Vriendschappen

[Dee85]

Mijn middelste dochter van 10 jaar in groep 7 heeft het op het moment lastig op het gebied van vriendschappen. Ik denk dat haar verwachtingen anders (hoger) zijn dan die van andere kinderen.
Ze heeft al sinds groep 3 een beste vriendin waar ze alles mee samen deed en nu is het al een half jaar hommeles. We hebben er veel gesprekken over gehad en de moeder van haar vriendin heeft ook nog wel pogingen gedaan om de boel te lijmen, maar ze lijken echt uit elkaar gegroeid te zijn. Dat is heel jammer, maar soms gaan die dingen zo.

Merken jullie weleens dat je kind andere, hogere verwachtingen heeft van vriendschappen? En leidt dat vaak tot verdriet of problemen?

[boom]

Mijn dochter (17) had daar ook veel last van. Veel vriendschappen zijn daar op stuk gelopen, maar ze besefte uiteindelijk ook dat die hoge verwachtingen haar enorm in de weg zaten. Halverwege de brugklas heeft ze haar weg hierin gevonden, maar het heeft haar veel tranen en nachtrust gekost. Uiteindelijk kreeg ze in de bovenbouw echt een leuke groep vriendinnen, waar ze net mee op vakantie is geweest en dagelijks mee afspreekt.

[Dee85]

We proberen haar dat inderdaad ook in te laten zien, hoe het haar nu in de weg zit. Tegelijkertijd benadrukken we ook dat haar eigen loyaliteit een mooie eigenschap is.

[merriedroom]

Ik merkte ook dat mijn verwachtingen van vriendschappen anders was dan dat van anderen. Ook de ‘eisen’ die ik stelde aan de term vriendschap lagen een heel stuk hoger. Maar ik had altijd wel ergens een paar vriendschappen. Op de middelbare school onderbouw en tijdens mijn studie wel alleen buiten school, omdat ik niet veel klik had met de klas/studiegenoten. Daar kon ik wel mee uit te voeten: school was voor leren en daarbuiten is voor lol trappen en dat kan ook makkelijk met mensen van buiten school.

In groep 7 en straks groep 8 is dat nog wel anders. Dat laatste jaar wil je al die extra activiteiten en de musical ook met je klasgenoten delen. Dat doe je eigenlijk al als je samen een klas vormt. Een intense klik met iemand hebben, is niet de enige vorm van vriendschap natuurlijk. Maar waarschijnlijk voor je dochter nu nog wel het beeld. Speelt ze in de pauze wel eens met andere kinderen? Of werkt ze goed samen in een schoolproject met andere kinderen? Dat is meestal ook leuk contact en zou je als vriendschap mogen zien.

[Dee85]

Jahoor, dat gaat goed. Alleen met projecten merkt ze wel vaak dat zij het meeste werk doet en de rest achterover leunt. Dat is iets waar ze volgend jaar mee aan de slag kan gaan in de plusklas die school volgend jaar start.
Haar voorheen beste vriendin kan jaloers en bezitterig zijn. Dit zit het afspreken met andere kinderen soms in de weg en dat vindt ze erg naar. Ze kan daar behoorlijk boos om worden.

[Paula]

Merken jullie weleens dat je kind andere, hogere verwachtingen heeft van vriendschappen? En leidt dat vaak tot verdriet of problemen?

Wij hebben er altijd heel open over gesproken met de kinderen. Het is niemands schuld, soms lopen ontwikkelingen uiteen, is er geen overlap in interessegebieden of verwachten kinderen (en volwassenen) verschillende dingen van een vriendschap.

Wij hadden het voordeel dat onze kinderen elkaars beste vrienden waren. Het gemis van andere vriendjes was daardoor minder.
Oudste gaf altijd aan dat ze het niet erg vond dat ze op school weinig contact had. Jongste vond dat wel vervelend. Hij vond een voor hem werkbare aanpak: voor allerlei activiteiten had hij een 'maatje' (knikkeren, voetballen, schaken, Pokémon). Dat waren funtionele vriendschappen, gericht op die ene activiteit. Voor echte gesprekken kon hij bij zijn zus terecht.

[Hanneke]

Heel herkenbaar.
Ik zal later even reageren.

[Halve mandarijn]

Mijn zoontje is pas 6, maar heel herkenbaar!

Hij heeft niet veel vriendjes, maar wel hele goede. Hij houdt vriendschappen ook echt lang vast (twee van zijn vriendjes kent hij van het kinderdagverblijf toen ze allen een dreumes waren. Ze wonen niet heel dicht bij elkaar in de buurt en zitten ook niet bij elkaar in de klas, maar toch zijn het een waardevolle vriendschappen. Hij speelt regelmatig met andere kinderen, maar dat zijn in zijn ogen geen vrienden.

Pas merkte we het ook toen een klasgenootje het goed wilde maken na een ruzie en vroeg of ze weer vrienden wilden zijn. Mijn zoontje heeft daarop geantwoord dat hij daar eerst even over na moest denken om daarna aan te geven dat ze geen vrienden konden zijn. Dat andere jongentje wilde te graag was de reden.

Wij hebben het begrip kennis maar geïntroduceerd, maar een maatje zoals hierboven geschreven zou denk ik beter passen.

[Dee85]

Inderdaad, mijn dochter zou het ook niet zomaar goedmaken.
Ze geeft wel aan dat ze meer en andere vrienden wil. Ze legt makkelijk contact en is ook wel op haar clubjes bezig met andere kinderen. Dat doet haar goed.
Met haar grote zus doet ze wel dingen samen en ze gaan goed door 1 deur.

[Ellla]

Dit herken ik wel hoor. Mijn dochter investeert regelmatig in nieuwe klasgenootjes om te ontdekken of er een vriendschap in zit, maar naar verloop van tijd blijkt het allemaal oppervlakkig, of iemand doet of zegt ineens iets kwetsends wat voor mijn dochter uit de lucht komt vallen. En in onze ogen is ze niet overdreven gevoelig. Ze is wel eerlijk en trouw en snapt het niet zo goed als anderen dat niet zijn. Ik las jouw post en ze vroeg mij om te reageren. Zou jouw dochter het leuk vinden om een nieuw meisje te leren kennen? (Online/offline)
Mijn dochter is 10, gaat naar groep 8, houdt van lezen, knutselen, met Lego spelen, toneel en nog veel meer.
Dit was niet je vraag, maar ik hoop dat je het niet erg vindt dat ik dit voorstel. Is er geen interesse, dan is dat natuurlijk ook ok
Groetjes,
Ella

[Axator]

We hebben het wel meegemaakt vanuit de andere kant. Een kindje dat na een poosje gewoon niet meer klikte met mijn jongste. Dat kindje had een specifieke interesse en dat werd na een jaar of 2 toch wel saai. Dat probleem hadden andere vriendjes, inc zijn beste vriend, ook met hem helaas. Dat is vorig jaar ook omgeslagen in bewust kinderen uitsluiten omdat ze omgingen met de ex-beste-vriend van hem. Dat heeft er voor gezorgd dat het kind bijna alleen staat. Maar ik geloof dat er daar ook een gedragsprobleem achter zit waar aan gewerkt wordt.

Mijn kind is juist mega sociaal, kan bijna met iedereen wel overweg en vind altijd wel weer iemand om mee te spelen. Maar hij kan onbewust schakelen in zijn spel. Als hij met zijn HB-vriendjes speelt, is het spel anders dan als hij bij een groep-lager&gemiddeld kind. Hij geniet van allebei de manieren van spelen. Dat is de enige reden waarom ik hem vandaag weer naar school kreeg..

[Dee85]

Ellla, geen probleem hoor, ik kan het haar vragen. Bij interesse zal ik een pb'tje sturen, goed?

Axator, ik denk dat mijn dochter ook wel goed kan schakelen, er zit een megagroot verschil tussen mijn dochter en voormalig bff (heeft het vaak moeilijk met de leerstof en heeft daarnaast een leerstoornis). Dat heeft nooit tussen ze in gestaan.

Het heeft nog wel een week of twee geduurd tijdens de vakantie eer het verbitterde een beetje wegging bij dochter. Over een week begint school en ik hoop dat ze dit een beetje weet vast te houden en een leuk laatste jaar op de basisschool heeft.

[Ellla]

Ellla, geen probleem hoor, ik kan het haar vragen. Bij interesse zal ik een pb'tje sturen, goed?

Axator, ik denk dat mijn dochter ook wel goed kan schakelen, er zit een megagroot verschil tussen mijn dochter en voormalig bff (heeft het vaak moeilijk met de leerstof en heeft daarnaast een leerstoornis). Dat heeft nooit tussen ze in gestaan.

Het heeft nog wel een week of twee geduurd tijdens de vakantie eer het verbitterde een beetje wegging bij dochter. Over een week begint school en ik hoop dat ze dit een beetje weet vast te houden en een leuk laatste jaar op de basisschool heeft.

[Dee85]

Een update over de vriendschappen.

In de eerste week na de zomervakantie begon het gerommel tussen dochter en haar ex beste vriendin al weer. Het ging om heel banale dingen, zoals elkaar tegenkomen op het fietspad en elkaar dan telkens inhalen zonder te groeten.
Samen met dit meisje spelen is voor dochter inmiddels een enorme no-go geworden. Ze wil wel graag spelen met de gezamenlijk vrienden, wat erin resulteert dat ze uiteindelijk alleen op het plein staat omdat de vrienden met hen allebei willen spelen, maar dochter echt niet met haar ex vriendin. Uiteindelijk heeft een vriend gezegd dat ze dochter dan maar negeren. Alhoewel dochter in 1e instantie zei dat ze een goede eerste schoolweek heeft gehad, kwam in het weekend het hoge woord eruit. Ze was erg verdrietig en vond het vreselijk dat haar vriend had gezegd haar dan maar te negeren. Ze voelt zich enorm afgewezen en eenzaam. Het lijkt dus veel dieper te zitten. Morgen hebben we een gesprekje met de juf waar we dit willen aankaarten. Dochter staat open voor een gesprekje met de juf, maar (nog) niet met haar ex vriendin en andere vrienden. Ze voelt zich in de klas nu heel alleen, maar in de parallelklas zitten wel wat kinderen waar ze mee omgaat.
Dochter is dit jaar gestart in een groep voor ontwikkelingsgelijken op school. Ze mag daar zelf aangeven wat ze wil leren. Daar heeft ze ook aangegeven dat ze het lastig vindt om vrienden te vinden.

[Hanneke]

Ach, wat naar zeg! En herkenbaar van mezelf in groep 8. Je kunt je zo eenzaam voelen dan.
Ik ben benieuwd wat er uit het gesprek met juf komt.

[Dee85]

Nou he, echt naar. Ik wist niet dat het zo diep zat bij haar. Ik hoop ook niet dat het op deze manier een lang schooljaar gaat worden. Groep 8 is een bijzonder jaar en ik hoop dat ze toch van al die speciale dingen mag genieten. Maar ik wil daar ook weer niet teveel druk op leggen.

[Dee85]

Inmiddels hebben we er met de leerkracht over gesproken en die zou een gesprekje voeren met middelste, dat is nog niet gebeurd. Ik heb gevraagd of maatschappelijk werk er iets in kan betekenen. Gewoon om te helpen al die gevoelens op een rijtje te zetten en hoe je ermee om kan gaan. Als praktische steun. We moeten nu eerst het gesprek met de leerkracht afwachten die dan weer in overleg met de ib'er gaat. En dan beslissen ze of maatschappelijk werk van toegevoegde waarde kan zijn.
Vorige week was dochter een paar dagen ziek thuis met hoofdpijn en buikpijn. Ze redt zich op zich wel in de klas en wordt niet gepest, maar ze mist echt de aansluiting, is zoekende. En ik merk dat ze ineens heel erg toe is aan de middelbare school.