Ik heb niet het hele draadje terug gelezen, dus misschien is het wel eens gezegd, maar het doet mij erg denken aan mijn oudste. Slim en adhd. Veel uitdaging nodig, maar ook snel overprikkeld, impulsief,
dingen gaan vaak fout, terwijl het kind het juist heel goed wil doen. Aan de ene kant ondervragen en aan de andere kant overvragen is dan een groot risico. Wat Sascha zegt over positief benaderen is heel erg belangrijk.

Karan, ik heb wel de indruk dat jij goed en eerlijk in staat bent om te zien wat er zou kunnen spelen bij je zoon. Dat is voor hem alweer positief.
Wanneer je zelf even niet goed in je vel zit, ook door je ziekenhuisopname, dan is dat extra zwaar, en voor je zoon inderdaad ook weer een extra prikkel.
Hopelijk lukt het de komende weken om samen weer in een positieve spiraal te komen.

Karan, bespreek je met je zoon ook dat jij ook wellicht een wat kortere lont hebt omdat je ook 'druk met jezelf' bent en er dan niet veel prikkels bij kan hebben? Het lijkt me heel helpend om daarover te praten. Het kan zijn dat hij er spanningen over heeft, en het ergens ook goed voor jou wil doen maar het allemaal heel moeiijk vindt. Het kan helpen daar open over te praten. Je kunt het hem ook vragen, of hij het goed wil doen voor jou. Wie weet wat er allemaal uit komt. Kinderen kunnen soms erg bezig zijn met alles wat er speelt bij ouders en nog niet goed ermee omgaan kan dan leiden tot heel druk en lastig gedrag.

Kortom, een mooi gesprek over 'elkaar helpen', en misschien over 5 dingen die je graag van de ander zou ontvangen (dat kan ook: compliment, rust, oid zijn), en 5 dingen die je aan de ander kunt geven? Je kunt ook van alles in plaatjes weergeven en dat in een bakje bewaren. MIsschien is het wel een mooie oefening voor hem. Om al zijn behoeftes weer te geven in plaatjes.

En dan is de truc dat je dan zoekt naar dingen die een ander ook echt te geven heeft (en dus niet teveel gevraagd/een belasting is).

Ik heb bij jou Karan het idee dat jij behoorijk introvert bent: dan kosten mensen je energie. Je zoon is wellicht extraverter. Het kan goed zijn dan eens in het gezin te kijken wie die prikkels/sociale interactiebehoefte van hem wellicht wat meer kan opvangen zodat jij wat meer rust ervaart?