Versnelling terugdraaien: school werkt tegen

[ElizaDay]

Mijn dochter 10 is na de kerst versneld naar groep 7. School vond dit een heel goed idee en wij zijn daar in mee gegaan. Ondanks een slechte cito voor rekenen bij doortoetsen stelde de ib' er voor dat dochter toch echt moest versnellen op sociaal en emotioneel gebied.

Ze zit nu een maand in haar nieuwe klas en het gaat voor geen meter. De aansluiting is nul komma nul, rekenen is echt te hoog gegrepen (taal en begrijpend lezen niet) en mijn dochter is doodongelukkig. Ze wil naar haar oude klas, ze wil bij haar vriendinnen zijn en vindt het verschrikkelijk om naar school te gaan. Haar nieuwe klas kent elkaar al vanaf de kleuters en laten dochter niet toe. Ze lachen als ze een verkeerd antwoord geeft, sluiten haar buiten (met de rug naar haar toe gaan staan als ze bij een groepje meiden gaat staan), willen niet met haar samenwerken en geven mijn kind een rotgevoel.

Gister ben ik naar de ib'er gestapt en heb een gesprek gehad. De ib' er vond dat dochter geen vriendinnen had in groep 6 (had ze wel!) en dat ze absoluut never niet nooit terug gaat. Ze zei ook dat weer een verandering niet goed is voor haar en dat ik dat vooral niet moest doen. (wat moest doen??) Ik ben flabbergasted naar huis gegaan en word eerlijk gezegd steeds bozer.

Dochter huilt elke dag. Ze is een schim van het leuke meisje dat ze is en zegt dat ze dan wel blijft zitten, zodat ze weer in haar oude klas komt. Wat kan ik doen om deze versnelling terug te draaien? Ik ben best in paniek.

[Axator]

Als de leerkracht ook niet mee wil, dan zou ik de directie benaderen. Want de toon is ook gewoon niet erg fijn zo te horen. De IB-er biedt ook geen perspectief, hulp of iets anders?

Ik snap wel dat zo'n overstap tijd nodig heeft, om te wennen. Die paar weken is niet eens zoveel als ik zag hoe dat bij mijn neefje ging. Maar die had het qua cognitie echt nodig en sociaal emotioneel zat hij in de oude klas ook niet helemaal lekker. Dus dat maakte niet uit. In dit geval klinkt het meer als : leuk plan, uitvoering gefaald.

[ElizaDay]

Dank voor je reactie!

Ik weet niet of de leerkracht mee wil. Het gesprek met de ib'er was zo onaangenaam, dat ik er overstuur van ben. Er wordt duidelijk niet in het belang van het kind gehandeld en dat doet pijn. Heel veel pijn. Snap nu waarom ik vervelende verhalen hoorde over deze ib' er. Het is vreselijk om dochter zo'n heimwee te zien hebben naar haar oude klas...

Dus naar de directie stappen? Met de oude directeur kon ik lezen en schrijven, maar de nieuwe ken ik niet zo goed. Wat zal ik doen? Eerst gesprekken voeren met de oude leerkracht en de huidige leerkrachten? Daarna door naar de directeur? Het liefst wil ik de ib'er er niet bij hebben. Kon haar gister wel over de tafel trekken! Ze heeft mijn dochter in het voorbij gaan aangesproken met de tekst dat ze dus echt niet naar groep 6 mocht. Gesprek van een minuut en dochter kwam hard huilend uit school.

Ze heeft de afgelopen weken allerlei angsten ontwikkeld en huilt veel. En snel. Ze was zo'n vrolijk kind en dat is weg. Volgens dochter komt het vrolijke meisje niet terug, want ze zit niet meer in haar...

Wat een fout hebben we gemaakt. Fouten zijn er om recht gezet te worden, maar ik ben bang dat ik machteloos sta.

[Anne72]

Tja wat is wijsheid? Dat is ingewikkeld. Want je kunt niet om de IBer heen en die heeft vaak meer zeggenschap over dit soort dingen dan de Leerkrachten. Ik zou denk ik de stap van de leerkrachten over slaan en direct naar de directeur gaan. Omdat ik de leerkrachten niet zou willen passeren zou ik het hen wel zeggen. In ieder geval de leerkracht van de huidige klas. Insteek voor het gesprek zou voor mij zijn om met de leerkrachten en de IBer vanuit een breed perspectief naar de situatie te kijken waarbij het belang van je dochter voorop zou moeten staan. Zou tegen de directeur ook uitspreken dat ik daarbij een open en professionele houding van de IBer verwacht. Veel te verliezen heb je namelijk niet.
Alternatief zou ook nog de bovenbouwcoordinator kunnen zijn. Op veel scholen zit die ook in het MT van school. Ken je die wel wat beter.

Sterkte in ieder geval. Fijn dat het nu even weekend is. Kunnen jullie een beetje tot rust komen.

Anne72

[ElizaDay]

Helaas heb ik niet het idee dat dochter voorop staat. Waarom de ib'er zo stellig is weet ik niet. Ik snap het ook niet.

Kreeg bericht dat volgende week met de leerkrachten van groep 7 en de ib' er om de tafel wordt gegaan. Ik weet dus niet of wij als ouders daar onderdeel van zijn. Hoop het wel en hoop nog harder dat ze beslissen dat dochter terug gaat naar 6. De ib' er was gister alleen niet te overtuigen van ' het gaat niet goed zo'.

Jesses, wat een shit situatie. Ik ben er naar van.

[loekie]

Als je het idee hebt dat intern begeleider niet goed luistert is het een optie om jullie observaties over het welbevinden van je dochter via de mail te delen met de oude leerkracht, de nieuwe leerkracht en de intern begeleider (met eventueel cc naar directeur). Geef bijvoorbeeld aan dat je het belangrijk vindt dat jullie observaties meegenomen worden bij het bedenken van een goede aanpak en dat je die daarom op een rijtje hebt gezet. Geef ook aan dat er volgens jullie sprake is van een crisissituatie en dat je de mail daarom ook cc stuurt naar directeur.
Probeer je observaties zo zakelijk mogelijk weer te geven:
- dochter ervaart geen aansluiting; ze geeft aan dat er wordt gelachen als ze een verkeerd antwoord geeft, dat nieuwe klasgenoten met de rug naar haar toe gaan staan als ze bij een groepje gaat staan en dat ze niet met haar willen samenwerken
- dochter heeft de afgelopen weken allerlei angsten ontwikkeld en huilt veel
- ze is niet meer vrolijk en heeft er geen vertrouwen in dat ze weer vrolijk kan worden
- dochter wil niet naar school; wel als ze naar haar oude klas zou mogen; ze mist vriendinnen uit haar oude klas
- ze vindt het rekenen veel te moeilijk; gezien de doortoetsresultaten zou dat kunnen kloppen.

Is het bijvoorbeeld een optie dat ze terug naar groep 6 gaat en met taal en begrijpend lezen in groep 7 mee blijft doen?

[Anne72]

Helaas heb ik niet het idee dat dochter voorop staat. Waarom de ib'er zo stellig is weet ik niet. Ik snap het ook niet.

Kreeg bericht dat volgende week met de leerkrachten van groep 7 en de ib' er om de tafel wordt gegaan. Ik weet dus niet of wij als ouders daar onderdeel van zijn. Hoop het wel en hoop nog harder dat ze beslissen dat dochter terug gaat naar 6. De ib' er was gister alleen niet te overtuigen van ' het gaat niet goed zo'.

Jesses, wat een shit situatie. Ik ben er naar van.

Van wie kreeg je dat bericht? Mooi dat er een gesprek komt. Ik zou vragen of jullie daar bij kunnen zijn.
Of anders idd input mailen zoals Loekie voorstelt.

Anne72

[Noelle]

ElizaDay, wat een nare situatie. Ik zou zeker vragen bij het gesprek te zijn. Bij onze school was het zo dat we zelf mochten kiezen of we wel of niet wilden versnellen. Ik zou denken dat dat bij terugdraaien ook in gezamenlijkheid kan. In het dagelijks leven hoor ik meer verhalen als het jouwe en weet hoeveel verdriet het kan geven. Succes! Noelle

[Vlinder42]

Wat vreselijk naar, ElizaDay. Ik zou denk ik wel naar de directeur gaan. Dat de ib’er op die manier in de wandelgang je kind zo overstuur maakt, kan echt niet. Je kind op deze manier bij haar vriendinnen weghalen lijkt me erg ongelukkig. Ze moeten het niveauverschil gewoon in haar eigen klas oplossen. Als een klas hoger een brug te ver is, dan moet dat toch wel mogelijk zijn. Ze hebben uit goede wil iets geprobeerd en het werkt niet. Dan is het juist goed om dat te erkennen en het snel terug te draaien. Ik zou bij haar nieuwe juf informatief vragen hoe zij het vindt gaan en dan naar de directeur gaan. Anders duurt het allemaal veel te lang.

Uit ervaring weet ik dat als je kind zo ongelukkig is op school, dat dat niet houdbaar is. Ik heb dat met mijn kinderen ook meegemaakt. Het is heel erg naar. Veel sterkte voor jullie.

[Anne72]

Ik zat te denken: eigenlijk wel vreemd dat sommige volwassenen die kinderen moeten opvoeden / voorleven / onderwijzen het zo ingewikkeld vinden om te zeggen dat een keuze niet goed uitpakt. Dat je van proberen kunt leren , dat fouten niet erg zijn, dat iedereen zich wel eens vergist en dat er een kern van waarheid zit in: beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald…

[Hanneke]

Natuurlijk wil je een kind leren dat fouten maken mag, en dat je daar van kunt leren. En dat je dat kunt toegeven en terugdraaien.
Anderzijds wil je een kind ook leren dat iets soms niet meteen leuk is, even tijd nodig heeft, en dat direct afhaken niet altijd de beste keuze is. 6 weken.is natuurlijk echt nog heel erg kort.

Dat gezegd hebbende vraag ik me ook af hoe de voorbereiding van de overstap geweest is.
Waren er wenmomenten?
Hoe vond ze het zelf om over te stappen?
Zijn de voors en tegens met haar besproken?
En hoe is de begeleiding na de overstap geweest? Moest ze gewoon maar mee gaan draaien of is er begeleiding? Evaluatie momenten? Enz?

E.e.a. klinkt als een nogal overhaaste beslissing zonder duidelijk beleid of sturing. Wat was eigenlijk de reden dat ze ging versnellen? Stonden jullie er achter?

Ik begrijp je zorg, maar ik denk dat je ook moet waken voor paniekvoetbal, zeker als de keuze voor versnellen weloverwogen was, en geen impulsbeslissing. Want dan was er dus een goede reden voor. Blijkbaar was de er in groep 6 iets niet, wat jullie in groep 7 wel verwachtten. Dat is niet anders nu toch?

[Anne72]

Anderzijds wil je een kind ook leren dat iets soms niet meteen leuk is, even tijd nodig heeft, en dat direct afhaken niet altijd de beste keuze is. 6 weken.is natuurlijk echt nog heel erg kort.

Helemaal mee eens. Ik was vooral getriggerd door de reactie van de IBer die zegt dat ze zeker niet terug gaat naar haar oude klas. Daaruit spreekt geen open houding om te onderzoeken wat nodig is om het te laten werken noch om de optie wel terug naar de oude klas te overwegen op een gegeven moment.

En verder vind ik 6 weken wel lang als je je niet welkom voelt, de stof niet aankunt en je vrienden mist. Waar zit dan nog de toegevoegde waarde van het volhouden. Zeker omdat er al twijfels waren.

Anne72

[Inde]

Als je het idee hebt dat intern begeleider niet goed luistert is het een optie om jullie observaties over het welbevinden van je dochter via de mail te delen met de oude leerkracht, de nieuwe leerkracht en de intern begeleider (met eventueel cc naar directeur).

Ja, dit zou ik ook doen. Ik zou het allemaal op een rijtje zetten en aan de betrokkenen mailen, met aan het eind een verzoek om een reactie/een gesprek hierover. Sterkte! Hopelijk valt het mee en is de ib’er hier “gewoon” de dissonant. Ik snap je stress helemaal.

[ElizaDay]

Fijn dat jullie zo meedenken!

Helaas heb ik weinig hoop. De leerkracht zei vandaag dat we lang hebben kunnen nadenken over deze beslissing. Valt wel mee, overigens. Het lijkt wel alsof ze een narratief volgt. Dochter moet ook van haar in groep 7 blijven en ze is nu echt heel erg verdrietig. En boos. Heel erg boos. Ze vindt de klas heel stom en wil er niet in zitten.

Woensdag hebben we een gesprek met de ib'er en de twee huidige leerkrachten. Ik denk eerlijk gezegd dat we op zoek kunnen naar een nieuwe school....

[merriedroom]

Heel bijzonder dat je deze uitwerking van de versnelling van te voren had moeten bedenken. Zelfs na 3 jaar hard nadenken, kun je niet volledig voorspellen of alles exact zo gaat verlopen. Wat maakt dat ze zo stellig zeggen ‘je hebt besloten, nu moet je het maar slikken’? Is het een principekwestie of willen ze een foute inschatting niet toegeven? Misschien zit er nog ruimte in het boven water krijgen waarom ze hun poot nu zo stijf houden. Het gaat om een kind en haar welbevinden. Hebben ze dat doel ook voor ogen of zijn jullie het al niet met elkaar eens hoe je dochter de versnelling nu ervaart?

[Pompom]

Ik denk dat het staat of valt met de ontvangende leerkrachten. Die moeten er voor zorgen dat een nieuwe leerling onderdeel kan worden van een groep. Elke verandering van samenstelling van een groep maakt eigenlijk een nieuwe groep en dat betekent, net als aam het begin van een schooljaar, dat de leerkracht de groepsvorming moet begeleiden.

Als ik jouw verhaal nu lees, denk ik dat dat wellicht een beetje onderschat is. En nu is het te laat om het alsnog te doen.

Terug naar vorige groep (ook dan met aandacht voor groepsvorming, overigens!) zou best de beste optie kunnen zijn.

Ik heb ook een keer meegemaakt dat een versnelling van een leerling werd teruggedraaid. We hebben toen als 'verklaring' naar de klas dit gezegd (groep is 6-7-8, de versnelling was 6 naar 8 en terug naar 7):
Leerling wil toch liever met de eigen vriendinnen het groep 8 jaar doen en blijft dus toch een jaartje langer bij ons.

[ElizaDay]

Het is een tijd geleden dat mijn hoofd vol zat met zorgen over mijn dochter en er is een hoop gebeurd. In een notendop:

Mijn dochter was ongelukkig in groep 7. De klas was op z'n zachtst gezegd onvriendelijk en ze heeft flink veel gehuild thuis. 's Ochtends huilend aan het ontbijt, 's middags huilend uit school. En school? School deed niets. Helemaal niets, op voorstellen dat ze mijn dochter zouden helpen om haar plekje te vinden in de klas. Terug naar 6 was geen optie, maar ze moest gewoon haar plekje vinden. Dan kon ze lang zoeken, want ze werd vreselijk gepest. Zo kreeg ze regelmatig te horen 'Je bent toch zo slim? En het antwoord op -noem vraag- weet je niet eens!' Of: 'Ben jij ' hoogbegaafd'? Een oud-klasgenoot was dat ook en zij was echt zo stom! Gelukkig is ze weg en dat moet jij ook!' Ook een gezellige bijnaam voor haar: Baby. Ze had geen naam in de klas, maar werd Baby genoemd. Wij wilden haar uit die klas hebben, maar de ib' er dacht daar heel anders over.

Waarom? We hebben geen flauw idee. Ze veranderde continu van narratief. De ene keer mocht ze niet terug naar 6, omdat ze daar niets meer te leren had. (daar dachten wij anders over) De andere keer omdat ze meer aansluiting had in 7. De keer daarop omdat haar beste vriendinnen in 7 zaten (wij en dochter weten nog steeds niet wie dat zijn). En uiteindelijk omdat ze geen vriendinnen had in 6. (wie waren dan de meisjes die bij ons thuis kwamen?)

Lang verhaal kort: we hadden een bijzonder prettig gesprek met dochter en de directeur van een andere school. Lang hoefden we niet na te denken: die school had plek in een groep 6/7 en dochter was binnen een week gewisseld. Ze gaat dus sinds de voorjaarsvakantie elke dag naar de Freinetonderwijs en wat een verademing! Elke ochtend zit ze zingend op de fiets, elke middag komt ze stralend uit school gehuppeld. Ze is blij, vond razendsnel aansluiting bij een clubje meiden en spreekt het liefst elke dag van de week af. Ze is weer zoals we haar kennen: vrolijk, bomvol energie en nieuwsgierig naar van alles en nog wat. Zo is ze tijdenlang niet geweest...Ook het onderwijs vindt ze heerlijk. Ze zei laatst dat ze zich op haar nieuwe school nog geen moment heeft verveeld. Op haar oude school verveelde ze zich dood (dixit dochter), maar daar heeft ze op de nieuwe school helemaal geen tijd voor. De crea-vakken, het werkplan: ze vindt het allemaal prachtig.

Haar meester is fantastisch. Na twee weken hadden we een gesprek met hem en onze dochter. Hij vond dat deze school haar paste als een jas en dat ze de manier van werken snel oppikte. Wel had hij wat kanttekeningen: zo heeft dochter hele bijzondere strategieen met rekenen en vermoedt hij dyslexie, ondanks dat ze begin groep 4 AVI-uit was. De ib' er heeft het direct opgepakt en daar zijn wat schokkende dingen uit gekomen: dochter heeft op haar oude school twee jaar lang geen instructie gekregen op het gebied van rekenen, begrijpend lezen en taal. Bij navraag aan haar oude vriendinnen (uit groep 6!) bleek dit te kloppen. Dochter was volgens die meisjes zo slim, dat ze daarom geen instructie nodig had en alles zelf na mocht kijken. Als er een moment om 'WTF??' te zeggen, dan is dit het wel.

Eerlijk gezegd vind ik dit een vorm van verwaarlozing. Gelukkig pakt de nieuwe school het goed op en worden hiaten en vreemde strategieen als een malle aangepakt.

Als ik toen wist wat ik nu weet... Dan had ik haar jaren geleden al van haar oude school gehaald. Haar kleuterjuf voorspelde destijds al dat het traditionele, klassikale onderwijs voor dochter erg saai zou ziin. Destijds vond ik het kort door de bocht, maar ze had gelijk.

We zien nu pas wat verveling met een meisje doet. Onze zoons gingen klieren en vlogen tegen de muren op, maar zij werd alleen maar stil. Oorverdovend stil.

[merriedroom]

Wauw… ontzettend bedankt voor het delen. Er klopte al zoveel niet, maar het bleek ernstiger dan gedacht. Dat een school totaal geen kennis heeft van hb en zich er niet in laat onderwijzen, is al ernstig. Maar jarenlang op verschrikkelijke vooroordelen en misvattingen ‘aangepast’ onderwijs aanbieden, is werkelijk te triest voor woorden. Geef me dan maar een school die erkent handelingsverlegen te zijn.

En van harte voor jullie allemaal met de nieuwe school. Wat zal dat ook een opluchting zijn voor jullie allemaal, met je dochter voorop.

[ElizaDay]

Inderdaad Merriedroom, dochter is behandeld aan de hand van een set vooroordelen. Zo sneu! De ib'er zei elke keer wel dat dochters welbevinden voorop stond, maar uit niets bleek dat. Sterker nog: ze heeft geen enkele keer gevraagd wat wij dachten dat goed was voor haar! Daarnaast was ze ronduit hard tegen onze dochter (in het voorbij gaan snibbig tegen dochter zeggen dat ze nooit meer terug mocht naar haar oude klas bijvoorbeeld). Ze bleef volharden in een berg starre en rigide opvattingen, maar vond daarnaast ook dat ze het goed deed. (letterlijk haar woorden. Let's agree to disagree) Aan de leerkrachten hadden we ook niets. Ze verscholen zich achter de ib'er en dochter begon haar vertrouwen in volwassenen te verliezen. Misschien vond ik dat wel het allerergste. Ik weet het niet.

Gelukkig konden we switchen van school en zit dochter nu goed in haar vel. Eerlijk gezegd hebben we dat te danken aan de vorige school en hun niet-functioneren. Dochter ging niet graag naar school en vond het vooral saai, maar we zagen geen noodzaak tot verandering. Nu konden we niets anders dan wisselen om het voor ons kind op te nemen, maar ik had dit jaren geleden al moeten doen. Het Freinetonderwijs past zo goed bij wie onze dochter is en hoe wij als ouders in het leven en de opvoeding staan, dat ik me niet meer voor kan stellen ooit de oude school prima te hebben gevonden. Het was niet prima daar. Niet voor onze kinderen in ieder geval.

[Hanneke]

Superfijn zeg!

[Vlinder42]

Heel fijn, ElizaDay! Vooral wat fijn voor je dochter!

Waar jij tegenaan loopt is precies waar ik met ons kind ook over twijfel. Ik heb het gevoel dat school niet écht iets wil doen en dat moddert maar aan. Het is in elk geval bemoedigend om te lezen dat het ook anders kan.

[Baloo]

Dank voor je update ElizaDay, fijn om te horen dat het je dochter nu zo goed gaat! Eerlijk gezegd vind ik je verhaal over oude school zodanig schokkend dat ik zou overwegen om een brief naar de inspectie te sturen of naar het scholenverband. Niet om iets te krijgen van hen, maar om ergens een geluid te laten horen dat de school zich moet verbeteren. Veel plezier op de nieuwe school!

[sloppyslayer]

Je benoemt heel mooi "vorm van verwaarlozing" en dat is hoe ik me voel richting mijn meiden.

Mijn jongste zit in een hele jong klas en heeft geen vriendinnen. Ze heeft zelf het gesprek geopend met de leerkracht dat ze graag naar groep 7 wil of naar de andere groep 6 en dit mag niet. Ze is een heel sociaal meisje maar die krijgen ze niet te zien omdat niemand haar leuk vind.
Sociaal emotioneel is ze ook ouder als haar werkelijke leeftijd en als je dan ook nog eens de oudste en slimste van de klas bent blijft er niks meer voor je over.
Gister was er voor de eerste keer een meisje die vroeg of mijn dochter kon spelen......maar die zit niet bij haar in de klas.

School wil niet of kan niet maar mijn kind gaat kapot zo.....

Misschien moeten wij ook maar zoeken naar een school met een groep7/8 klas.