allebei allang door dat ze jong (de jongste) zijn in hun groep én de slimste van hun klas… en van de klas boven hun op bepaalde gebieden. Ik weet nog niet wat ik hiermee moet. Ze lopen beiden niet naast hun schoenen in elk geval.

De oudste zit al voor de tweede keer in een bovenschoolse plusklas waar vast nog slimmere kinderen op zitten en waar ‘slim zijn’ beduidend géén onderscheidend kenmerk is :lol: De jongste zit ook in een externe plusklas maar heeft er best moeite mee om zijn klasgenootjes in te schatten. Zij kunnen zo veel minder goed rekenen en lezen dat het voor hem vreemd is. Hij snapt dat niet. Ik zou hem hier best wel uitleg over willen geven, maar hoe leg je dat uit op zo’n manier dat hij die anderen kinderen beter gaat begrijpen?

Overigens, halve mandarijn, dat overal in willen mengen: dochter krijgt in de plusklas uitleg over de cirkel van invloed. Zij kan zich ook erg druk maken over alles wat er gebeurt en dat kost energie en geeft veel emoties soms. De hb-juf legt haar uit dat ze sommige dingen beter kan laten gaan en haar energie juist beter kan steken in waar ze wel iets kan veranderen. En hoe ze dat kan herkennen. Voor je zoon kan dat misschien ook helpen dat niet elke onrechtvaardigheid of leugentje door hem persoonlijk verbeterd moet worden of worden rechtgezet.

Gebruikersavatar
Vlinder42
Moderator
Berichten: 769
Lid geworden op: di 02 mar , 2021 5:57 pm

Re: Wel of niet vertellen

Bericht door Vlinder42 »

Bij ons heeft een pedagoge die niet wist wat ze deed zonder overleg met ons als ouders de testresultaten van ons kind met haar gedeeld waar wij niet bij waren. Een test die wij alleen als achtergrondinformatie hadden gegeven. Zij was 8 jaar. Zij had ook weinig aansluiting met de kinderen in de klas en had onwijs faalangst.

Helaas is ze door de dingen die deze pedagoge tegen haar gezegd heeft compleet ingestort. Want ondanks alle mooie praatjes doorzag ons hb kind meteen: ik ben alleen, bijna niemand begrijpt mij en ik kan daar niets wezenlijks aan doen. Ze heeft 2 weken lang alleen maar gehuild en wilde niet meer leven. Ze was zo eenzaam.

Ik had er wat voor gegeven om nog een tijdje doorgemodderd te hebben met een toch wat meer diffuse notie van wat er aan de hand zou kunnen zijn.

Begrip kan ook maken dat je kind onderuit gaat. Ons kind heeft een analytisch vermogen waar een volwassene een puntje aan kan zuigen, maar was toch maar 8 jaar. De klas, de school is dan je wereld. Ze had maar 8 jaar levenservaring. Ik kon zeggen wat ik wilde, haar vertellen dat er echt meer mensen op de wereld zijn zoals zij, maar dat hielp niets. Zij had in haar leven geen ervaring daarmee, als kind van 8 weinig mogelijkheden om daar iets aan te doen en dacht dat het altijd zo zou blijven als het op dat moment was. Alleen. Zij zag de uitzonderingspositie, juist dat er zo weinig mensen zijn als zijzelf, wat door de uitleg van de pedagoge was uitvergroot.

Uiteindelijk is het wel bedaard. Maar ik ben er zelf om deze reden niet zo voor om het te vertellen als je kind veel kwetsbaarheid laat zien en zo jong is. Als je kind zich al eenzaam voelt, dan kan dit die eenzaamheid nog verder verdiepen. Hij is zich het gat tussen hem en andere kinderen al bewust. Weten waardoor dat precies komt verandert aan die afstand zelf niets. Ik denk dat je beter kunt focussen op het verkleinen van de afstand op andere vlakken.

Peers lijkt heel leuk, maar bij ons ging het vinden daarvan moeilijk. Het is niet zo dat er op elke straathoek wel een peersclubje is. En dan nog moet je maar afwachten of het klikt. Ons kind is wel naar workshops geweest voor hb kinderen en ook op een kamp, maar uiteindelijk had ze daar vrij weinig aan want het kampvriendinnetje dat ze opdeed woonde aan de andere kant van het land. Bij ons in de buurt is niets.

Uiteindelijk is mijn kind vriendjes geworden met een jongetje dat helemaal niet hb is. Maar hij is aardig en gezellig en ze lachen samen veel. Ze heeft inmiddels een klas overgeslagen en heeft daar nu ook vriendinnen die niet hb zijn. Het belangrijkste voor haar is het gevoel dat ze welkom is zoals ze is.

Achteraf bleek ze ook in een klas te zitten waar de juf niets deed tegen pesten en een nare sfeer in de klas. Achteraf heb ik meer moeders gehoord waarvan de kinderen erg blij waren toen ze het jaar daarna gezellige juffen hadden die wel een goede sfeer in de klas wisten te bewaren. Voor ons kind blijkt een leerkracht die benadrukt dat iedereen erbij hoort een belangrijke sleutel. Veiligheid en je gewenst voelen. Want dan komt er ook ruimte voor andere eigenschappen waarop je elkaar kunt vinden.
Moeder van 2 meiden, de oudste op het VO, de jongste op de basisschool 1x versneld.

Faya
Berichten: 62
Lid geworden op: di 11 jan , 2022 10:29 am

Re: Wel of niet vertellen

Bericht door Faya »

Ik heb met veel interesse meegelezen, mooie vergelijkingen worden genoemd. Ik denk dat het voor ieder kind verschilt wat je wanneer vertelt.

Wij hebben thuis altijd benoemd dat alle kinderen iets anders goed kunnen, waar onze kinderen snel denken hebben ze klasgenootjes die misschien goed zijn in sport of heel goed anderen kunnen helpen.

Als gevoeligheid en een sterk rechtvaardigheidsgevoel dingen zijn waar een kind soms mee in de knel komt, dan lijkt het mij dat het goed is om te blijven benoemen: 'Hé, in deze situatie was iemand aan het opscheppen, dat kun je beter laten gaan. Maar in die situatie deed iemand niet eerlijk, je hebt goed aangevoeld dat je daar wat over moest zeggen.' (Om maar een voorbeeld te noemen). In de hoop dat het gevoel voor wat gepast is en wat niet zich ontwikkelt. En ook de mooie kanten blijven zien, want het is natuurlijk iets moois als een kind gevoelig is en opkomt voor wat eerlijk is.

Nou ja, dit zijn mijn gedachten, voor wat het waard is. Overigens wilde mijn oudste er absoluut niet over praten toen ze net getest was (niet officieel hb trouwens, ze zit denk ik zo'n beetje in het grensvlak). Pas een jaar later, toen ze naar een externe plusklas mocht, stond ze ervoor open om te praten over haar manier van denken en de dingen waar ze tegenaan loopt.
Drie dochters (groep 4, groep 6, brugklas)

Gebruikersavatar
Paula
Berichten: 468
Lid geworden op: za 27 feb , 2021 6:34 pm

Re: Wel of niet vertellen

Bericht door Paula »

verwijderd, dubbel gepost
Laatst gewijzigd door Paula op di 11 okt , 2022 1:49 pm, 1 keer totaal gewijzigd.

Gebruikersavatar
Paula
Berichten: 468
Lid geworden op: za 27 feb , 2021 6:34 pm

Re: Wel of niet vertellen

Bericht door Paula »

schreef:]Helaas is ze door de dingen die deze pedagoge tegen haar gezegd heeft compleet ingestort. Want ondanks alle mooie praatjes doorzag ons hb kind meteen: ik ben alleen, bijna niemand begrijpt mij en ik kan daar niets wezenlijks aan doen. Ze heeft 2 weken lang alleen maar gehuild en wilde niet meer leven. Ze was zo eenzaam.
Vlinder, wat sneu dat het zo'n impact op haar had! En ook niet erg netjes van de orthopedagoge om dit zonder jullie expliciete toestemming met je dochter te bespreken. Voor onze kinderen hielp het enorm dat we konden vertellen dat papa en mama ook 'anders' waren (oudste - zij voelde zich toen ineens een stuk minder alleen op de wereld) en dat zusje ook hb was (jongste - die als 4-jarige zelf al door had dat hij niet matchte met zijn omgeving en die klik wél had met zijn zus).

Halve mandarijn
Berichten: 134
Lid geworden op: wo 19 mei , 2021 11:29 am

Re: Wel of niet vertellen

Bericht door Halve mandarijn »

Wat ben ik blij dat ik deze vraag gepost heb. Veel fijne adviezen of punten die ik samen met mijn man nog moet overwegen.

Wat naar vlinder dat jouw dochter zonder jullie overleg is geïnformeerd. Ik probeer het in elk geval met mijn man zorgvuldig af te wegen, wel of niet vertellen. Zonder daarbij hoogbegaafd te gebruiken, maar te focussen op zijn talenten en problemen.

We hebben het thuis weleens over talenten. Dan vragen we ons hardop af wat onze talenten zijn. Volgens mijn zoon is zijn talent rekenen, die van zijn zusje vriendjes maken, mijn man kan heel hard fietsen en ik heb volgens zoon geen enkel talent. En dankjewel zoon, haha.

Gebruikersavatar
Vlinder42
Moderator
Berichten: 769
Lid geworden op: di 02 mar , 2021 5:57 pm

Re: Wel of niet vertellen

Bericht door Vlinder42 »

Paula schreef:
di 11 okt , 2022 1:49 pm
Vlinder, wat sneu dat het zo'n impact op haar had! En ook niet erg netjes van de orthopedagoge om dit zonder jullie expliciete toestemming met je dochter te bespreken. Voor onze kinderen hielp het enorm dat we konden vertellen dat papa en mama ook 'anders' waren (oudste - zij voelde zich toen ineens een stuk minder alleen op de wereld) en dat zusje ook hb was (jongste - die als 4-jarige zelf al door had dat hij niet matchte met zijn omgeving en die klik wél had met zijn zus).
Bedankt, Paula. Ja, dat is wel zo en dat heb ik ook wel tegen haar gezegd, maar zij wilde juist vriendinnen, ándere mensen, en niet papa en mama of zus.
Moeder van 2 meiden, de oudste op het VO, de jongste op de basisschool 1x versneld.

Gebruikersavatar
Vlinder42
Moderator
Berichten: 769
Lid geworden op: di 02 mar , 2021 5:57 pm

Re: Wel of niet vertellen

Bericht door Vlinder42 »

Halve mandarijn, ik begrijp wat je bedoelt. Wij hebben het zelf ook altijd op die manier geprobeerd. Maar als je kind hb is, kan het best zijn dat het dat doorziet ;-).
Moeder van 2 meiden, de oudste op het VO, de jongste op de basisschool 1x versneld.

Axator
Berichten: 128
Lid geworden op: di 02 mar , 2021 9:45 am

Re: Wel of niet vertellen

Bericht door Axator »

Halve mandarijn schreef:
di 11 okt , 2022 3:02 pm
Wat ben ik blij dat ik deze vraag gepost heb. Veel fijne adviezen of punten die ik samen met mijn man nog moet overwegen.

Wat naar vlinder dat jouw dochter zonder jullie overleg is geïnformeerd. Ik probeer het in elk geval met mijn man zorgvuldig af te wegen, wel of niet vertellen. Zonder daarbij hoogbegaafd te gebruiken, maar te focussen op zijn talenten en problemen.

We hebben het thuis weleens over talenten. Dan vragen we ons hardop af wat onze talenten zijn. Volgens mijn zoon is zijn talent rekenen, die van zijn zusje vriendjes maken, mijn man kan heel hard fietsen en ik heb volgens zoon geen enkel talent. En dankjewel zoon, haha.
Ik probeer het wel natuurlijk te houden, niet teveel overdenken zoals zij ook al doen ;)

Je hoeft een kind niet te vertellen dat ze HB hebben, net zo min als je iemand met een muziektalent dat doet. Dat ontwikkelt zich over de jaren, en we weten zelf ook wel dat ze slim of muzikaal zijn. Dus het hoeft geen 'groot nieuws'-gesprek te worden.

Als ze thuiskomen met vragen, dan beantwoord ik ze zo goed als kan. Ik draai er niet omheen en verzin geen dingen. Dat werkt echt niet bij onze HB-er. En dan groei je er ook in mee. De vragen worden steeds groter. Maar je kunt bouwen op je vorige antwoorden.

Voor de emotie-dingen kon hij&ik op een moment niet meer toe met mijn eigen antwoorden en hebben we hulp gezocht bij een therapeut. Ik hoor sindsdien nogal wat HB-ers die psychomotorische therapie of speltherapie gedaan hebben om dat stukje ontwikkeling ook mee te krijgen.

Plaats reactie